Barok

W skrócie Inna nazwa baroku to barocco czyli perła o nieregularnych kształtach. To główny kierunek w kulturze środkowo i zachodnioeuropejskiej, który trwa od końca XVI wieku do XVIII wieku. Uznawany jest za sztukę kontrreformacyjną. Za zadanie miała przyciągnąć wiernych do Kościoła.

Cechy charakterystyczne Barok, zarówno w warstwie światopoglądowej jak i estetycznej, nie był bezpośrednim zaprzeczeniem zdobyczy Odrodzenia. Zaburzenie zasady renesansowej harmonii dla harmonii pojętej jako synteza przeciwieństw i ruchu oraz wprowadzenie metafizycznego niepokoju wynikało z innowacyjnego przetworzenia tradycji humanistycznej.

Jezuici w Baroku Ogromną rolę w formacji duchowej i intelektualnej baroku odegrali jezuici, którzy etyką posłuszeństwa względem autorytetom kościelnym starali się uchronić wiernych przed największymi niepokojami epoki. Szkoła jezuicka "wypracowała sobie gotowe już recepty przeciw chorobom tych czasów i według nich wsączała drobnymi dawkami odtrutki w krew swoich wychowanków”.

Myśl społeczna W epoce baroku powszechnym uznaniem cieszyła się nadal tradycyjna myśl chrześcijańska, wzbogacona o idee kontrreformacyjne i reformacyjne. Na skutek ruchów reformatorskich w Kościele, rozpoczął się rozwój edukacji i starannego kształcenia duchownych. Tradycyjna myśl dawała spójny obraz świata i konkretne zasady postępowania w codziennym życiu, tak aby osiągnąć zbawienie.

Racjonalizm Filozoficzne podejście powstałe w baroku. Zakładające możliwość dotarcia do prawdy z użyciem samego rozumu z pominięciem doświadczenia, poprzez stworzenie systemu opartego na jedynym z podstawowych pojęć matematycznych, z którego poprzez dedukcję można wywieść całość wiedzy. Racjonalizm w nowożytnej filozofii wywodzi się od Kartezjusza. W anglosaskiej tradycji filozoficznej bywa nazywany racjonalizmem kontynentalnym.

Empiryzm Doktryna filozoficzna głosząca, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie lub przede wszystkim, bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego, zaś wszelkie idee, teorie itp. są w stosunku do nich wtórne. Empiryzm stoi w ostrej sprzeczności z racjonalizmem filozoficznym, który głosi, że źródłem poznania są właśnie idee, zaś bodźce zmysłowe mają znaczenie drugorzędne. Empiryzm powstał w baroku.

Nauka W dziedzinie biologii William Harvey opisał działanie układu krwionośnego, a John Ray stworzył pierwszą systematykę roślin. Dzięki mikroskopowi przełomowych odkryć dokonali również Robert Hooke, Antonie van Leeuwenhoek i Marcello Malpighi. Z kolei Robert Boyle rozpoczął erę nowoczesnej chemii.

Architektura najwspanialszymi budowlami były wówczas kościoły i pałace. aby wzmocnić efekt, łączono w jedną całość architekturę, rzeźbę i malarstwo, a także muzykę, strój i ceremoniał. tworzono oryginalne fasady i rzuty wprowadzono iluzjonizm, który sprawiał, że budowle wydawały się jeszcze wspanialsze niż były.

Obrazy Malarze baroku podejmowali najczęściej tematykę religijną, mitologiczną, alegoryczną, historyczną i portretową.

Trzema największymi kompozytorami baroku byli: Muzyka W okresie baroku w muzyce dokonał się ogromny przełom. Rozkwitła muzyka świecka, instrumentalna (zwłaszcza smyczkowa i organowa), opera, oratorium i kantata. Korzystano chętnie z różnorodnych środków wyrazu i posługiwano się bogatą stylistyką. Wynaleziono takie formy muzyczne, jak sonata, koncert i uwertura. Trzema największymi kompozytorami baroku byli: Johann Sebastian Bach (Koncerty brandenburskie) Georg Friedrich Händel (oratorium Mesjasz) Antonio Vivaldi (Cztery pory roku)

1. 2. 3.