Krótkoterminowe aktywa finansowe
Co zaliczamy do KAF Aktywa finansowe nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży z zyskiem określa się jako krótkoterminowe. Krótkoterminowe aktywa finansowe obejmują: udziały i akcje obcych jednostek gospodarczych przeznaczone do odsprzedaży; jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych i inwestycyjnych nabyte w celu odsprzedaży w okresie krótszym niż rok, licząc od dnia bilansowego; dłużne papiery wartościowe reprezentujące wierzytelności pieniężne na sumy oznaczone we wskazanych terminach, np. obligacje obce, bony skarbowe, czeki i weksle obce płatne w terminie dłuższym niż 3 miesiące od daty ich wystawienia; inne dłużne papiery wartościowe uwarunkowane przez zaistnienie zdarzenia losowego, np. losy loteryjne, polisy ubezpieczeniowe; przejściowo posiadane akcje i udziały własne nabyte w drodze egzekucji udziałowca w celu umorzenia lub w związku z fuzją spółek.
W księgach rachunkowych ujmuje się krótkoterminowe aktywa finansowe w cenach ich nabycia, zaś zbywanie tychże aktywów następuje według cen sprzedaży ustalonych z nabywca. Natomiast na dzień bilansowy wykazuje się krótkoterminowe aktywa finansowe wyrażone w walucie polskiej w cenie ich nabycia lub zakupu nie wyższej od ceny sprzedaży netto możliwej do uzyskania, pomniejszonej o koszty poniesienia w przypadku ich sprzedaży. Krótkoterminowe aktywa finansowe wyrażone w walutach obcych przeliczane są na walutę polską według kursu kupna lub sprzedaży waluty obcej tego banku, z którego usług jednostka korzysta. Wartość tych walorów na dzień bilansowy ustala się według obowiązującego w tym dniu średniego kursu ustalonego przez prezesa Narodowego Banku Polskiego dla danej waluty obcej. Różnice z tytułu wyceny bieżącej i bilansowej ujmowane są jako Koszty finansowe lub Przychody finansowe.
Rodzaje akcji imienne – z których uprawnienia przysługują osobie (fizycznej, prawnej) wskazanej w dokumencie akcji. Wobec spółki za akcjonariusza uważa się osobę wpisaną do księgi akcyjnej, z uwzględnieniem przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi na okaziciela – z których uprawnienia do wykonywania wynikających z nich praw przysługują każdemu posiadaczowi akcji. Dokumenty akcji na okaziciela nie mogą być wydawane przed pełną wpłatą uprzywilejowane – są one akcjami imiennymi. Uprzywilejowanie może dotyczyć zarówno praw majątkowych wynikających z akcji (dywidendy, udziału w podziale masy likwidacyjnej), jak i praw niemajątkowych (korporacyjnych – prawo głosu) nieme – to akcje, z których akcjonariuszowi nie przysługuje prawo głosu, w zamian za to posiadacz takiej akcji jest uprzywilejowany co do wysokości dywidendy oraz prawa pierwszeństwa wypłaty dywidendy
Prawa majątkowe z akcji prawo do dywidendy (udziału w zysku spółki przeznaczonym do podziału między akcjonariuszy). Ani statut, ani uchwała zgromadzenia akcjonariuszy nie może pozbawić akcjonariusza tego prawa; prawo do udziału w podziale majątku spółki w przypadku jej likwidacji. Akcjonariusz nie może zostać pozbawiony tego prawa przez statut ani uchwałę. prawo poboru akcji nowej emisji. Kodeks spółek handlowych przyznaje dotychczasowym akcjonariuszom spółki prawo do objęcia akcji nowej emisji w przypadku podwyższenia kapitału przez spółkę. prawo głosu (prawo to będzie realizowane głównie przez uczestnictwo w zgromadzeniu akcjonariuszy).
Kodeks spółek handlowych stanowi, że na jedną akcję nie może przypadać więcej niż 1 głos. Wyjątek stanowią akcje imienne uprzywilejowane, którym statut może obecnie przyznać nie więcej niż dwa głosy. Równocześnie Kodeks spółek handlowych utrzymuje w mocy prawa nabyte przez akcjonariuszy przed jego nowelizacją w 2003 r.(art.613), którym można było przyznać akcje uprzywilejowane co do głosów w ilości do 5 głosów na akcję.
Akcja zakładów odlewniczych Trzebinia w Krakowie z 1924.
Akcja fabryki Cegielskiego z 1928.
Akcja Banku Towarzystw Spółdzielczych z 1929. Obecnie akcje mają postać zdematerializowaną
RYNEK AKCJI W POLSCE W Polsce istnieje duża liczba spółek akcyjnych. Zdecydowana większość spośród nich są to tzw. spółki prywatne, w ich przypadku nie ma oferty publicznej sprzedaży akcji. Jednak spółka akcyjna może stać się spółką publiczną, tzn. jej akcje mogą być przedmiotem oferty publicznej Jeśli spółka akcyjna chce stać się spółką publiczną, musi uzyskać zgodę organu nadzorczego. Spółka przedstawia w organie nadzoru prospekt emisyjny. Po zatwierdzeniu tego prospektu akcje spółki publicznej mogą znaleźć się w obrocie na rynku giełdowym, do czego wymagana jest zgoda Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.
GPW Na Giełdzie Papierow Wartościowych w Warszawie akcje są notowane na dwóch rynkach – rynku podstawowym i rynku rownoległym. Na rynek podstawowy kwalifikowane są akcje rynku publicznego, mające nieograniczoną zbywalność, spełniające kryteria odpowiedniej wartości i rozproszenia, których emitenci ogłaszali sprawozdania finansowe za ostatnie trzy lata. Na rynek równoległy kwalifikowane są akcje rynku publicznego, mające nieograniczoną zbywalność, pod warunkiem, że w stosunku do ich emitenta nie toczy się postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne.
Ewidencja KAF
Ewidencja sprzedaży krótkoterminowych aktywów finansowych
Ewidencja dywidendy i odsetek 1. Wb- wpływ dywidendy, odsetek Wynik na obrocie papierami wartościowymi= Przychody finansowe-koszty finansowe Przychody finansowe Rachunek bankowy 1
Przykład 1 1.Wb-zakup akcji 100 szt. po 23 zł 2. Wb- prowizja maklera 50 zł 3. Wb- wpływ dywidendy 150 4. Pk- cena zakupu sprzedanych akcji 40 szt po 23 zł 5. Wb- cena sprzedaży akcji 40 szt. po 26 zł.
Obligacje Obligacja – papier wartościowy, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Są to papiery wartościowe masowego obrotu, występują więc w seriach. W przeciwieństwie do akcji, obligacje nie dają ich posiadaczowi żadnych uprawnień względem emitenta typu współwłasność, dywidenda czy też uczestnictwo w walnych zgromadzeniach.
Obligacja municypalna na 210 złotych wyemitowana przez Stołeczne Królewskie Miasto Kraków w 1929
Obligacje mogą być emitowane przez Skarb Państwa, korporacje (mogą być wtedy dopuszczane do obrotu giełdowego) bądź np. gminy lub miasta (obligacje komunalne lub inaczej obligacje municypalne). Dochodem z obligacji są odsetki
Dziękuję za uwagę! Maria Chołuj