Zatrzymanie jako czynność dowodowa Agata Ciokan
Czynności poszukiwawcze Poszukiwanie dowodów będących odpowiedzią na pytanie- czy zostało popełnione przestępstwo i kto je popełnił (źródła dowodów w postaci osób i rzeczy) Czynności poszukiwawcze- rozpoczynają się de facto przed wszczęciem procesu lub biegną równolegle, choć zupełnie niezależnie od procesu już wszczętego, względnie i po jego zakończeniu. 2 podstawowe czynności poszukiwawcze w procesie karnym: a) przeszukanie i zatrzymanie rzeczy b)poszukiwanie oskarżonego
Zatrzymanie rzeczy i przeszukanie- Regulacja konstytucyjna i Kodeksowa Art. 50 Konstytucji- „Zapewnia się nienaruszalność mieszkania. Przeszukanie mieszkania, pomieszczenia lub pojazdu może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej określony.” Konstytucja mówi tylko o przeszukaniu (brak wyjaśnienia) Kodeks postępowania karnego z 1969 r.- żądanie wydania rzeczy i jej zatrzymanie jako etapy przeszukania Próba pogodzenia regulacji- Konstytucja chroni przed drastycznym naruszaniem miru domowego, formy łagodniejsze w ustawie
Zatrzymanie rzeczy- cel Art.217§1- Zatrzymanie rzeczy przeprowadza się celem pozyskania dla postepowania karnego rzeczy, która: a)może stanowić dowód w sprawie b)Podlega zajęciu w celu zabezpieczeni kar majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym, kosztów sądowych albo roszczeń o naprawienie szkody
Zatrzymanie rzeczy-istota Dysponowanie przez Policję lub inny organ wiarygodna informacją, iż w posiadaniu konkretnej osoby oraz znanym miejscu znajdują się rzeczy podlegające wydaniu i wówczas wzywa do wydania ich dobrowolnie. Organy przeprowadzające zatrzymanie: a)Policja b)Inny uprawniony organ (w granicach tylko jego funkcjonalnej właściwości) np. ABW, CBA, Straż Graniczna, finansowy organ dochodzenia. Może też być nim prokurator na zasadzie dewolucji
Zatrzymanie rzeczy – podstawa prawna Art. 217§1- Podstawą prawną zatrzymania jest żądanie sądu lub prokuratora, które organ żądający wydania rzeczy ma obowiązek przedstawić osobie mającej u siebie rzeczy podlegające wydaniu. Kodeks nie wymaga expressis verbis, aby żądanie miało formę postanowienia, ale trudno sobie wyobrazić aby mogło przybrać formę ustnego polecenia Decyzja organu musi mieć formę adekwatną do wagi czynności- w tym wypadku rachubę wchodzi tylko postanowienie
Brak możliwości uzyskania postanowienia (wypadek niecierpiący zwłoki), wydania może zażądać policja lub inny uprawniony organ, lecz warunkiem legalności takiej czynności jest jej zatwierdzenie. Nowela z 10.I.2003r- odstąpienie od wymogu obligatoryjnego zatwierdzania zatrzymania rzeczy. Jeżeli wydania żąda policja lub inny uprawniony organ, działający we własnym zakresie osoba, która rzecz wyda, ma prawo niezwłocznie złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania, o czy należy ją pouczyć. Doręczenie takiego postanowienia powinno nastąpić w terminie 14 dni od zatrzymania rzeczy art.217§4 Jeżeli sąd lub prokurator w ciągu 7 dni od zatrzymania rzeczy nie zatwierdzi go, rzecz należy zwrócić niezwłocznie osobie uprawnionej, chyba że nastąpiło dobrowolne wydanie a osoba ta nie złożyła wniosku o zatwierdzenie zatrzymania Odmowa dobrowolnego wydania rzeczy- można przeprowadzić odebranie ( możność stosowania przepisów o przeszukaniu w przypadkach niecierpiących zwłoki art.217§5) Z zatrzymania rzeczy zawsze trzeba spisać protokół 143§ 1 pkt 6