METEORYT „RATYŃ” Szkolny Klub Przyrodniczy „Altair”

Opracowanie: Zespół „GWIAZDKI” w składzie: Ilona Grochowska Daria Olejnik Paulina Bisiorek Natalia Kierzek

Meteoryty To pozostałości drobnego skalnego ciała niebieskiego (meteoroidu) przyciągniętego przez znacznie większe ciało niebieskie, która w postaci ciała stałego dotarła do jego powierzchni. meteoryt Mighei, który spadł w 1889 na terenie Ukrainy

Rozpoznawanie Meteorytów Makroskopowo można zauważyć we wszystkich typach meteorytów tak zwaną skorupę obtopieniową, zwykle koloru czarnego, rzadziej beżowego, w miarę upływu czasu skorupa ta ulega wietrzeniu. Poza tym, typowe są także: regmaglipty – rzeźba powierzchniowa uformowana podczas przelotu poprzez atmosferę.

Rozpoznawanie Meteorytów cd Mikroskopowo najłatwiej od skał ziemskich odróżnić chondryty. Meteoryty te zawierają chondry – kuliste struktury o średnicy od milimetrowej nawet do centymetra, które powstają wyłącznie w warunkach nieważkości i próżni. Ponadto wysoka zawartość niklu oraz obecność minerałów, których na Ziemi nie spotykamy. Większość meteorytów wykazuje się różnym stopniem magnetyzmu. Imilac znaleziony na pustyni Atacama

Rozpoznawanie Meteorytów cd Na poszukiwania meteorytu radzimy wybrać się z małym magnesem zawieszonym na sznurku. Jeśli magnes zostanie przyciągnięty to znaleziony kamień ze względu na zawartość żelaza będzie bardziej „podejrzany”. Z tego też powodu meteoryty są nieco cięższe niż zwykłe kamienie tej samej wielkości. Meteoryt z nad Żółtej Rzeki (Chiny)

Meteoryty pozaziemskie Meteoryty nie spadają tylko na Ziemię. Znaleziono je również na Księżycu i na Marsie. W 1969 roku na Księżycu znaleziono pierwszy pozaziemski meteoryt Bench Crater. Następny w 1971 roku podczas misji Apollo 15. W 2004 roku łazik Opportunity natknął się na żelazny meteoryt na powierzchni Marsa. W lipcu i październiku 2009 roku ten sam łazik znalazł na powierzchni Marsa znalazł tam dwa kolejne meteoryty. Do tej pory są to jedyne meteoryty odkryte na innej niż Ziemia planecie. Meteoryt Heat Shield Rock z Marsa

Meteoryt Ratyń Spadł 24 sierpnia 1880 roku między godziną 14 a 15 we wsi Ratyń (wtedy powiat Konin). Ważył około 1 kg, spadkowi towarzyszył huk i szum. Spadł pośród ludzi koszących łąkę, którzy poczuli podmuch ciepłego powietrza.

Podobny do Meteorytu Ratyń - meteoryt Baszkówka Dla znalazców nie przedstawiał on większej wartości, więc postanowili go przekazać miejscowemu wójtowi.Według świadków miał kształt nieforemny, był twardy i podobny do skrystalizowanej soli. Co urzędnik Johne zrobił z otrzymanym meteorytem nie wiadomo, od tej pory wszelki ślad po nim zginął. Podobny do Meteorytu Ratyń - meteoryt Baszkówka

Po kilku latach o meteorycie Ratyń dowiedział się kolekcjoner meteorytów Julian Siemaszko.Jego prace poszukiwawcze nie dały jednak spodziewanych rezultatów ponieważ teren spadku zryty był dołami, z których wydobywano glinę do cegielni. Siemaszce nie udało się również dotrzeć do znalezionego okazu z 1880 roku.

Data spadku meteorytu Ratyń w niesłychanie dziwny sposób łączy się z trzema innymi meteorytami: Tjerebon – Indonezja, 10 lipca 1922 Mt. Tazerzait - Nigier, 21 sierpień 1991 Baszkówka – Polska, 25 sierpień 1994

Różnica między nimi to wielokrotność liczby 3 Różnica między nimi to wielokrotność liczby 3. W pierwszym przypadku jest to 14, dalej 23, no i 3. Taka regularność lat, a nawet miesięcy, wskazuje na to, że Ziemia co trzy lata spotyka się z czymś w tym samym miejscu swej orbity. To coś to fragment jednej z planetoid z rodziny Apolla, które obiegają Słońce po wydłużonych eliptycznych orbitach, sięgających od pasa planetoid do orbity Ziemi.

Wszystkie trzy znalezione meteoryty są prawie identyczne, więc „Ratyń musi być do nich podobny! Jak w takim razie powinien wyglądać poszukiwany przez nas kamień z nieba?

I oczywiście przyciągany muszą być przez magnes. Musi być zardzewiały na powierzchni i zapewne wewnątrz, cięższy od zwykłego kamienia. I oczywiście przyciągany muszą być przez magnes. meteoryt typu L

Wewnątrz powinien być szary, zlepiony z różnego rodzaju ziaren, z których wiele będzie kulistych. Między nimi widoczne będą srebrzyste okruchy metalicznego żelaza z niklem i złociste okruchy siarczku żelaza.

Planowana trasa wycieczki na miejsce spadku meteorytu Ratyń Łukom Imielno Zagórów Ląd Lądek Dolany Ratyń Długość trasy wynosi około 35 km.

Trasa do Ratynia

Źródła - Wikipedia - Google Earth -"Meteoryty Polski" J. Pokrzywnicki - „Meteoryty w zbiorach polskich” Andrzej S. Pilski - „Nieziemskie skarby” Andrzej S. Pilski