94 ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI POLSKI 11 listopada 94 ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI POLSKI 1

Nie zawsze na naszej ziemi mogła rozbrzmiewać polska mowa i powiewać biało – czerwona flaga. Pod koniec XVIII wieku trzy państwa – Prusy, Rosja i Austria dokonały rozbiorów i Polska na 123 lata zniknęła z mapy Europy.

Kraje te podzieliły się polskimi ziemiami i starały – szczególnie Rosja i Niemcy- by już nigdy na tych mapach się nie pojawiła. Narzucały Polakom obce języki i kulturę, surowo karały za każdy przejaw polskości, krwawo tłumiły próby odzyskiwania niepodległości.

ROTA Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy. Nie damy, by nas gnębił wróg... Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz Ni dzieci nam germanił. Orężny stanie hufiec nasz, Duch będzie nam hetmanił. Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg... Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg... Tak nam dopomóż Bóg! Nie damy miana Polski zgnieść Nie pójdziem żywo w trumnę Na Polski imię, na jej cześć Podnosi czoła dumne. Odzyska ziemi dziadów wnuk! Tak nam dopomóż Bóg!

Zaborcy z wielką siłą zaczęli zniemczać i rusyfikować Polaków Zaborcy z wielką siłą zaczęli zniemczać i rusyfikować Polaków. W tej sytuacji każdy dom musiał być twierdzą polskości. Rodzice dbali by dzieci mówiły po polsku, znały polską historię i przestrzegały polskich obyczajów. Uczono je miłości do Ojczyzny i szacunku do bohaterów narodowych.

Naród polski podjął walkę z wrogiem. Upadały kolejne powstania: kościuszkowskie, listopadowe, styczniowe. Wielu walczących Polaków nigdy nie wróciło do domów.

Nadszedł rok 1914 – wybuch I wojny światowej Nadszedł rok 1914 – wybuch I wojny światowej. Polacy dostrzegli swoją szansę.

Choćby spał już w grobie. Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani, Że za tobą idą, że za tobą idą Chłopcy malowani? Chłopcy malowani, sami wybierani, Wojenko, wojenko, wojenko, wojenko, Cóżeś ty za pani? Na wojence ładnie, kto Boga uprosi, Żołnierze strzelają, żołnierze strzelają, Pan Bóg kule nosi. Maszeruje wiara, pot się krwawy leje, Raz dwa stąpaj bracie, raz dwa stąpaj bracie, Bo tak Polska grzeje. Wojenko, wojenko, co za moc jest w tobie? Komu każesz – wstanie, komu każesz wstanie, Choćby spał już w grobie.

I Wojna Światowa 1914r. Na czele ruchu niepodległościowego stanął Józef Piłsudski. Zorganizował Legiony Polskie, które szybko poszły w bój o naszą wolność.

Na stos rzuciliśmy – swój życia los, Legiony to – żołnierska nuta Legiony to – ofiarny stos Legiony to – żołnierska buta Legiony to – straceńców los! „Marsz Pierwszej Brygady” My Pierwsza Brygada Strzelecka gromada Na stos rzuciliśmy – swój życia los, Na stos, na stos... O, ile mąk, ile cierpienia, O, ile krwi, przelanych łez Pomimo to – nie ma zwątpienia Dodawał sił wędrówki kres! Krzyczeli, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć – to móc! Leliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi Wódz. Dzisiaj już my jednością silni Tworzymy Polskę - przodków mit, Że wy w tej pracy nie dość pilni, Zostanie wam potomnych wstyd! Nie chcemy już od was uznania, Ni waszych mów, ni waszych łez, Skończyły się dni kołatania Do waszych serc, do waszych kies.

Rozkwitają pąki białych róż Rozkwitały pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat. Kładłam ci ja idącemu w bój, Białą różę na karabin twój, Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd, Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł. Ponad stepem nieprzejrzana mgła, Wiatr w burzanach cichuteńko łka. Przyszła zima, opadł róży kwiat, Poszedł w świat Jasieńko, zginął za nim ślad. Już przekwitły pąki białych róż Przeszło lato jesień zima już Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej, Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej. Hej dziewczyno ułan w boju padł Choć mu dałaś białej róży kwiat Czy nieszczery był twej dłoni dar Czy też może wygasł twego serca żar. W pustym polu zimny wicher dmie Już nie wróci twój Jasieńko , nie Śmierć okrutna zbiera krwawy łup Zakopali Jasia twego w ciemny grób Jasieńkowi nic nie trzeba już, Bo mu kwitną pąki białych róż, Tam pod jarem, gdzie w wojence padł, Wyrósł na mogile białej róży kwiat. Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie, W polskiej ziemi nie będzie mu źle. Policzony będzie trud i znój, Za Ojczyznę poległ ukochany twój.

Powitanie Józefa Piłsudskiego na dworcu w Warszawie 10 listopada1918.

11 listopada 1918r. zakończyła się I wojna światowa. Polska znowu pojawiła się na mapach świata. Powstaje niepodległe państwo – II Rzeczpospolita

Rada Regencyjna W Warszawie Rada Regencyjna przekazała pełną władzę Józefowi Piłsudskiemu, który został Naczelnikiem Państwa.

Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości.

Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza

Uczestnicząc corocznie w obchodach Święta Niepodległości dajemy wyraz pamięci o tych wszystkich, dzięki którym żyjemy dzisiaj w wolnej Polsce. Dzięki którym przetrwał nasz język, nasza kultura i tradycja .

Zerwałeś Orle nasz Biały, kajdany I już swobodny wzleciałeś w przestworza. Wzrok Twój ogarnia i bory, i łany – Od Tatr śnieżnych do polskiego morza.

„Polak mały” Matka: Kto ty jesteś? Dziecko: Polak mały. Matka: Jaki znak Twój? Dziecko: Orzeł biały. Matka: Czym twa ziemia? Dziecko: Mą Ojczyzną. Matka: Czym zdobyta? Dziecko: Krwią i blizną. Matka: Czy ją kochasz? Dziecko: Kocham szczerze. Matka; A w co wierzysz ? Dziecko: W Polskę wierzę.

Hymn Polski

Źródła, z których korzystaliśmy: Piosenki: „Rota”, „Marsz Pierwszej Brygady”, „Rozkwitają pąki białych róż”, „Hymn Polski” Obrazy z www.google.pl Wiersz „Polak mały”