Olimpia Markiewicz Dominika Milczarek-Andrzejewska AKTYWA RYZYKOWNE Mikroekonomia I

Aktywa ryzykowne Rozproszenie ryzyka między różne inwestycje aktywa ujemnie i dodatnio skorelowane Rynek papierów wartościowych realokacja ryzyka Model średnia-wariancja Inwestowanie w aktywa pewne i aktywa ryzykowne Równowaga – optymalny portfel inwestycyjny

Dywersyfikacja ryzyka Korzyścią z dywersyfikacji jest zabezpieczenie przed ryzykiem (jeśli aktywa są ujemnie skorelowane) Przykład (Varian): inwestycja w fabryki- okularów przeciwsłonecznych i płaszczy przeciwdeszczowych – aktywa doskonale skorelowane ujemnie – korzyści z dywersyfikacji Przykład: inwestycje w akcje GM, Forda-aktywa doskonale skorelowane dodatnio – brak korzyści z dywersyfikacji

Rynek papierów wartościowych Runek papierów wartościowych pozwala na rozłożenie ryzyka (podobnie jak rynek ubezpieczeń). Początkowi właściciele rozkładają ryzyko ciążące na pojedynczej własności na dużą liczbę akcjonariuszy Akcjonariusze spółek mogą wykorzystywać rynek papierów wartościowych do realokacji swojego ryzyka (sprzedajemy udziały ryzykownych spółek i kupujemy inne) Istnieje ryzyko obejmujących wszystkich akcjonariuszy, jeśli cały rynek papierów wartościowych funkcjonuje kiepsko

Model średnia-wariancja Założenia modelu: preferencje konsumenta można opisać za pomocą sumarycznych statystyk rozkładu prawdopodobieństwa: średniej i wariancji przyjmujemy, że wyższy oczekiwany dochód (średnia) jest czyś dobrym a wyższa wariancja jest czymś złym – zakładając, że ludzie zazwyczaj nie lubią ryzyka

Model średnia-wariancja Założenia modelu, cd. Inwestujemy w dwa różne aktywa: aktywo pozbawione ryzyka (pewne), przynoszące stałą stopę przychodu rf, (np.bony skarbowe) oraz aktywa ryzykowne przynoszące oczekiwany przychód rm z odchyleniem standardowym σm (np. fundusz zbiorowego inwestowania)

Model średnia-wariancja Założenia modelu cd. dzielimy nasze zasoby finansowe pomiędzy obydwa rodzaje aktywów x majątku lokujemy w aktywach ryzykownych; (1-x) w aktywach wolnych od ryzyka Oczekiwany przychód z naszego portfela: rx= xrm+(1-x)rf jest ważoną średnią dwu oczekiwanych przychodów

Model średnia-wariancja Założenia modelu, cd. Odchylenie standardowe przychodu z portfela dane jest wzorem: σx= xσm dla optymalnej kombinacji ryzyka i przychodu nachylenie krzywej obojętności musi się równać nachyleniu linii budżetu, zwanego ceną ryzyka, czyli: p = (rm – rf)/σm

Model średnia-wariancja Interpretacja graficzna Średni przychód Krzywe obojętności Linia budżetu Nachylenie = rm- rf _______ σm rm rx rf Odchylenie standardowe przychodu σx σm