Władysław Reymont 1867-1925

Władysław Reymont (właściwie Stanisław Władysław Rejment ) – ur Władysław Reymont (właściwie Stanisław Władysław Rejment ) – ur. 7 maja1867 r. w Kobielach Wielkich, zm. 5 grudnia 1925 r. w Warszawie. Polski pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielka część jego spuścizny stanowią wiersze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

Kalendarium W. Reymonta 7 Maja 1867 r.- narodziny pisarza W latach uczył się zawodu krawieckiego w Warszawie, po czym został czeladnikiem. W okresie lat 1884-1888 był aktorem w wędrownych grupach teatralnych. W latach 1888-1893, dzięki protekcji ojca znalazł zatrudnienie jako niskiej rangi funkcjonariusz Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, pracując m. in. Rogowie i Lipicach.

W roku 1890 zmarła matka pisarza. 13 lipca 1900 r W roku 1890 zmarła matka pisarza. 13 lipca 1900 r. Reymont uległ wypadkowi kolejowemu. Trafił do szpitala z dwoma złamanymi żebrami, jednak w raporcie lekarskim napisano, że pisarz ma 12 złamanych żeber oraz inne kontuzje ciała i nie wiadomo, czy będzie nadal zdolny do pracy umysłowej. Notatkę szpitalną sfałszował dr Jan Roch Raum. Wysokie odszkodowanie w wysokości 38 500 rubli pomogło mu zdobyć niezależność finansową.

15 lipca 1902 r. ożenił się z Aurelią Szabłowską w Krakowie 15 lipca 1902 r. ożenił się z Aurelią Szabłowską w Krakowie. Był członkiem Ligi Narodowej przed rokiem 1914. 13 listopada 1924 roku Reymont otrzymał Nagrodę Nobla. Do końca życia zasiadał w składzie Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 5 grudnia 1925 r. w Warszawie.

Nagroda Nobla 13 listopada 1924 r. Władysław Reymont otrzymuje Nagrodę Nobla za czterotomową „epopeję chłopską”: „Chłopi”

Władysław Reymont do Nagrody Nobla został wcześniej dwukrotnie zgłaszany ( w 1919r. oraz w roku 1920). Z powodu ciężkiej choroby laureat nie mógł przybyć na uroczystość w Szwecji. W jego imieniu nagrodę odebrał poseł Polski w Sztokholmie Alfred Wysocki. Czek na 116 718 koron (co równało się 256 999 ówczesnych złotych polskich), dyplom i medal ze szczerego złota przesłano przebywającemu na leczeniu w Nicei Nobliście.

"I przyznaję się przed Wami, że ta nagroda uderzyła we mnie istotnym, wstrząsającym piorunem. Bowiem mimo wszelkich nadziei, coraz bardziej zastanawiających pogłosek, w głębi hodowałem niewiarę. Ani na chwilę nie miałem przekonania o dostaniu tej nagrody. Więc kiedy to się stało, poczułem się wprost zdruzgotany wzruszeniem, co w moim stanie serca zaprowadziło mnie znowu do łóżka".

Twórczość W. Reymonta „Wigilia Bożego Narodzenia” (1892) - nowela „Pielgrzymka do Jasnej Góry” (1894) – reportaż „Komediantka”(1896) – powieść „Fermenty”(1897) – powieść „Ziemia obiecana”(1899) – powieść „Chłopi” (1902-1909) – powieść „Marzyciel”(19100 – powieść „Wampir”(1911) – powieść „Rok 1794”(1914-1918) - trylogia historyczna „Z ziemi chełmskiej”(1909) - reportaż

Odznaczenia -Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski -Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921) -Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13lipca 1921, jako jeden z pierwszych 15 osób odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski) -Komandor Orderu Legii Honorowej

Śmierć Władysława Reymonta Władysław Reymont zmarł 5 grudnia 1925 r. w Warszawie. 9 grudnia został został pochowany w alei Zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim, a jego serce wmurowano w filarze kościoła p. w. św. Krzyża.

„Rzeczywistość jest z tej samej przędzy co i marzenia.” „Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.” „Rzeczywistość jest z tej samej przędzy co i marzenia.” „W życiu, jak w pociągu – każdy chciał by przejechać na gapę.” -Władysław Reymont