LUDWIK TADEUSZ EBERMAN Konstruktor silników spalinowych

prof. dr hab. inż. Ludwik Eberman urodził się 14 kwietnia w 1885r. w Wiedniu a zmarł w Winterthur w kwietniu 1945r.

Nauka Do szkoły ludowej uczęszczał we Lwowie, do gimnazjum najpierw w Czerniowcach, a następnie we Lwowie. Świadectwo dojrzałości otrzymał we Lwowie w roku 1903, 1903-1907 Studiował na Wydziale Budowy Maszyn. W roku 1907 Zakończył studia z dyplomem inżyniera mechanika. 1908 –uzupełnienie studiów na Niemieckiej Politechnice w Pradze.

Praca W roku 1908 został zaangażowany w charakterze konstruktora przez fabrykę maszyn Zieleniewskiego w Krakowie. Po roku przeniósł się do Lwowa jako kierownik odbudowy spalonej fabryki sztucznego kamienia i dachówek. Od roku 1910 pracował jako konstruktor,a po pewnym czasie jako szef oddziału silników okrętowych w MAN w Augsburgu.

Kierował konstrukcją silników Diesla dla łodzi podwodnych marynarki niemieckiej i austriackiej. Zasłynął jako konstruktor silników Diesla światowego formatu. W roku 1914 mianowany profesorem nadzwyczajnym maszynoznawstwa Szkoły Politechnicznej we Lwowie, jednak wskutek wybuchu wojny objął katedrę dopiero w 1918 roku.

Od 1921 roku do wybuchu II wojny światowej był profesorem zwyczajnym „motorów cieplikowych” Od 1936 roku był członkiem-korespondentem Akademii Nauk Technicznych w Warszawie Od 1939 roku Ludwik Eberman przebywał w Szwajcarii biorąc udział w kształceniu internowanych żołnierzy

Wielki projektant w okresie wojny wykonano na podstawie jego projektów około 500 silników do łodzi podwodnych.

Profesor Eberman był właścicielem licznych patentów w kraju i za granicą. Projektowane przez niego silniki spalinowe były przez długie lata wykonywane przez fabryki polskie, austriackie, belgijskie, czeskie, francuskie i niemieckie.

Wykłady Wykłady profesora cieszyły się ogromnym powodzeniem. Uczył na przykładzie maszyn cieplnych tłokowych, parowych i spalinowych, jak dotychczas nikt inny, filozofii konstrukcji. Przebrnięcie przez wykłady i ćwiczenia konstrukcyjne prowadzone przez profesora świadczyło zawsze o dojrzałości inżynierskiej absolwenta.

Współpracownicy Profesora Spośród współpracowników, wymienię Oktawiana Popowicza, po wojnie profesora Politechniki Śląskiej oraz Adolfa Polaka, który po wojnie kontynuował lwowskie tradycje konstruktorskie i tradycje szkoły prof. Ludwika Ebermana w dziedzinie budowy maszyn w Politechnice Gdańskiej.

Najważniejsze publikacje Wyrównanie napełnień przy stawidłach suwakowych (1908) Konstrukcje maszyn dla pary wysoko przegrzanej (1910) Motory Diesla do napędu okrętów (1912) Lokomotywy Diesel-elektryczne (1929) Główne dzieło opracowane z profesorem Otto Fopplem – „Szybkobieżne silniki Diesla”

Bibliografia Encyklopedia PWN Strony internetowe: http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=128024&kid=184 http://www.itc.polsl.pl/30lat/lwow.html http://iele.polsl.pl/jpe/files/users/izi/granice.pdf http://www.ptnss.pl/images/ss2004-01/PTNSS-2004-01-all.pdf http://www.lwow.com.pl/politechnika/politechnika2.html

Wykonał: Piotr Łysiak