Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Ekonofizyka Projekt Nobel ‘14 Piotr Banasiak Katowice, Listopad 2014
Nagroda Leroy'a P. Steele'a Podsumowanie Plan Prezentacji: Sylwetka noblisty Kariera naukowa. Nagroda Nobla Nagroda Leroy'a P. Steele'a Podsumowanie
1. Sylwetka noblisty John Forbes Nash Jr – amerykański matematyk i ekonomista.
1. Sylwetka noblisty 13 czerwca 1928 – narodziny w Bluefield w Wirginii, Ojciec: John Nash – inżynier elektryk, Matka: Margaret Virginia Martin – nauczycielka,
1. Sylwetka noblisty Jako młody chłopak interesował się chemią. Większość swojego dzieciństwa spędził czytając książki naukowe. Stronił od zabawy z innymi dziećmi, był typem samotnika.
1. Sylwetka noblisty Studia zaczął w 1941 r. w Bluefield College, gdzie rozpoczął karierę inżyniera chemika. W roku 1945 wygrał stypendium i dostał się do Carnegie Institute of Technology.
1. Sylwetka noblisty Poznanie Johna Synge, Dyrektora Departamentu Matematyki oraz innych matematyków przyczyniło się do zmiany zainteresowań Nash’a. Mianowicie, fascynacja matematyką wzięła górę nad chemią.
2. Kariera naukowa Otrzymał w 1948 roku tytuł BA a później Master of Science z matematyki. Podkreśleniem jego wrodzonego Intelektu jest list polecający Prof. R.J. Duffin, w którym napisał wprost: „ Ten człowiek jest geniuszem . "
2. Kariera naukowa John Nash kontynuował studia w Princeton gdzie z pośród Harvardu, Chicago i Michigan otrzymał najbardziej dogodne warunki studiowania. Na studiach najbardziej interesowała go: topologia, teoria gier, logika, geometria algebraiczna.
2. Kariera naukowa Przygotowując się do swojego doktoratu w 1949 r. napisał pracę, która 45 lat później przyniosła mu nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii tworząc matematyczne podstawy teorii gier. W 1950 roku obronił doktorat pracą pt.: „Niekooperatywne gry” oraz rozpoczął pracę jako konsultant w RAND Corporation gdzie teoria gier zastosowano do zimnej wojny .
2. Kariera naukowa 1952 r. - publikacja, która została doceniona w środowisku matematyków pt.: „Złożoność prawdziwej algebry”, Od 1952 r. - wykładał na Massachusetts Institute of Technology, 1954 r. - opublikowanie kolejnej pracy, w której przedstawił problem przestrzeni Euklidesowej, 1956 r. – kolejna praca dotycząca przestrzeni Euklidesowej, 1957 r. – ślub z Alicją Larde, 1958 r. - w "American Journal of Mathematics" ukazała się jego praca podsumowująca temat przestrzeni Euklidesowej, 1958 r. - kłótnia o Medal Fieldsa, którego nie otrzymał, 1959 r. – pogorszenie się stanu zdrowia psychicznego John’a, 1961 r. – hospitalizacja, leczenie schizofrenii za pomocą terapii, 1962 r. – rozwód z Alicją, 1990 r. – uporanie się z chorobą,
2. Kariera naukowa
2. Kariera naukowa W dalszym etapie swojego życia Nash otrzymał: tytuł doktora honoris causa (Doctor of Science and Technology) na Carnegie Mellon University , tytuł doktora honoris causa w dziedzinie ekonomii na Uniwersytecie w Neapolu, tytuł honoris causa w dziedzinie ekonomii na Uniwersytecie w Antwerpii.
3. Nagroda nobla W 1994 r. John Nash został wyróżniony Nagrodą Nobla za „pionierską analizę równowagi w teorii gier niekoalicyjnych”. Równowaga Nasha – to taka para strategii graczy, dla której żaden z nich nie może zyskać przez zmianę swojej strategii podczas gdy drugi gracz swojej nie zmieni. W stanie równowagi, każdy z graczy wybiera strategię, która jest najlepszą odpowiedzią na wybory innych graczy.
3. Nagroda nobla Twierdzenie Nasha mówi, że: Każda dwuosobowa gra o sumie niezerowej ma co najmniej jedną równowagę, albo w strategiach czystych, albo w mieszanych.
3. Nagroda nobla Jakie gry zawierają równowagę Nash’a ?
3. Nagroda nobla Przykład gry z równowagą Nash’a – sprzedawcy lodów. Równy podział plaży przez obu sprzedawców. Rysunek przedstawia przewagę Teddiego nad Bobem, który utracił 1 4 swojego terytorium. Rysunek przedstawia sytuację, w której Teddy zagarnia 3 4 całego terytorium. Rysunek przedstawia sytuację, którą nazywamy Równowagą Nasha.
4. Nagroda Leroy'a P. Steele'a W 1999 r. John Nash dostał Nagrodę Leroy P. Steele’a od Amerykańskiej Społeczności Matematyków: "za swój wkład w rozwój badań naukowych".
5. Podsumowanie John Nash jest człowiekiem jedynym w swoim rodzaju co możemy zaobserwować w jego geniuszu oraz indywidualizmie. Wniósł on bardzo wiele do nauki, a konkretniej stworzył podwaliny teorii gier, która rozwija się po dziś dzień. Pomimo wielu przeciwności losu oraz kilkunastu lat niedocenienia go, pokazuje nam swoją wytrwałość oraz uparte dążenie do celu. Dowodem na rodzaj jego osobowości są cytaty osób, które miały z nim styczność.
5. Podsumowanie „Johnny zawsze był dziwny.(Moi rodzice) wiedzieli, że był dziwny. I wiedzieli, że był bardzo mądry. Zawsze robił wszystko na swój sposób. Mama upierała się, żebym robiła dla niego wiele rzeczy, żebym poznawała go z moimi przyjaciółmi... Ale ja nie byłam zbyt zainteresowana pokazywaniem mojego trochę dziwacznego brata„ – Siostra Martha
5. Podsumowanie „…on był wiejskim chłopakiem, niedoświadczonym - nawet jak na nasze standardy. Zachowywał się dziwnie, grając w kółko pojedynczy akord na pianinie,zostawiając stożki topniejących lodów na górze ubrań, chodząc po ciałach swych śpiących kolegów z pokoju, by zgasić światło. Był ekstremalnie samotny.„ – jeden z kolegów John’a
5. Podsumowanie "On był zawsze pełen pomysłów matematycznych, nie tylko dotyczących teorii gier ale też geometrii i topologii. Moim najmocniejszym wspomnieniem z tamtych czasów były gry, w które graliśmy w pokoju wspólnym. [...]pomysłowa gra topologiczna, którą nazwaliśmy Nash na cześć wynalazcy". - Milnor, kolega ze studiów Nasha
5. Podsumowanie "Nie ma stąd zaskakujących wieści, jak zwykle. Martin ustanowił Johna Nasha asystentem profesorstwa i jestem o to dość zdenerwowany. Nash jest dziecięco genialnym człowiekiem, który chce być "podstawowo oryginalny". Poza tym robi z siebie cholernego idiotę w różnych sprawach sprzecznych z jego filozofią. [...]Jest genialnym facetem, ale zarozumiałym jak diabli, dziecinnym jak Weiner, pochopnym jak X, upartym jak Y, samowolnym jak X i Y.„ - list od Warrena Ambrosa do Halmosa
5. Podsumowanie "Jedno mnie zastanawia: co wy tu robicie?„ – pytanie Nash’a do studentów przed rozpoczęciem wykładu "Nie uznałbym siebie za wyleczonego, gdybym nie umiał tworzyć dobrych rzeczy w mojej pracy„ – stwierdzenie Nash’a po zakończeniu leczenia
5. Podsumowanie Konferencja Międzynarodowego Stowarzyszenia Teorii Gier w Sao Paulo, lipiec 2014 ( John Nash oraz prof. dr hab. Marek Szopa)
Literatura: http://www.pbs.org/wgbh/amex/nash/peopleevents/p_jnash.html http://www.princeton.edu/mudd/news/faq/topics/nash.shtml http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economic- sciences/laureates/1994/ P. D. Straffin - „Teoria Gier.” Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2001.
Dziękuję za uwagę Piotr Banasiak