Wpływ czynników środowiskowych na skład zanieczyszczeń amfetaminy Autor pracy: Marcin Paduch Promotor pracy: prof. dr hab. Zbigniew Stojek Pracownia Teorii i Zastosowań Elektrod, Chemia UW Opiekun pracy: podinsp. dr Waldemar Krawczyk Centralne Laboratorium Kryminalistyczne KGP Próbki i warunki przechowywania W badaniach użyłem 5 różnych próbek amfetaminy: amfetaminę czystą oraz amfetaminę z najpopularniejszymi dodatkami (domieszkami) takimi jak: glukoza, proszek do pieczenia, kreatyna i APAP. Wszystkie próbki amfetaminy z domieszkami były przygotowane w proporcji 50:50. Każda z próbek została umieszczona w trzech różnych pojemnikach: w buteleczce szklanej, plastikowym pojemniczku oraz woreczku foliowym z zapięciem strunowym. Tak przygotowane i podzielone próbki przechowywane były w trzech różnych miejscach: w lodówce, szafie bez dopływu światła oraz pod wyciągiem. Cele pracy 1. Obserwacja ewentualnych zmian w profilu zanieczyszczeń amfetaminy (występującej w postaci soli - siarczanu) w danej próbce od warunków przechowywania, 2. Określenie wpływu dodatków różnych substancji chemicznych na zmiany profilu zanieczyszczeń amfetaminy. Amfetamina Amfetamina do lat sześćdziesiątych była używana jako lek i funkcjonowała na legalnym rynku farmaceutycznym. Pierwszy preparat zawierający amfetaminę został wyprodukowany w 1930 roku w USA i nosił nazwę „Benzedrine”. Począwszy od lat sześćdziesiątych następowało sukcesywne wycofywanie amfetaminy z rynku farmakologicznego. Spowodowane buło to gwałtownym wzrostem liczby osób uzależnionych od jej stosowania. Jednakże proces ten doprowadził do powstania czarnego rynku amfetaminy produkowanej w nielegalnych laboratoriach. Amfetamina (wolna zasada) jest cieczą o bardzo nieprzyjemnym zapachu psujących się ryb i kolorze słomkowym. Przygotowanie próbek Pierwszym etapem było odważenie 200 mg (± 5mg) amfetaminy, a następnie dodanie 4 ml buforu Tris (pH 8,1). Mieszaninę wytrząsano energicznie przez 10 min. Następnie dodawano 200 l toluenu zawierającego nonadekan stosowany jako standard wewnętrzny do kontroli czasu retencji. Mieszaninę wytrząsano powtórnie przez 10 min, a następnie pobierano warstwę organiczną do analizy metodą chromatografii gazowej. Chromatografia gazowa z detekcją masową W Wydziale Chemii Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP do profilowania amfetaminy według procedury TEACH wykorzystywany jest GC/MS GC-6890N/MSD-5975 firmy AGILENT TECHNOLOGIES W poniższej tabeli podano czasy retencji i widma masowe najważniejszych związków spotykanych podczas analizy amfetaminy Komentarze i wnioski Wizualne porównywanie uzyskanych profili wykonywane było dla jednakowych próbek (chromatogram powyżej). Z kolei komputerowe porównanie wykonywano z wykorzystaniem pola powierzchni pików związanych z daną metodą syntezy. Komputerowe porównywanie profili amfetaminy jest weryfikowane przez porównywanie wizualne. Wyniki komputerowej analizy statystycznej nie są prezentowane na niniejszym posterze ze względu na konieczność przeprowadzenia jeszcze dwóch serii pomiarowych rozciągniętych w czasie co najmniej dwóch miesięcy. Na nielegalnym rynku rozprowadzana jest w postaci soli o nazwie siarczan amfetaminy (potocznie nazywany amfetaminą), która jest proszkiem, bez zapachu lub z lekkim zapachem wolnej amfetaminy, w kolorach od białego do brązowego. Amfetamiana daje ogromny przypływ energii i bardzo wyraźne podwyższenie nastroju, aż do euforii. Osoby, będące pod jej wpływem wykazują wzmożoną aktywność, której towarzyszy bezsenność. Osoby takie wydają się bardziej przedsiębiorcze z równoczesnym brakiem krytycyzmu własnego postępowania. Profilowanie amfetaminy Głównym celem profilowania jest określenie chemicznego podobieństwa między próbkami amfetaminy różnego pochodzenia. Na podstawie profilu zanieczyszczeń (uzyskanego metodą chromatografii gazowej), będącymi produktami reakcji ubocznych oraz pochodzących z użytych reagentów, możliwe jest określenie metody syntezy oraz wytypowanie, które próbki pochodzą z jednego nielegalnego źródła. Informacje te są przydatne zarówno w pracy operacyjnej Policji, jak i jako dowód w postępowaniu sądowym. Badania których dotyczy niniejsza praca magisterska zostały prowadzone według europejskiego programu profilowania amfetaminy, zgodnie z procedurą TEACH z wykorzystaniem aparatury pomiarowej – chromatogarfii gazowej z detekcją masową. * L – metoda Leuckarta; A – redukcyjne aminowanie