Kompilacja przechodnia

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Lingwistyka Matematyczna
Advertisements

Lingwistyka Matematyczna
Katarzyna Szafrańska kl. II ti
Język C/C++ Funkcje.
Programowanie obiektowe
Rekurencja 1 Podprogram lub strukturę danych nazywamy rekurencyjną, (recursive subprogram, recursive data structure) jeżeli częściowo składa się z samej.
Wprowadzenie do języka skryptowego PHP
PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE
20/09/ Języki programowania 1 Piotr Górczyński Wstęp.
ZŁOŻONOŚĆ OBLICZENIOWA
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 3: Podstawowe elementy języka.
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 7: Procedury i funkcje © Jan Kaczmarek.
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 8: Wykorzystanie procedur i funkcji © Jan Kaczmarek.
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 2: Wstęp do programowania w Pascalu © Jan Kaczmarek.
Programowanie imperatywne i język C Copyright, 2004 © Jerzy R. Nawrocki Wprowadzenie.
Programowanie imperatywne i język C
Programowanie imperatywne i język C Copyright, 2005 © Jerzy R. Nawrocki Wstęp.
Programowanie imperatywne i język C Copyright, 2004 © Jerzy R. Nawrocki Wprowadzenie.
Kurs Pascala – spis treści
Struktury.
Typy standardowe Typ Boolean Typ Integer Typ Float Typ Character Operacje wejścia-wyjścia.
Podprogramy 1 W Adzie mamy dwa rodzaje podprogramów (subprograms, subroutines): funkcje (functions) i procedury (procedures) Deklaracja i treść funkcji 
Pakiety i ATD 1 Definicja. Pakietem albo jednostką programową nazywamy grupę logicznie powiązanych elementów, które mogą być typami, podtypami, obiektami.
Instrukcje 1 Definicje wstępne Formalny opis akcji wykonywanej przez komputer nazywamy instrukcją ( statement), Każda instrukcja kończona jest średnikiem.
Ogólne jednostki programowe 1
Tablice jednowymiarowe 1
Typy danych – podstawy 1 W Adzie wszystkie dane muszą być określonego typu. Definicja Typ danych (data type) jest to zbiór wartości i operacji, które można.
Typy prywatne 1 Typy prywatne W Adzie typy prywatne (private types) służą do bezpiecznego udostępniania danych zdefiniowanych w pakiecie, z którego korzysta.
Rekordy 1 Definicja Typ strukturalny nazywamy typem rekordowym, jeżeli zawiera pewną liczbę nazwanych składowych, które mogą być różnych typów. Dostęp.
Stałe i zmienne 1 Definicja Literałem (literal) nazywamy wartość danej jawnie pisaną w programie Przykład Ada.Float_Text_Io.Put ( ); Definicja Stałą
Tablice wielowymiarowe 1
Wykład 2 struktura programu elementy języka typy zmienne
Wstęp do programowania obiektowego
PASCAL Dr Anna Kwiatkowska.
Zapis informacji Dr Anna Kwiatkowska.
Wprowadzenie do programowania w języku Turbo Pascal
Podprogramy.
PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE WYKŁAD 2
SŁOWNIKI.
POJĘCIE ALGORYTMU Pojęcie algorytmu Etapy rozwiązywania zadań
Algorytmy.
Podstawy programowania
Funkcje w Pascalu Przypomnienie wiadomości o procedurach Prowadzący: Anna Kaleta Piotr Chojnacki.
20 września 2003r. Centrum Kształcenia Ustawicznego im. St. Staszica w Koszalinie Wstęp do algorytmiki Autor: Marek Magiera.
Struktura programu w Turbo Pascalu.
Wprowadzenie do edytorów tekstu.
Poznaj bliżej program Microsoft Office Word 2007
Procedury i funkcje.
XML – eXtensible Markup Language
Podstawowe elementy języka Turbo Pascal.
Historia Języka C Idea C pochodzi od języka BCPL, opracowanego przez M. Richardsa 1970 – język B stworzony przez K. Thompsona Język C wprowadzono po raz.
Translatory Copyright, 2006 © Jerzy R. Nawrocki Wprowadzenie do informatyki Wykład 11.
Gramatyki i translatory
Programowanie baz danych
Lekcja organizacyjna Klasa III.
Wykład 10 typ zbiorowy rekurencja.
Kurs języka C++ – wykład 9 ( )
Projektowanie stron WWW
Podstawy języka Instrukcje - wprowadzenie
Podstawy programowania
ALGORYTMY-WPROWADZENIE. ALGORYTMY W ŻYCIU CODZIENNYM
Najczęściej popełniane błędy formalne w pracy dyplomowej
Temat 1: CSS Dołączanie stylów do dokumentu
Zasady arytmetyki dwójkowej
Programowanie imperatywne i język C Copyright, 2007 © Jerzy R. Nawrocki Wstęp do.
Wstęp do programowania Wykład 9
P ASCAL Definicje, deklaracje, podstawowe instrukcje 1.
Zmienne typy danych w VBA. MS Excel – typy danych w języku programowania VBA.
Wprowadzenie do edytorów tekstu.
POJĘCIE ALGORYTMU Wstęp do informatyki Pojęcie algorytmu
Zapis prezentacji:

Kompilacja przechodnia

Interpretacja

Język programowania Język programowania (programming language) jest zbiorem reguł, symboli i słów specjalnych (kluczowych) używanych do zapisywania tekstu programu. Reguły dotyczą gramatyki (syntax) i znaczenia - semantyki (semantics). Definicja Gramatyką nazywamy reguły formalne określające jak zapisywać poprawnie instrukcje i konstrukcje w języku programowania. Definicja Semantyką nazywamy reguły określające znaczenie instrukcji i konstrukcji zapisanych w języku programowania.

Metajęzyk Gramatyka języka programowania musi być jednoznaczna. Uznajemy, że komputer nie myśli. W celu uniknięcia niejednoznaczności gramatyka języka programowania zapisywana jest w precyzyjnym języku formalnym nazywanym metajęzykiem. Definicja Metajęzykiem nazywamy język używany do opisu innego języka. Gramatyka Ady zdefiniowana jest przy pomocy rozszerzonej notacji Backusa-Naura (EBNF – Extended Backus-Naur Form).

EBNF (Extended Backus-Naur Form) ::= jest określone jako (równe z definicji) [ ] element opcjonalny { } element powtórzony 0 lub więcej razy | lub (oddziela elementy zamienne)

EBNF (Extended Backus-Naur Form) Przykład digit ::= 0|1|2|3|4|5|6|7|8|9 identifier ::= letter {[_]letter_or_digit} letter_or_digit ::= letter|digit letter ::= upper_case_letter |lower_case_letter |accented_letter

Słowniczek digit – cyfra, identifier – identyfikator, letter – litera, upper_case_letter – wielka litera, lower_case_letter – mała litera, accented_letter – litera akcentowana.

Struktura programu w Adzie ada_program ::= [context_clause] procedure program_name is [declarative_part] begin sequence_of_statements end program_name; Przykład PP_001_Pierwiastki_Trojmianu

Słowniczek context_clause – lista importowa, program_name – nazwa (identyfikator) programu, declarative_part – część deklaracyjna, sequence_of_statements – ciąg instrukcji.

Zapisywanie treści programów Składowe tekstu programu Identyfikatory Słowa zastrzeżone Liczby Komentarze

Składowe tekstu programu małe i duże litery alfabetu łącznie z literami akcentowanymi cyfry dziesiętne 0..9 znaki specjalne ” # & ’ ( ) * + , - . / : ; < = > _ | znak odstępu czyli spacji

Identyfikatory 1 Definicja Identyfikator (identifier) jest nazwą procesu, albo obiektu i służy do odwoływania się do tego procesu, albo obiektu identifier ::= letter {[_]letter_or_digit} Identyfikator musi zaczynać się od litery, nie może kończyć się podkreślnikiem, dwa podkreślniki nie mogą wystąpić obok siebie. Zalecenia stylistyczne Używaj identyfikatorów zrozumiałych dla czytającego Twój program Używaj tej samej postaci identyfikatora w całym programie

Identyfikatory 2 Przykład To jest formalnie ten sam identyfikator Moj_Program moj_program mOJ_pROGRAM MOJ_PROGRAM Identyfikatorem nie może być słowo zastrzeżone (kluczowe) (reserved word, key word)

Słowa zastrzeżone albo kluczowe (reserved words, key words) abort abs abstract accept access aliased all and array at begin body case constant declare delay delta digits do else elsif end entry exception exit for function generic goto if in is limited loop mod new not null of or others out package pragma private procedure protected raise range record rem renames requeue return reverse select separate subtype tagged task terminate then type until use when while with xor

Liczby Całkowite Cyfry: {0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, A, B, C, D, E, F} Podstawy: {2, ..., 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15} Domyślna: 10 Postać wykładnicza: E albo e Przykład 2000 = 2e3 = 2000E0 Podstawa#Reprezentacja# Przykład 16#B#e+2 = 11*162 Grupowanie: 10000000 = 10_000_000 = 10e6 Rzeczywiste zawierają kropkę dziesiętną 123.45 = 1.2345E2 = 12345.0e-2 = 10#123.45#

Komentarze Zalecenia stylistyczne Należy pisać programy z pełnymi objaśnieniami. Pierwszy komentarz powinien zostać umieszczony po nagłówku programu i powinien wyjaśniać do czego program służy. Można tam również podać źródło algorytmu wg którego realizowane są obliczenia. Van Tassel (1982) podaje następujące zalecenia: Stosuj komentarze wstępne – patrz wyżej Stosuj przewodniki po długich programach Komentarz ma dawać więcej niż parafrazę tekstu programu Błędne komentarze są gorsze niż zupełny ich brak

Zadania. Literatura podstawowa Przykład A : Float; -- To jest zmienna rzeczywista Zadania Ada_Zadania_01_Pojecia_Wstepne.pdf Literatura podstawowa Morawski, M., Zajączkowski, A.M. (2003). Wstęp do programowania w języku Ada’95. Rozdziały 1, 2.