Pytania testowe z LEP-u z zakresu pediatrii Opracowanie: Agnieszka Szewczykowska

1.Śródmiąższowe choroby płuc mogą być wywołane przez: 1) wirus cytomegalii (CMV) 2) wirus Ebsteina-Barra (EBV) 3) Mycoplasma pneuomiae 4) Chlamydia trachomatis 5) Legionella Prawidłowa odpowiedź to: 1,3 1,3,4 1,2,4 1,2,3,4, Wszystkie wymienione

Śródmiąższowe zmiany w płucach występują w przebiegu zapaleń o etiologii wirusowej lub zakażeń bakteriami atypowymi Bakterie atypowe: Mycoplasma pneumoniae Legionella pneumophila Chlamydie

2.Do bakterii atypowych mogących wywołać zapalenie płuc należą: 1) Mycoplasma pneumoniae 2) Legionella pneumophila 3) Klebsiella pneumoniae 4) Staphylococcus aureus 5) Haemophilus influenzae Prawidłowa odpowiedź to: 1,2 1,2,3 1,3 1,3,5 Wszystkie wymienione

Wyniku badania przedmiotowego Wyniku badania radiologicznego płuc 3.Pneumocystozowe zapalenie płuc występujące u dzieci z niewydolnym układem immunologicznym rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych danych z wywiadu i: Wyniku badania przedmiotowego Wyniku badania radiologicznego płuc Wyniku badania bakteriologicznego plwociny Wyniku badania PCR Podwyższenia wskaźników zapalenia

Pneumocystozowe zapalenie płuc Rozpoznanie potwierdza znalezienie charakterystycznych cyst P.carinii w wymazie nadgłośniowym, plwocinie, popłuczynach oskrzelowych lub w biopsji płuca. Identyfikację cyst ułatwia metoda immunofluorescencyjna z wykorzystaniem przeciwciał monoklonalnych i technika PCR. Metodą pomocniczą może być wykrywanie przeciwciał przeciwko P.carinii metodą ELISA lub aglutynacyjnym testem lateksowym.

Zaleganiem śluzowej wydzieliny w przewodach nosowych 4.”Sapka”, czyli utrudnienie oddychania u noworodków i niemowląt, jest spowodowana: Zaleganiem śluzowej wydzieliny w przewodach nosowych Obrzękiem błony śluzowej przewodów nosowych Częściową atrezją nozdrzy tylnych Częściową atrezją nozdrzy przednich Współistniejącym rozszczepem podniebienia

Sapka - rodzaj bardzo ciężkiego oddechu u noworodka oraz niemowlęcia Sapka - rodzaj bardzo ciężkiego oddechu u noworodka oraz niemowlęcia. Utrudnienie oddychania jest tutaj spowodowane obrzękiem błony śluzowej nosa. Sapka może doprowadzić do wielu ciężkich chorób bądź być objawem chorób wrodzonych (np. kiły). Sapka to problem wynikający z niedrożności nosa, która stanowi przeszkodę przy karmieniu dziecka oraz utrudnia jego sen. Jest to szczególnie uciążliwe dla noworodka, gdyż w tym okresie dziecko oddycha prawie wyłącznie przez nos. Powodem niedrożności prowadzącej do obrzęku błony śluzowej, a więc i sapki, może być infekcja, alergia pokarmowa – najczęściej na białka mleka (u najmłodszych dzieci) jak i nieprawidłowa pielęgnacja nosa.

Doksycyklinę Amoksycylinę Ampicylinę Cefuroksym Klarytromycynę 5.Który z niżej wymienionych antybiotyków należy zastosować w leczeniu zapalenia płuc o etiologii Mycoplasma pneumoniae u dziecka w wieku 4 lat? Doksycyklinę Amoksycylinę Ampicylinę Cefuroksym Klarytromycynę

Jeżeli obraz kliniczny przemawia za atypową postacią choroby, lekiem I rzutu powinien być makrolid ! Klarytromycyna w dawce 15 mg/kg/dobę w 2 dawkach co 12 godz. lub Azytromycyna w jednorazowej dawce dobowej 10 mg/kg w pierwszej dobie i następnie przez 4 dni 5 mg/kg

6.Zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia trachomatis: 1) występuje u noworodków w pierwszych tygodniach życia 2) jest przykładem infekcji atypowej i występuje najczęściej w wieku szkolnym 3) objawy kliniczne to przede wszystkim suchy, napadowy, „krztuścowy” kaszel 4) objawy kliniczne to zapalenie spojówek, nieżyt nosa, kaszel, wymioty Prawidłowa odpowiedź to: 1,3 2,3 żadna z wymienionych 1,4 2,4

Zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia trachomatis: Występuje u noworodków w pierwszych tygodniach życia, w wyniku zakażenia w czasie porodu Objawy to: zapalenie spojówek, nieżyt nosa, a następnie męczący kaszel, wymioty U dzieci starszych, mających kontakt z ptakami, może wystąpić zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia psittaci. Do obrazu klinicznego należy wysoka gorączka, kaszel z odpluwaniem krwistej plwociny. Obraz RTG nie jest charakterystyczny Leczenie polega na podawaniu antybiotyków makrolidowych

7. Zapalenie płuc, w którym: 1) w obrazie rtg płuc występują początkowo zmiany wieloogniskowe, następnie zmiany płatowe i ropnie 2) występuje wysoka leukocytoza 3) może pojawić się leukopenia będąca niepomyślnym objawem rokowniczym 4) objawy kliniczne pojawiają się nagle z dużą gorączką i kaszlem to prawdopodobnie zapalenie o etiologii: Pneumocystis carini Chlamydia pneumoniae Pseudomonas aeurginosa Staphylococcus aureus Mycoplasma pneumoniae

Zapalenie płuc wywołane przez Staphylococcus aureus: Głównie u niemowląt (70%) i młodszych dzieci, przeważnie chłopcy, w okresie od jesieni do wiosny Odoskrzelowe zapalenie płuc występuje częściej jednostronnie lub jest bardziej nasilone po jednej stronie. Charakterystyczne są liczne ropnie zawierające bakterie, leukocyty, krwinki czerwone i martwiczą tkankę płucną. Przebicie ropnia do opłucnej jest przyczyną ropniaka i odmy opłucnowej. Objawy: Choroba rozpoczyna się nagle wysoką gorączką i kaszlem. Pojawiają się: przyspieszony, stękający oddech, poruszanie skrzydełkami nosa, zaciąganie mostka i międzyżebrzy, następnie duszność, sinica, niepokój. Dziecko wygląda na bardzo chore. W badaniu przedmiotowym stwierdza się rozlane rzężenia i furczenia. Wraz z rozwojem zapalenia opłucnej występuje stłumienie odgłosu opukowego i zniesienie drżenia piersiowego. W odmie opłucnowej z ropniakiem stwierdza się bębenkowy odgłos opukowy, zniesienie szmerów oddechowych i upośledzenie ruchomości klatki piersiowej.

Zapalenie płuc wywołane przez Staphylococcus aureus c.d.: Badania diagnostyczne – znaczna leukocytoza z przewagą granulocytów. Liczba leukocytów poniżej 5000 jest objawem niepomyślnym rokowniczo. Występuje różnego stopnia niedokrwistość. Materiał do badania bakteriologicznego pobrany z tchawicy/oskrzeli lub płynu opłucnowego wykazuje obecność gronkowców. Wyniki posiewów krwi decydują o etiologii. W badaniu RTG początkowo stwierdza się zmiany jak w odoskrzelowym zapaleniu płuc, z licznymi ogniskami w środkowych i górnych obszarach płuc. Wkrótce nacieki zapalne obejmują całe płaty lub płuco. Wcześnie występuje wysięk w opłucnej, a u około 25% chorych ropniak z odmą opłucnową. Często stwierdza się różnej wielkości pęcherze rozedmowe i ropnie z poziomami płynu. Leczenie – hospitalizacja! Stosowanie dożylne półsyntetycznej penicyliny opornej na penicylinazę, np. kloksacyliny. Po uzyskaniu wyniku lekowrażliwości gronkowca zwykle stosuje się cefalosporyny. Leczymy antybiotykami 3-4 tygodnie. W okresie ostrym niezbędne jest nawadnianie i żywienie. Niedokrwistość może wymagać przetoczenia krwi. W większości przypadków zapalenia opłucnej konieczny jest drenaż opłucnej, a bezwzględnie wskazany w przypadkach odmy z ropniakiem opłucnej (pyopneumothorax).

8. 6-miesięczna dziewczynka od 3 miesięcy choruje na nawracające zapalenia płuc w połączeniu z obturacją oskrzeli i uporczywym kaszlem. Dziecko mimo dobrego łaknienia wykazuje niedobór masy ciała. W wywiadzie z okresu noworodkowego – przedłużająca sie żółtaczka z przewagą bilirubiny związanej. Którą jednostkę chorobową należałoby wziąć w pierwszej kolejności pod uwagę? A. niedobór α1-AT. B. wrodzone rozstrzenia oskrzeli. C. idiopatyczne zwłóknienie płuc. D. mukowiscydozę. E. hemosyderozę płuc.

Niedobór α1-antytrypsyny: Najczęstsza wrodzona przyczyna cholestazy wewnątrzwątrobowej u niemowląt i rozedmy płuc u dorosłych Objawy: w okresie niemowlęcym – przebiega z cholestazą imitującą niedrożność zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych; u części z tych dzieci rozwija się później marskość wątroby; u dzieci starszych pierwszym objawem może być hiperbilirubinemia, aminotrasferazemia lub hepatomegalia; u dorosłych z tą chorobą częściej występuje pierwotny rak wątroby

Wrodzone rozstrzenia oskrzeli: w przebiegu mukowiscydozy, zespołu Younga, pierwotnej dyskinezy rzęsek, zespołu Mounier-Kuhna, wad wrodzonych struktury płuca (sekwestracja, agenezja, hipoplazja, zespół Swyera-Jamesa), pierwotnych niedoborów odporności, niedoboru alfa1-antytrypsyny lub jej nieprawidłowej czynności Objawy: uporczywy kaszel, odkrztuszanie dużej ilości wydzieliny, zazwyczaj ropnej (szczególnie rano lub po zmianie pozycji ciała), krwioplucie, stany podgorączkowe, cuchnący oddech, duszność początkowo wysiłkowa, następnie spoczynkowa

Idiopatyczne zwłóknienie płuc: choroba zaliczana do idiopatycznych śródmiąższowych zapaleń płuc, o złym rokowaniu, objawiająca się dusznością i kaszlem Objawy: duszność suchy kaszel spadek masy ciała osłabienie palce pałeczkowate spłycenie i przyspieszenie oddechu trzeszczenia słyszalne u dołu płuc podczas osłuchiwania stetoskopem Choroba rzadko u dzieci (?)

Hemosyderoza płuc: Pierwotna – nagromadzenie hemosyderyny w tkance płucnej, wynik rozsianych krwawień z naczyń włosowatych do pęcherzyków płucnych; z reguły przyczyna nieznana, czasem współistnieje z zespołem Goodpasture’a Wtórna – u chorych z lewokomorową niewydolnością serca, w przebiegu chorób kolagenowych i w skazach krwotocznych Objawy: przewlekły, suchy kaszel, męczliwość, upośledzenie rozwoju fizycznego, niedokrwistość z niedoboru żelaza, w okresie zaostrzeń: krwioplucie, duszność, sinica; u części chorych palce pałeczkowate

Mukowiscydoza: Choroba spowodowana mutacją genu CFTR kodującego białko kanału chlorkowego  zaburzenia transportu jonowego przez błony komórkowe, wzrost lepkości śluzu, jego zaleganie, różnorodne objawy z tym związane Objawy: obturacja oskrzeli i oskrzelików, męczący, uporczywy, bez odkrztuszania, napadowy kaszel, zadyszka, duszność, odcinkowe niedodmy tkanki płucnej, przewlekły, ropny stan zapalny dolnych dróg oddechowych niedrożność smółkowa u 10% noworodków, zaburzenia trawienia i wchłaniania, pomimo dużego apetytu upośledzony rozwój fizyczny, niedobór wzrostu i masy ciała, objawy niedoboru witamin rozpuszczalnych w tłuszczach przedłużająca się żółtaczka noworodków, oddawanie częstych, cuchnących, tłuszczowych stolców palce pałeczkowate, przewlekły, ropny katar, polipy nosa, dojrzewanie płciowe opóźnione

C. glikokortykosteroid podany systemowo D. mukolityk 9. W leczeniu podgłośniowego zapalenia krtani u dziecka w pierwszej kolejności zastosujesz: A. antybiotyk B. lek p/wirusowy C. glikokortykosteroid podany systemowo D. mukolityk E. beta2-mimetyk w nebulizacji

Ostre podgłośniowe zapalenie krtani Stan zapalny powoduje powstanie obrzęku w okolicy podgłośniowej Dzieci w wieku od 4-6 miesięcy do 4-6 r.ż. Główna przyczyna – infekcja wirusowa wywołana najczęściej przez Parainfluenzavirus, rzadziej Influenzavirus, Adenovirus, wirus ECHO, RSV. Objawy: pojawiają się nagle, występują zwykle w nocy, kilka godzin po zaśnięciu dziecka. Stridor wdechowy, suchy, szorstki, może mieć charakter wdechowo- wydechowy. Szczekający kaszel, duszność o charakterze wdechowym (może być wdechowo-wydechowa), chrypka Leczenie: u dzieci z nasilonymi objawami duszności konieczne jest natychmiastowe podanie steroidu, np. hydrokortyzonu w dawce 10 mg/kg m.c. jednorazowo w czopku doodbytniczym lub dożylnie we wlewie. Antybiotyki podaje się tylko w razie współistnienia zapalenia DDO. Stosuje się także Paracetamol, nawodnienie doustne lub dożylne, chłodne inhalacje najlepiej z 0,9% NaCl. Ze względu na napadowy i nieprzewidywalny przebieg schorzenia konieczna bywa hospitalizacja!

B. przewlekły nieżyt nosa. C. przerost migdałka gardłowego. 10. Dziecko czteroletnie, w wywiadzie nawracające infekcje układu oddechowego, pogorszenie słuchu i chrapanie, w badaniu przedmiotowym skóra blada, wysoko wysklepione podniebienie, wada zgryzu, oddychanie przez usta, wydzielina w przewodach nosowych. Najbardziej prawdopodobna przyczyna obserwowanych zaburzeń to: A. przewlekłe zapalenie zatok przynosowych. B. przewlekły nieżyt nosa. C. przerost migdałka gardłowego. D. przerost migdałków podniebiennych. E. przewlekłe zapalenie ucha środkowego.

Przerost migdałka gardłowego Objawy: zaburzenie drożności nosa oraz stałe oddychanie przez usta; zmiana barwy głosu, nosowanie tylne zamknięte, chrapanie w czasie snu, objawy zespołu obturacyjnych bezdechów sennych; w wyniku długotrwałego przerostu migdała gardłowego i niedrożności nosa – zaburzenia ukształtowania twarzoczaszki i powstanie wad zgryzu. U dziecka wykształca się tzw. twarz adenoidalna: twarzoczaszka jest długa, wąska, podniebienie twarde wysoko wysklepione, środkowa część twarzy jest spłaszczona, dziecko ma stale uchylone usta, twarz jest blada, o ubogiej mimice. Powiększony migdałek gardłowy może upośledzać drożność trąbek słuchowych i zaburzać prawidłową wentylację ucha środkowego. Jest to czynnikiem usposabiającym do rozwoju wysiękowego zapalenia ucha, nawracających ostrych zapaleń ucha środkowego oraz przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego. Sprzyja to także nawracającym stanom zapalnym gardła i dolnych dróg oddechowych oraz stanom zapalnym zatok przynosowych.