Teatr powstał niedaleko: Przejdź się i podziękuj Grekom… opracowała: Paulina Serednicka

Króciutka historia teatru… Teatr starożytny związany był z kultem boga Dionizosa. W czasie tzw. Wielkich i Małych Dionizji przedstawiano na scenie tragedie i komedie opowiadające o sprawach codziennych, o dobrych i złych postępkach, i o wszystkim, co wiązało się z człowiekiem.

Dramat Komedia Tragedia gr. tragos- kozioł, ode- pieśń gr. kommos- wesoły, ode- pieśń gr. tragos- kozioł, ode- pieśń

Budowa teatru greckiego widownia orchestra (placyk, na którym występował chór) parodos (wejście dla chóru) proskenion (scena) parodos (wejście dla chóru) skene (kulisy, garderoby);

Amfiteatr w Milecie

Aktorzy Pierwotnie aktorzy mieli twarze umazane moszczem winnym (surowym sokiem wytłaczanym z owoców winorośli) i występowali w miękkim, haftowanym obuwiu (tzw. bucikach Dionizosa). Strój był bardzo kolorowy. Później, w starożytnym Rzymie, aktorzy występowali w maskach i na koturnach. W sztukach grali tylko mężczyźni (również kobiece role).

Teatr średniowieczny W teatrze średniowiecznym większość przedstawień była tematycznie związana z Kościołem i religią. Chętnie oglądano tzw. Misteria – przedstawienia z życia Jezusa i jego rodziny. Ponadto dużym powodzeniem cieszyły się także tzw. Moralitety – przedstawienia o charakterze obyczajowym z morałem na końcu. Aktorzy sami kupowali sobie stroje i często się przebierali wprost na scenie.

Renesansowe maskarady Bale maskowe organizowane we renesansowych Włoszech miały swój rodowód w starożytnym spektaklu, jakim był TRIUMF-widowisko mające na celu uczczenie wodza i jego zwycięskich żołnierzy. W renesansowej Florencji wskrzeszono ten zwyczaj organizując w okresie karnawału triumfy (procesje), w których brały udział specjalnie przystrojone wozy przyozdobione kwiatami, dekoracjami i postaciami mitologicznymi, towarzyszył im tłum przebierańców w maskach i kostiumach, śpiewający satyryczne pieśni.

Opera (wł. "dzieło") – sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną (libretto). Istotą tego gatunku muzycznego jest synteza sztuk, czyli połączenie słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej.

Balet Przyjęto dość umownie, że za początek nowego okresu tańca widowiskowego uważać należy wystawienie w Paryżu 1 września 1581r. baletu dworskiego pod tytułem „Corce – Ballet Comique de la Reine” (Balet komiczny królowej).

Teatr elżbietański Przyjmuje się, że sceną było podwyższenie, otoczone z trzech stron przez widzów i nieodgrodzone od nich barierą. Aktorzy często zwracali się do publiczności bezpośrednio, nawiązywali z nią bliski kontakt. Podobnie sami widzowie pozostawali w interakcji z działaniami aktorów. Publiczność, a zwłaszcza przedstawiciele niższych klas społecznych, bywała hałaśliwa i żywo reagowała na akcję przedstawienia. W zwyczaju było wiwatowanie, klaskanie, tupanie, a nawet – w przypadku skrajnego znudzenia spektaklem – rzucanie w grających drobnymi kamieniami. W Anglii rozwinął się teatr elżbietański (z czasów królowej Elżbiety I), w którym swoje sztuki wystawiał m.in. William Szekspir. Najsłynniejszy budynek to Teatr The Globe.

Wiek XIX W XIX wieku wystawiano najchętniej dramaty. Rozwinęła się sztuka zdobienia sceny do wystawianego przedstawienia, czyli scenografia. W teatrze występowały kobiety, m.in. słynna na całym świecie polska aktorka Helena Modrzejewska.

Teatr lalek Głównym środkiem wyrazu jest lalka teatralna animowana przez aktora-lalkarza, najczęściej ukrytego za parawanem, czasem występującego razem z lalką na scenie. Lalki mogą też być poruszane przez mechanizm (mechaniczny teatr lalek). Podstawowe typy lalek teatralnych: pacynka, kukiełka, jawajka, marionetka, lalka cieniowa.

Teatr współczesny Tadeusz Kantor „Umarła klasa”

Pierwsza scena narodowa Powstał w 1765 roku z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Była to pierwsza w kraju scena publiczna ze stałym i zawodowym zespołem składającym się z polskich artystów. .

Teatr im. Juliusza Słowackiego Krakowskie teatry Teatr Stary Teatr im. Juliusza Słowackiego Teatr Ludowy Teatr Bagatela Teatr Groteska