Gabinet Pedagogiczny

Pierwsze zmagania… … czyli o buncie dwulatka i nie tylko mgr Łukasz Majorek

Skąd się bierze? Bunt dwulatka Zespół zachowań małego dzieckaZespół zachowań małego dziecka Jest naturalnym etapem w rozwojuJest naturalnym etapem w rozwoju Najczęściej między 18. a 26. miesiącemNajczęściej między 18. a 26. miesiącem

Skąd te reakcje? Świadomość różnicy pomiędzy oczekiwaniamiŚwiadomość różnicy pomiędzy oczekiwaniami a ich spełnianiem Gniew i frustracja z niezaspokojenia danego pragnieniaGniew i frustracja z niezaspokojenia danego pragnienia Okres pierwszych prób przeciwstawiania się rzeczywistościOkres pierwszych prób przeciwstawiania się rzeczywistości Okres sprawdzania możliwości manipulacji rodzicami / opiekunamiOkres sprawdzania możliwości manipulacji rodzicami / opiekunami

Dziecko nie jest w stanie w pełni kontrolować emocji w pełni kontrolować emocji – pojawia się huśtawka nastrojów – pojawia się huśtawka nastrojów z wyraźnym gniewem i złością

Profilaktyka, czyli lepiej zapobiegać uprzedzanie sytuacjiuprzedzanie sytuacji odwracanie uwagiodwracanie uwagi tak „negocjacyjne” tak „negocjacyjne” „nie to nie” „nie to nie” każde „pozytywne przetrwanie” zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnej reakcji o podobnym nasileniukażde „pozytywne przetrwanie” zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnej reakcji o podobnym nasileniu rytuały jako pomoc w sytuacjach newralgicznychrytuały jako pomoc w sytuacjach newralgicznych „trening” czyli oswajanie z odmową„trening” czyli oswajanie z odmową

Interwencja Sytuacja zagrażająca zdrowiu dziecka Sytuacja „bezpieczna” – czyli zdrowie dziecka, innych osób oraz otoczenie są niezagrożone

Przykłady i reakcje Odmowa współpracy przy ubieraniu Krzyki Akcja „Ja chcę!” Bicie drugiej osoby Zabawa / rzucanie jedzeniem - przerywamy, czekamy… - mówimy do dziecka spokojnie, wręcz ściszonym głosem -ignorujemy, przeczekujemy, przy dłuższym buncie wyprowadzamy lub wynosimy ze sklepu -oddzielamy, izolujemy do uspokojenia, rozmawiamy -zabieramy talerz, podpowiadamy akceptowaną formę odmowy

Ogólne założenia postępowania nie podnosimy głosunie podnosimy głosu przeczekujemy największą histerię przeczekujemy największą histerię nie zmieniamy zdania dlatego, że dziecko już się uspokoiłonie zmieniamy zdania dlatego, że dziecko już się uspokoiło po uspokojeniu sytuacji rozmawiamy – coś co dla nas jest oczywiste nie musi takie być dla dzieckapo uspokojeniu sytuacji rozmawiamy – coś co dla nas jest oczywiste nie musi takie być dla dziecka

Mierzymy siły na zamiary a zamiary na możliwości

Konsekwencja „nie bo nie” nie wystarczy konsekwencja daje poczucie bezpieczeństwa jest naturalna początki są czasem trudne, potem można odpuścić mówię A – robię A

Filmy

Analiza sytuacji i błędów 1.O mawiamy z dzieckiem sytuację – ma ono prawo czuć złość, ale omawianym zachowaniem niczego nie zyska 2.Przyglądamy się własnemu zachowaniu i reakcji – może coś było nie tak, coś można poprawić

Zalety etapu buntu -okazja do jasnego ustalenia granic -kształtowanie się poczucia indywidualności -budowanie więzi – rola wyjaśnienia „post factum” -rodzic „rośnie” w zaufanie i kompetencje

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ i życzę powodzenia w zmaganiach życzę powodzenia w zmaganiach