Lasy w mojej okolicy Dawid Musiał SOSW Frysztak

Położenie fizyczno-geograficzne: Obszar - Europa Zachodnia Podobszar - Kraje Alpejsko - Karpackie Prowincja - Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Podprowincja - zewnętrzne Karpaty Zachodnie Makroregion - Pogórze Środkowobeskidzkie Mezoregion - Pogórze Strzyżowskie

W drzewostanach moich lasów dominują: jodła i buk (ponad 72%), jednak prawie bez udziału starodrzewi. Różnorodność gatunkowa tych drzewostanów przejawia się znaczącym udziałem: dębu, jawora, grabu.

Zimowo 

Kompleksy leśne mojej okolicy, zachowujące charakter lasów naturalnych posiadają typowe cechy lasów Krainy Karpackiej z powszechnie występującym siedliskiem lasu wyżynnego i lasu górskiego, a resztę zajmują olsy i lasy łęgowe.

Oryginalnym elementem mojej okolicy jest przełom Wisłoka tworzący tzw Oryginalnym elementem mojej okolicy jest przełom Wisłoka tworzący tzw. Bramę Frysztacką.

Cała moja okolica pocięta jest wąwozami i jakby pofalowana Cała moja okolica pocięta jest wąwozami i jakby pofalowana. Pełno tutaj pagórków i małych wzniesień pokrytych lasami. Z najwyższego punktu (447 m. n. p. m.) rozciąga się malownicza panorama, a w bezchmurne dni można zobaczyć ośnieżone szczyty Tatr.

Flora i fauna lasów, łąk i polan leśnych jest bardzo bogata Flora i fauna lasów, łąk i polan leśnych jest bardzo bogata. Można spotkać tu liczne gatunki roślin i zwierząt, które podlegają ochronie. W moich lasach można spotkać min. sarny, zające, lisy, kuny i wiewiórki. W okresie deszczowym uważny obserwator może natknąć się na salamandrę plamistą, traszki (górską i zwyczajną), a także na kumaka górskiego.

Na koniec Legenda :) "O rycerzu Szufnarze" W małym lesie niedaleko mojego domu znajduje się skała. Jeśli wejdzie się na tę skałę zaczyna głucho dudnić jakby była pusta w środku. Na skale tej zbudowany był zameczek, w którym mieszkał legendarny założyciel wsi, przybyły z północy rycerz Szufnar. Rycerz ów, razem ze swym synem brał udział w wojnach z Tatarami. Syn został pojmany w niewolę i zginął w straszliwych męczarniach. Ojciec zapałał straszną nienawiścią do wrogów i przysiągł im dozgonna zemstę. Wróciwszy w podeszłym wieku z gromadą jeńców, skutych w nielitościwy sposób łańcuchami, umieścił ich w podziemiach swojego zamku. Raz dziennie dawał im lichą strawę, a gdy zbliżała się rocznica śmierci jedynaka wybierał jednego z jeńców i skazywał na powolną śmierć głodową. W ten sposób okrutny starzec pozbawił życia wszystkich przyprowadzonych jeńców. Wkrótce potem zachorował i zmarł. W chwili jego śmierci rozszalała się burza z piorunami, które spaliły zamek wraz z ciałem starca.