Osiem sypmtomów grupowego myślenia

Irving L. Janis (26 May 1918 - 15 November 1990) was a research psychologist at Yale University and a professor emeritus at the University of California, Berkeley most famous for his theory of "groupthink" which described the systematic errors made by groups when taking collective decisions. He retired in 1986.

Objawy grupowego myślenia Iluzja wszechmocności Wiara w wewnętrzną moralność grupy Zbiorowe racjonalizacje Stereotypowy wizerunek przeciwników Presja na odszczepieńców Autocenzura Strażnicy myśli Iluzja jednomyślności

Myślenie grupowe prowadzi do podejmowania błędnych decyzji i kryzysów, gdyż umożliwia grupie widzenie i słyszenie tylko tego, co chce. Informacje niezgodne z poglądami grupy są ignorowane, zwłaszcza jeśli pochodzą z zewnątrz. Grupa nie poszukuje i nie bierze pod uwagę nowych możliwości, co prowadzi do nieuzasadnionego optymizmu i samozadowolenia, a w następstwie do kryzysu.

Warunki zaistnienia syndromu grupowego myślenia Im większa spójność grupy podejmującej decyzję, tym większa szansa pojawienia się syndromu grupowego myślenia Sytuacja silnego napięcia i zagrożenia. Im wyższy szczebel decyzyjne, tym mniejsza możliwość odwołania się o pomoc czy radę, a na szczeblach najwyższych możliwość taka w ogóle nie istnieje. Dominujący przywódca

Kiedy w grupie decydentów pojawią się wszystkie lub większość z tych symptomów, wówczas członkowie wykonują zadania nieefektywnie i prawdopodobnie nie osiągną założonych celów. Janis twierdził, że im więcej pozornej uprzejmości w grupie, tym większe niebezpieczeństwo, że niezależne myślenie będzie wypierane przez myślenie grupowe, prowadząc do zdehumanizowania i irracjonalizowania działań skierowanych przeciwko grupie przeciwników. Tego rodzaju uprzejmość jest często niczym innym jak rodzajem skutecznego nacisku na jednostki, które muszą uczestniczyć w tym "spektaklu wzajemnej adoracji" aby nie zostać, wraz ze swoim kontrowersyjnymi poglądami, odrzucone przez grupę.

Zapobieganie syndromowi grupowego myślenia Każdy członek grupy powinien być nakłaniany przez lidera do krytycznej oceny proponowanych rozwiązań. Wyznaczają grupie zadanie przywódca nie powinien stwarzać żadnych preferencji i nie określać z góry oczekiwań. Należy tworzyć kilka niezależnych grup podejmujących decyzje oraz grupy oceniające istniejący problem. Każdy członek grupy, który ma jakiekolwiek wątpliwości co do działań i decyzji podejmowanych przez grupę powinien przedyskutować to z zaufanymi współpracownikami w swojej własnej jednostce organizacyjnej. Niezależni eksperci. Adwokat diabła. „Spotkanie drugiej szansy”.

Zdaniem Janisa przyjęcie takich reguł postępowania w grupie powinno być normą przy podejmowaniu wszelkich istotnych decyzji politycznych i społecznych. Daje to jaką taką gwarancję, że grupa podejmie odpowiednią i rozważną decyzję nie podyktowaną grupowym zaślepieniem.

KONIEC