Wyroby Regionalne Chciałbym zaprezentować Wam kilka według mnie najsmaczniejszych wyrobów z naszego kochanego Regionu;)

Pierwszym produktem jaki zaprezentuję będzie ,,Babka Ziemniaczana”. Babka ziemniaczana, będąc jedną z najpopularniejszych potraw na Podlasiu i Suwalszczyźnie, stała się przedmiotem licznych eksperymentów kulinarnych, dzięki czemu występuje w różnorodnych postaciach, podawana z wieloma rodzajami dodatków i sosów. Doczekała się nawet swojego święta, które odbywa się co roku, w oddalonym o 20km od Białegostoku Supraślu.

Kartacze sejneńskie / Cepeliny Potrawa ta znana była w okolicach Sejneńszczyzny bez wątpienia w okresie międzywojennym, a zapewne też pod koniec XIX wieku. Nadzienie przygotowywane jest z nieodtłuszczonego mięsa, karkówki lub łopatki. Ze względu na małą zawartość tłuszczu nie używa się szynki (nadzienie byłoby za suche i zbyt twarde). Cepeliny gotuje się w wodzie, podaje okraszone podsmażoną cebulką i skwarkami oraz śmietaną. Cepeliny litewskie podaje się nie tylko z farszem mięsnym, ale również z kiszoną kapustą, grzybami lub serem.

Ser Koryciński Ser koryciński nazywano powszechnie ,,swojskim”. Stanowił on lokalny przysmak, który przez stulecia znalazł sobie uznanie w innych regionach kraju. Przed II wojną światową ser od produkujących go miejscowych rolników odbierali Żydzi. Dziś umiejętność produkcji takiego sera zachowały jeszcze niektóre gospodynie z okolic Korycina. Cechą wspólną serów korycińskich jest to, że wytwarzane są one tradycyjnym sposobem przekazywanym z pokolenia na pokolenie. Cechą wspólną serów korycińskich jest to, że wytwarzane są one tradycyjnym sposobem przekazywanym z pokolenia na pokolenie.

Ciasto Mrowisko Już w starożytnym Egipcie było w zwyczaju częstowanie gości ciastami w czasie świąt. A kto choć raz był w Grecji, ten wie, że i dzisiaj cenione są tam wypieki posłodzone miodem. Ciasta zaczęto smażyć w tłuszczu już w średniowiecznych klasztorach, gdzie mnisi rozwijali sztukę ich pieczenia, wymyślając coraz to nowe metody na urozmaicanie wypieków. Mrowisko trafiło w okolice Sejneńszczyzny z terenów litewskich. Na Sejneńszczyźnie metoda układania mrowiska jest przekazywana z matki na córkę w wielu litewskich rodzinach. Ciasto to nazywano w przeróżny sposób np. choineczka albo kopiec. Jednak już od ponad 30 lat wszyscy mieszkańcy Sejneńszczyzny określają je mrowiskiem, ponieważ posypane jest makiem, który wyglądem przypomina mrówki w mrowisku a także wyglądem przypomina kopiec ułożony z cieniutkich, uformowanych w nieregularne kształty faworków, całość jest polana miodem oraz posypana makiem i rodzynkami.

Dziękuję za obejrzenie mojej prezentacji o tych smacznych Wyrobach Regionalnych!:) Mam nadzieje że zaciekawiły was wyroby. Zachęcam do przyrządzenia w swoim domu;) Informację o tych wyrobach zaczerpnąłem z www.minrol.gov.pl