Tanoreksja
Skąd się bierze? Tanoreksja zaczyna się niewinnie, najczęściej od kilku wizyt w solarium. Niepokój budzą już takie objawy jak potrzeba chodzenia do solarium przynajmniej raz w tygodniu i systematyczne zwiększanie czasu opalania.
W tanoreksji motorem działań jest nie tylko kolor skóry, ale też i działanie hormonu zwanego słonecznym hormonem szczęścia. Hormon ten wydzielany jest pod wpływem syntezy witaminy D i działania promieni ultrafioletowych.
Hormon ten wpływa na poprawę nastroju, zapobiega depresji, wspomaga jej leczenie. Jego brak lub niedobór może znacznie pogorszyć nastrój i samopoczucie. Jeśli organizm jest przyzwyczajony do ciągłego wydzielania go pod wypływem dużych dawek słońca, to po jakimś czasie zadziała mechanizm wspólny dla wszystkich uzależnień: zespół abstynencyjny i dążenie do wyrównania braków, przez dostarczenie kolejnej dawki.
Tanorektykom nie sposób uświadomić, że są opaleni, gdyż podobnie jak nałogowi palacze twierdzą, że "palą, bo lubią, ale nie są uzależnieni", twierdzą, że robią to dla urody tudzież poprawienia kondycji zdrowotnej skóry.
Skutki nadmiernego opalania szybsze starzenie się skóry pojawianie się zmarszczek pęknięcia wrażliwych miejsc na skórze zapalenia skóry uszkodzenie wzroku depresja nowotwory intensywny trądzik (może być leczony zabiegami fototerapeutycznymi w solarium, jednak niewłaściwe ich dawkowanie może powodować jego nawrót) poparzenia skóry
Źródło edukacja.edux.pl Wikipedia