WPŁYW SOLI NA ORGANIZM CZLOWIEKA

SÓL I ŻYCIE Sól naturalna uważana jest, obok wody i tlenu, za podstawę życia. Sól w organizmie jest tym składnikiem, który umożliwia bioelektryczność międzykomórkową. Jednocześnie w jej krystalicznej formie jest ona energetycznym stabilizatorem każdej komórki. Jej istota w organizmie człowieka jest trudno porównywalna z innymi składnikami ludzkiego pożywienia. W jednej sekundzie organizm ludzki odnawia 8-9 bilionów komórek, niedobór soli w organizmie ludzkim prowadzi do zakłóceń w tym procesie. Według jeszcze innej opinii chlorek sodu należałoby zastąpić chlorkiem żelaza (FeCl3).

Specyfika soli Substancja sól naturalna jest z punktu widzenia przemysłu chemicznego 'zanieczyszczonym' chlorkiem sodu. Zanieczyszczenie to polega na tym, że molekuły sodu i chloru połączone są siłami atomowymi z innymi 79-cioma elementami występującymi w przyrodzie, kryształy soli stanowią w ten sposób w mniejszym lub większym stopniu połączenie ze wszystkimi innymi pierwiastkami występującymi na ziemi. Ponad 2000 skomplikowanych procesów uwalnia sól naturalną od jej 'zanieczyszczeń'.

Dlaczego rafinuje się sól? 95% światowego wydobycia soli ma zastosowanie w przemyśle, gdzie wykorzystywany jest wyłącznie chlorek sodu. Związek ten jest surowcem do produkcji większości tworzyw sztucznych. Tylko 5% chlorku sodu dostaje się do kuchni, gdzie pod nazwą soli kuchennej wprowadzany jest do ludzkiego organizmu. Te 5% jest dla przemysłu tak znikomą ilością, że sól kuchenna traktowana jest w przemyśle chemicznym jako produkt uboczny.

Dlaczego czysty chlorek sodu jest niebezpieczny dla człowieka? Chlorek sodu - NaCl - nie jest przyswajalny przez komórki w swojej czystej, chemicznej formie. Wynika to z własności cieczy komórkowej, która jest roztworem koloidalnym soli naturalnej w wodzie, czyli chlorku sodu z towarzyszącymi mu naturalnymi elementami jako cieczy pierwotnej wywodzącej się z pramorza. Zanim sól kuchenna (NaCl) stanie się składnikiem komórki, musi ona przejść przez proces dezaktywacji, który polega na połączeniu się z brakującymi jej elementami. Elementy te NaCl czerpie z organizmu zubożając go w ten sposób. Wyprodukowana w ten sposób w organizmie sól naturalna umożliwia wprawdzie przeżycie, ale sól naturalna, niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, pozostaje nadal w niedoborze. Mimo tego niedoboru możemy osiągnąć wiek starczy - niestety z coraz poważniejszymi dolegliwościami = chorobami.

HYDRACJA (1 stopień neutralizacji NaCl) Pod pojęciem hydracji rozumieć należy proces biologiczny, w trakcie którego molekuły substancji szkodliwych - pozostałości przemiany materii - otaczane są molekułami cieczy komórkowej (roztwór naturalnej soli) w ten sposób unieszkodliwiane i wydalane na zewnątrz. Przyjmuje się, że średnia dzienna dawka soli kuchennej (NaCl) dla człowieka w krajach wysoko rozwiniętych wynosi 20g. Najzdrowsze nerki są w stanie usunąć dziennie 7g, pozostałe do 3/4 dziennego spożycia tego środka muszą być przez organizm zneutralizowane. Każdy gram chlorku sodu wiąże 23-krotną ilość cieczy komórkowej. Te zneutralizowane, otoczone molekułami cieczy komórkowej substancje pozostają najpierw w organizmie, czekając na możliwość usunięcia: absorbując coraz więcej życiodajnej cieczy wewnątrzkomórkowej, której zaczyna brakować dla procesów odnowy. W organizmie przybywa tkanki wodnej, magazynowanej w pewnych rejonach ciała. Tkanka ta stanowi wspaniałą pożywkę dla różnego rodzaju bakterii...

KRYSTALIZACJA (2 stopień neutralizacji NaCl) Hydracja ma tylko ograniczony zakres działania, zależny od ilości zbędnej cieczy komórkowej o organizmie. Jeżeli poziom cieczy komórkowej spadnie poniżej 60% hydracja przestaje być możliwa i organizm włącza następny system ratunkowy: chlorek sodu wiązany jest z białkami zwierzęcymi. W wyniku tego procesu powstają najczęściej ostrokantne kryształy odkładane między innymi w otoczeniu stawów. Przebieg tego stopnia neutralizacji NaCl w organizmie charakteryzuje się częstymi bólami, bardzo często jako wynik spowodowanych zapaleń. Cały szereg chorób, które przychodzą z wiekiem, można sprowadzić do spożywania soli kuchennej NaCl. Ilość sztucznych środków, których zadaniem jest likwidacja lub niwelowanie tych symptomów chorobowych jest przeogromna. Często przepisywana i bardzo szybko działająca dieta solna ma jedną wadę. Przynosi ona na pewno krótkotrwałe pozytywne efekty. Na dłuższą metę jednak w jej wyniku organizm pogłębia niedobory soli. Te z kolei prowadzą do dalszego ubytku cieczy wewnątrzkomórkowej i powolnego 'wysychania' organizmu, którego końcowym etapem jest zawał systemu immunologicznego.

Wydobycie soli Tysiącletnia tradycja wydobycia soli w Europie przestawiona została na przemysłową metodę. Sól jako produkt pozyskiwana jest w drodze wypłukiwania konglomeratów. Roztwór ten transportowany jest do rafinerii, gdzie oddzielane są od niego towarzyszące mu naturalne elementy chemiczne. Średniowieczna metoda wydobycia soli w postaci biało-różowych kryształów jest na wskutek wysokich kosztów robocizny droga. Aby uzyskać jeden kilogram krystalicznej soli trzeba wydobyć średnio 100 kg soli kamiennej. Potoczna nazwa chlorku sodu (NaCl), związku chemicznego używanego jako przyprawa w kuchni. Znajdująca się w powszechnej sprzedaży sól to tzw. sól jodowana - ze względów zdrowotnych sztucznie wzbogacona związkami jodu.

Szewczyk Monika