Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery

Lucy Maud Montgomery urodziła się w 1874 roku w Clifton na Wyspie Księcia Edwarda, gdzie osadziła akcję wielu swoich utworów. Była jedynaczką, w wieku 21 miesięcy straciła matkę, która zmarła na gruźlicę. Wówczas ojciec wyjechał na zachód kraju, a opiekę nad córką powierzył rodzicom żony. Maud (bo tak nazywano dziewczynkę) przeniosła się do Cavendish, rybackiej wioski na Wyspie Księcia Edwarda. Dziadkowie byli ludźmi surowymi i wymagającymi. Dziewczynka czuła się tam samotna. Rodzinne ciepło odnalazła w domu ciotki Annie (siostry matki), która zastępowała jej matkę, a jej córki były dla sieroty niczym siostry.

W 1943 na terytorium Kanady została uznana za "osobę o znaczeniu narodowym i historycznym".

Ania Shirley urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji Ania Shirley urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji. Była córką Berty i Waltera Shirley. Oboje byli nauczycielami w miejscowym liceum. Niestety, gdy Ania miała trzy miesiące, zmarła na febrę jej mama, a cztery dni później zmarł jej tata, z powodu tej samej choroby. Dziewczynka stała się sierotą. Na szczęście przygarnęła ją pani Thomas, była sprzątaczka rodziców Ani, której mąż był pijakiem. Opiekunowie wraz z dziewczynką przeprowadzili się do Marysville. Ania opiekowała się czwórką ich dzieci. Gdy miała osiem lat, pan Thomas wpadł pod pociąg, a jego żona, kiedy się o tym dowiedziała, nie chciała dalej opiekować się Anią. Na szczęście przygarnęła ją pani Hammond zza rzeki. Dziewczynka, tak jak poprzednio, musiała opiekować się jej dziećmi, których było aż osiem, w tym trzy pary bliźniaków. Mieszkała z nią przez dwa lata, do chwili, gdy zmarł pan Hammond. Charakterystyka

Ania trafiła do sierocińca, ponieważ nikt nie chciał się nią zaopiekować. Spędziła tam cztery miesiące, aż wreszcie przygarnęli ją Maryla i Mateusz Cuthbert. Byli oni rodzeństwem, w podeszłym wieku, którzy stworzyli małej sierotce prawdziwy, rodzinny dom.

Anię Shirley poznajemy w chwili, gdy ma 11 lat Anię Shirley poznajemy w chwili, gdy ma 11 lat. Jej wygląd nie jest zachwycający. Dziewczynka była bardzo chuda. Miała małą, bladą i mizerną twarzyczkę, pokrytą licznymi piegami. Posiadała także duże usta i oczy, które czasami były zielone, a czasami szare. Jej utrapieniem były dwa grube, rude warkocze. Ubrana była w bardzo brzydką, przyciasną, krótką sukienkę, uszytą z pożółkłej wełny. Na głowie miała wyblakły marynarski kapelusik, a w ręku trzymała zniszczoną torbę z urywającą się rączką. Ania nienawidziła swojego wyglądu. Często z powodu niego wpadała w liczne kłopoty.

Seria o Ani z Zielonego Wzgórza Ania z Zielonego Wzgórza Ania z Avonlea Ania na uniwersytecie Ania z Szumiących Topoli Wymarzony dom Ani Ania z Złotego Brzegu Dolina Tęczy Rilla ze Złotego Brzegu

Dlaczego warto przeczytać książkę Ania z Zielonego Wzgórza? Myślimy, że warto przeczytać tę książkę ze względu na jej charakter. Nie jest nudna, zawiera ważne puenty ukryte w opowieści. Można przeczytać o problemach , poglądach i zachowaniach nastolatków. Pokazuje skutki złego postępowania i działania młodych osób. Poza tym akcja jest wciągająca i pokazuje zdarzenia o różnych nastrojach - wesołe, przykre, smutne, przygnębiające, itp. Nie skupia się na jednym ciągłym wydarzeniu, ale ujawnia wiele przygód Ani. Książka ta jest bardzo dobrze napisana i nie ma nagłych przerwań zdarzeń. Autorka pokazała, że można pisać mądre, a zarazem ciekawe książki! Naprawdę warto przeczytać Anię z Zielonego Wzgórza!

W pustyni i w puszczy Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz, jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością. Urodzony dnia 5 maja 1846r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod Łukowem), chłopięce lata spędził na wsi, obserwując z bliska życie ludu, którego niedole przedstawił tak wiernie w swych wczesnych nowelach

Dlaczego nie warto przeczytać książki w Pustyni i w Puszczy? Nie poleciłybyśmy tej książki głównie dlatego, że bywa momentami niezrozumiała. Pojawia się dużo wątków politycznych i historycznych, które napisane są trudnym językiem. Wstęp książki i obszerne opisy zniechęcają już na początku do jej przeczytania. Miejsce akcji oraz same wydarzenia rozgrywające się tylko i wyłącznie na pustyni powodują znudzenie podczas czytania.