Janusz Korczak (Henryk Goldszmit)Z pochodzenia Żyd. Urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 roku w Warszawie. Jego ojciec adwokat zmarł, gdy ten był jeszcze młodym chłopcem. Z wykształcenia był pedagogiem i lekarzem, ale swoje życie w całości poświęcił dzieciom i ich problemom. Był także pisarzem.

między innymi „Kajtuś Czarodziej” oraz „Król Maciuś Pierwszy”

Książka ta opowiada o chłopcu, który nazywał się Antoś (przezywano go Kajtuś), który chciał zostać czarodziejem, ponieważ jego babcia czytała mu wieczorami książki o magii

Książka pt.:,,Król Maciuś Pierwszy" opowiada o chłopcu, który został Królem, gdyż zmarli jego rodzice. Chciał dobrze rządzić krajem, więc dawał dzieciom to, co pisały w listach. Dorośli chcieli papierosy, lecz Maciuś mówił im, że dzieci nie mają pieniędzy, a oni tak, więc mogą sobie kupić.

„Człowiek nie tylko pamięta, ale i zapomina, nie tylko się myli, ale poprawia swoje różne błędy, nie tylko gubi, ale i znajduje. Można się nauczyć pamiętać to, co dobre i pożyteczne. Znam wielu, których ulica nie zepsuła wcale, a zahartowała, wyrobiła silną wolę, żeby być uczciwym i rozważnym człowiekiem”

„Człowiek lubi wysiłek. Lubi, żeby mu się udało, chce wiedzieć, czy potrafi, co może, mimo trudności chce wiedzieć, czy potrafi, co może, mimo trudności chce skończyć i zwycię-żyć, przekonać siebie i innych, że silny i zręczny. Zresztą siedzenie męczy. Jeżeli w człowieku uzbiera się siła, a nie może jej zużyć, siedzi jakby głodny ruchu, znudzony, jakby zatruty.”

„Jestem nie po to, aby mnie kochali i podzi­wiali, ale po to, abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszcze­nia się o świat, o człowieka. ”

„Być człowiekiem znaczy posiadać kryształową moralność, nieograniczoną tolerancyjność, do pasji posuniętą pracowitość, dążyć do ciągłego uzupełniania swego wykształcenia, pomagać innym”

„Można żądać dobroci, ale nie takiej, która jest poświęceniem.” „(...) sędziowie sami są dziećmi i wiedzą, jak trudno jest nie zrobić nic złego i wiedzą, że każdy się może poprawić, jak chce i stara się, że by się poprawić.”

„Nie to ważne w co się bawić, a jak i co się przy tym myśli i czuje. Można rozumnie bawić się lalką, a głupio i dziecinnie grać w szachy. Można ciekawie i z fantazją bawić się w straż, pociąg, polowanie, w Indian, a bezmyślnie czytać książki.”

Prezentację przygotował Daniel Wojciech Zbrzeźniak