Jeszcze o precyzyjnych testach Modelu Standardowego. Plan: wstęp jak dobrze SM zgadza się z doświadczeniem? najnowszy pomiar masy kwarka t świat w zmiennych.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Pomiary polaryzacji gluonów w eksperymencie
Advertisements

I zasada termodynamiki
Zjawiska rezonansowe w sygnałach EEG
Pochodzenie promieniowania kosmicznego o najwyższych energiach Tadeusz Wibig, Łódź
Pochodna Pochodna  funkcji y = f(x)  określona jest jako granica stosunku przyrostu wartości funkcji y do odpowiadającego mu przyrostu zmiennej niezależnej.
Przejścia fazowe w modelu Isinga na sprzężonych sieciach złożonych
Badanie łamania symetrii T w rozpadzie B→Kφφ w eksperymencie LHCb
MIĘDZYNARODOWE UNORMOWANIA WYRAŻANIA NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
Leptogeneza z hierarchicznymi masami neutrin Krzysztof Turzyński IFT.
Skutki oddziaływań (results of interactions)
Mhs sprawozdanie1 Neutrina – ZVI uczestniczy w 2 współpracach Eksperymenty z detektorami pod ziemią Gran Sasso (Włochy) Kamiokande (Japonia)
Co najpierw zmierzą eksperymenty przy akceleratorze LHC?
Trzy zapachy neutrin Agnieszka Zalewska sesja naukowa z okazji 50-lecia IFJ PAN, W imieniu zespołu fizyków, inżynierów i techników pracujących.
DELPHI 2005 Ryszard Gokieli Zakład Fizyki Wielkich Energii Seminarium Zakładowe, 13.XII.2005 czyli: co się dzieje z danymi LEP czyli: życie po śmierci.
O bariogenezie i leptogenezie
Nowe wyniki w fizyce zapachu
FABRYKI B DZIŚ I JUTRO FABRYKI B DZIŚ I JUTRO Maria Różańska – IFJ PAN 10 listopada 2006.
Krzysztof Jurek Statystyka Spotkanie 4. Miary zmienności m ó wią na ile wyniki są rozproszone na konkretne jednostki, pokazują na ile wyniki odbiegają
Statystyka w doświadczalnictwie
Wybrane wiadomości z teorii błędów
Dzisiaj na wykładzie Regresja wieloraka – podstawy i założenia
Co wiemy o zderzeniach jąder i hadronów przy energiach SPS?
Niepewności przypadkowe
HALO signal true neutrino energy from other galaxies, tail due to redshift smearing Neutrina atmosferyczne » Brak nadwyżki neutrin z anihilacji DM dla.
Unifikacja elektro-słaba
Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa
Podstawy fotoniki wykład 6.
WIELKI WYBUCH Standardowy Model Kosmologiczny Big Bang
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Wprowadzenie do fizyki Mirosław Kozłowski rok akad. 2002/2003.
Cząstki i kosmologia – aktualne kierunki badań
Co odkryje akcelerator LHC ?
Wprowadzenie do fizyki
Wielowymiarowa analiza danych oparta na modelach gradacyjnych
Dziwność w rozpraszaniu neutrina na jądrach atomowych K. M. Graczyk.
Nowości w fizyce zapachu
Dlaczego we Wszechświecie
O FIZYCE Podstawowe pojęcia.
Rozpady ciężkich kwarków Jubileusz 50-lecia IFJ PAN Sesja naukowa 18 października 2005.
Jak mierzyć i od czego zależy?
O możliwości istnienia cząstek ciemnej materii o masach rzędu MeV.
Wyniki eksperymentu CMS
Leptogeneza, czyli skąd się wzięła asymetria barionowa Wszechświata
Błędy i niepewności pomiarowe II
Czego oczekujemy od LHC?
Planowanie badań i analiza wyników
Ekonometria stosowana
Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki.
Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa.
Henryk Rusinowski, Marcin Plis
Regresja wieloraka.
Krzysztof M. Graczyk IFT, Uniwersytet Wrocławski
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski.
Poszukiwania łamania CP w wielociałowych rozpadach mezonów D A.Ukleja Charm mixing and CPV at LHCb25/07/20141 PLB 728 (2014) 585 f 0 (980)  f 2 (1270)/f.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Obserwacje we Wszechświatach Friedmana  M. Demiański “Astrofizyka relatywistyczna”, rozdział 10.
Modelowanie oddziaływań neutrin. Dualność kwarkowo-hadronowa i funkcja spektralna. We współpracy z: Arturem Ankowskim, Krzysztofem Graczykiem, Cezarym.
Masterclasses: Warsztaty z fizyki cząstek Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych.
Fizyka cząstek V: Co dalej? Perspektywy Astrocząstki.
Regresja liniowa. Dlaczego regresja? Regresja zastosowanie Dopasowanie modelu do danych Na podstawie modelu, przewidujemy wartość zmiennej zależnej na.
„ Tłumienie dżetów” zarejestrowane przez detektor CMS - zderzenia TeV/N Bożena Boimska Zebranie analizy fizycznej,
Jan KalinowskiFizyka cząstek poza LHC Sesja dla nauczycieli: O fundamentalnych problemach fizyki Jan Kalinowski Fundamentalne problemy fizyki cząstek elementarnych.
Niepewności pomiarów. Błąd pomiaru - różnica między wynikiem pomiaru a wartością mierzonej wielkości fizycznej. Bywa też nazywany błędem bezwzględnym.
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
Fizyka LHC na detektorze ATLAS
Korelacje HBT G. Goldhaber, S. Goldhaber, W. Lee, A. Pais (1959)
Wstęp do fizyki cząstek
Regresja wieloraka – bada wpływ wielu zmiennych objaśniających (niezależnych) na jedną zmienną objaśnianą (zależą)
Cząstki fundamentalne
Korelacja i regresja liniowa
Zapis prezentacji:

Jeszcze o precyzyjnych testach Modelu Standardowego. Plan: wstęp jak dobrze SM zgadza się z doświadczeniem? najnowszy pomiar masy kwarka t świat w zmiennych S,T,U gdzie może być bozon Higgsa i Nowa Fizyka?

Precyzyjne pomiary wykonane przy LEPie i SLC Oraz przy TEVATRONIE (masa m t ) Pomiary: M z, Γ z, M W, R l, R b, asymetrie dla

Combination of CDF and D0 Results on the Top-Quark Mass hep-ex/ v1 8Apr 2004

Combination of CDF and D0 Results on the Top-Quark Mass hep-ex/ v1 8Apr 2004 The CDF Collaboration, the D0 Collaboration, and the Tevatron Electroweak Working Group. Przeanalizowano następujące źródła błędów systematycznych : (w kolejności ważności) skala energii dżetu model sygnału model tła szumy kalorymetru uranowego (dla D0) metody dopasowywania masy generatory MC

Nowe granice na masę Higgsa: Nie zmienia to dotychczasowej interpretacji Modelu Standardowego. Sprawdźmy sztandarowy przykład potwierdzający konieczność stosowania poprawek elektrosłabych: j Jeśli stosujemy tylko poprawki QED, to:

Stwierdza zgodność/niezgodność z SM, nie sugeruje przyczyny niezgodności. Odpowiednio skonstruowane zmienne mogłyby wskazywać na przyczynę ewentualnej niezgodności. -wkład od nowej fizyki do energii samo oddziaływania

Wyrażenia Modelu Standardowego na obserwable M, Γ zastępowane są przez: Gdzie: wartości oczekiwane w SM wartości mierzone

Wyniki dopasowania, M H =115 (300) GeV: W pełni zgodne z przewidywaniami SM !!!! ( to jest z 0.) ILE ZOSTAJE MIEJSCA NA NOWA FIZYKE??? Nowe rodziny fermionów, niestandardowe reprezentacje bozonów Higgsa czy modele technikolorowe będą dawały istotny wkład do wartości S,T,U. Wynik doświadczalny - K.Hagiwara et al. Phys. Rev. D66(2002) Silna (81%) korelacja S i T

Stąd: Liczba rodzin fermionów, niekoniecznie lekkich, w niektóre modele technikolorowe czynią S bardziej ujemnym. odpowiednio wybrany, lekki (<2 TeV) bozon Z może przenieść S,T w prawie każdym kierunku. Co należy porównać z wynikiem z LEPu 1: Liczba pokoleń lekkich neutrin. OGÓLNIE:

The Higgs Mass and New Physics Scales in the Minimal Standard Model. C.Kolda i H.Murayama hep-ph/ Związek pomiędzy masą Higgsa w SM a skalą nowej fizyki Unitarność Trywialność Stabilność próżni Wyniki precyzyjnych pomiarów elektrosłabych Rozpraszanie podłużnie spolaryzowanych bozonów wektorowych Z L,W L : Unitarność:

Aby amplitudanie łamała unitarności to masa Higgsa: Jeśli Higgsa nie ma, to najpóźniej dla unitarność zostanie złamana ! Trywialność: Stabiność próżni: Ograniczenie bierze się z żądania, aby dla każdego parametru skali Λ<Λ T teoria pozostawała perturbacyjna. Ograniczenie Λ V wynika z żądania ograniczenia potencjału Higgsa od dołu.

Więzy wynikające z precyzyjnych pomiarów elektrosłabych: ewentualne odstępstwa od SM można opisać w technice efektywnego lagranżjanu czyli w rozwinięciu w potęgach odwrotności parametru odcięcia SM działa wyjątkowo dobrze Pośród wszystkich możliwych 6 wymiarowych operatorów tylko 2 mogą w sposób istotny zmienić S i T tak aby zmienić otrzymywaną z testów masę Higgsa.

-- nieznane współczynniki -- wartość oczekiwana próżni (175 GeV) Wartości współczynników zależą od fizyki przy skali Λ Trzy możliwe scenariusze dla operatorów O i -Poziom pętlowy: Fizyka przy skali Λ jest perturbacyjna, -dają wkład na poziomie pętlowym -Poziom drzewowy: Fizyka przy skali Λ jest perturbacyjna, -wkład na poziomie drzewowym -nie może dawać wkładu na poziomie drzewowym, stąd

-Silne sprzężenie: Fizyka przy skali Λ jest nieperturbacyjna Jak znaleźć ograniczenia w płaszczyźnie m H,Λ ? dla każdej możliwej masy m H dopasowujemy do danych elektrosłabych dwa parametry S i T. dla każdego (S,T) mamy (Λ(S),Λ(T)), które odpowiadają maksymalnym wartościom Λ dla danych f i. Jako Λ(S,T) wybieramy mniejszą z Λ(S),Λ(T) ostatecznie jako Λ wybieramy największą Λ(S,T) wewnątrz obszaru 95% CL. Dla większych Λ wkłady ΔS i ΔT do S i T będą zbyt małe.

Precyzyjne strojenie (Fine tuning) Różnica pomiędzy drzewową a pętlowa wartością masy bozonu Higgsa W płaszczyźnie (m H,Λ) autorzy pracy wyznaczają kontury, dla których stosunek F jest większy od 10 i od 100 F rośnie z Λ i dla Λ=Λ planck : Warunek Veltmana

Przybliżony (liniowy) związek pomiędzy S,T,U a gdzie: odpowiadają wartościom S,T,U i γ b przewidywanym przez SM.