Elektroujemność pierwiastków Skala Paulinga
Wiadomości wstępne Nieliczne pierwiastki występują w przyrodzie w stanie atomowym. Większość wiąże się z innymi atomami, tworząc cząsteczki. Mogą to być cząsteczki pierwiastków: - zbudowane z tych samych atomów - tworzone z różnych pierwiastków ( związki chemiczne)
Cd. Warunek taki jest spełniony, gdy zewnętrzne orbitale atomowe osiągają konfigurację elektronową pierwiastków gr.18 (helowców) Pożądaną konfigurację atomy uzyskują, wchodząc w kontakt z innymi atomami. Dochodzi wówczas do wzajemnego oddziaływania elektronów walencyjnych, a oddziaływania te noszą nazwę wiązania chemicznego
Elektronowa teoria wiązań chemicznych została sformułowana przez Walthera Kossela i Gilberta Newtona Lewisa w 1916 roku mówi ona, że reagujące ze sobą atomy dążą do uzupełnienia walencyjnej (zewnętrznej) powłoki elektronowej lub jej zredukowania do najbliższej powłoki helowca
Cd. Pierwiastki grupy 18 maja na powłoce walencyjnej: - 8 elektronów, stanowiących tzw. oktet elektronowy - 2 elektrony, stanowiące tzw. dublet
Elektroujemność (1) jest miarą zdolności przyciągania elektronów przez atomy danego pierwiastka (w związku kowalencyjnym) ilościowo określa się ją w liczbach według skali ułożonej przez Linusa Carla Paulinga na podstawie energii wiązań pomiędzy atomami
Elektroujemność (2) od niej zależy w jaki sposób następuje uzupełnienie lub redukcja elektronów walencyjnych Niska elektroujemność cechuje pierwiastki metaliczne zwane pierwiastkami elektrododatnimi, czyli łatwo oddającymi elektrony Wysoka elektroujemność cechuje niemetale
Wartość elektroujemności w skali Paulinga