Malowanie 10 palcami

MALOWANIE 10 PALCAMI Autorką metody M.P jest pedagog Ruth F. Shaw, 1934r W Polsce: Stefan Baley

MALOWANIE 10 PALCAMI Zastosowanie: metoda psychoterapii i diagnostyki projekcyjnej (dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi) metoda terapii zajęciowej przy rewalidacji pacjentów organicznych (porażenia narządów ruchu, upośledzenie wzroku i słuchu)

Interpretacja formalna OBSERWACJA ZACHOWANIA 1. Przystąpienie do pracy Czas trwania startu (dzieci lękliwe dłużej) Zachowanie się dziecka

Sposób nabierania farby (palec czy dłoń?) 2. Przebieg pracy Sposób nabierania farby (palec czy dłoń?) Reakcja na zanurzenie ręki- 2 postawy: Zachowanie dystansu Zaangażowanie

Kolejność użycia kolorów (Poprawianie nałożonego koloru! Kolejność zapełniania płaszczyzny Którą ręką maluje Kierunek linii przy malowaniu Ciągłość, płynność, zakres linii Wypowiedzi: a) treść rzeczowa b)treść emocjonalna (okrzyk)

Reakcje mimiczne Postawa ciała Tempo poruszania się Rytm oddychania Przerwy w czasie pracy (czas trwania)- reakcje lękowe na farbę (szok barw), częste mycie rąk (lęk przed zabrudzeniem się) Całkowity czas trwania pracy (szybko-wolno, dopracowywanie szczegółów)

3. Zakończenie pracy Oznajmia koniec pracy Nazywa rysunek Chce umyć ręce Chwali się swym rysunkiem Podpisuje Chce jeszcze malować Krótka historia na temat rysunku

Interpretacja treściowa 1. Kompozycja obrazu Dominujący kierunek smug- pion/poziom. Pion- poczucie siły, pewność siebie, mocne stanie na nogach Poziom- lęk, postawa samoobrony.

Jakość smug uwarunkowana ruchem ręki Mazanina okrężna Mazanie wahadłowe Smugi proste- pionowe, poziome, skośne Smugi załamane Smugi koliste i półkoliste Smugi zanikające

Ekspansja przestrzenna Zawężanie rysunku Osadzenie na podstawie Dynamika wykorzystania przestrzeni Ekspansja przestrzenna Zawężanie rysunku Osadzenie na podstawie Stabilność kompozycji Układ odniesienia Wielkość elementów

BARWA Interpretacja koloru w zależności od treści (czerwony ogień- agresja; czerwone owoce- bogactwo uczuć) i wieku (mieszanie barw norma u dzieci 3-4 letnich. Dzieci starsze trzymają się konwencji barw)

3. TREŚĆ OBRAZU - stereotypowe powtarzanie rzadko spotykanego tematu obrazy przedmiotów z zasięgu wzroku dziecka plany terenów, budynków znaki, litery, cyfry ornamenty i figury geometryczne

4. SPONTANICZNE REAKCJE GŁOSOWE Nucenie. Uśmiech, okrzyk, modulacja, śpiewność. 5. WYPOWIEDZI O TREŚCI OBRAZU- omówienie akcji obrazu. Stan psychiczny dziecka.