LEKARZE

Lekarz Według encyklopedii osoba posiadająca wiedzę i uprawnienia do leczenia ludzi i zwierząt. W Polsce jest nim osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawania opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji.

Uczelnie medyczne w Polsce Gdański Uniwersytet Medyczny Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Collegium Medicum Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu Uniwersytet Warmińsko - Mazurski w Olsztynie Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Uniwersytet Medyczny w Białymstoku Uniwersytet Medyczny w Lublinie Uniwersytet Medyczny w Łodzi Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy Warszawski Uniwersytet Medyczny

Kształcenie lekarzy w Polsce W Polsce tytuł lekarza zdobywa się kończąc sześcioletnie jednolite studia na wydziale lekarskim uczelni medycznej, z czego od roku 2012 dwa semestry na ostatnim roku studiów stanowi nauczanie praktyczne. Dyplom lekarza jest równorzędny z dyplomem magistra. Prawo wykonywania zawodu lekarza zdobywa się po odbyciu trzynastomiesięcznego stażu podyplomowego oraz zdaniu z wynikiem pozytywnym Lekarskiego Egzaminu Końcowego. Zasady wykonywania zawodu lekarza reguluje ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zasady uznawania kwalifikacji lekarza nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej określa ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej z późniejszymi zmianami. Dokonuje ona w zakresie swojej regulacji wdrożenia odpowiednich dyrektyw Wspólnot Europejskich.

Specjalności lekarskie Od 2013 roku lista specjalizacji lekarzy wygląda następująco: Alergologia Anestezjologia i intensywna terapia Angiologia Audiologia i foniatria Balneologia i medycyna fizykalna Chirurgia dziecięca Chirurgia klatki piersiowej Chirurgia naczyniowa Chirurgia ogólna Chirurgia onkologiczna Chirurgia plastyczna Chirurgia szczękowo-twarzowa Choroby płuc Choroby płuc dzieci Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia i wenerologia Diabetologia Diagnostyka laboratoryjna Endokrynologia Endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość Endokrynologia i diabetologia dziecięca Epidemiologia Farmakologia kliniczna

Gastroenterologia Gastroenterologia dziecięca Genetyka kliniczna Geriatria Ginekologia onkologiczna Hematologia Hipertensjologia Immunologia kliniczna Intensywna terapia Kardiochirurgia Kardiologia Kardiologia dziecięca Medycyna lotnicza Medycyna morska i tropikalna Medycyna nuklearna Medycyna paliatywna Medycyna pracy Medycyna ratunkowa Medycyna rodzinna Medycyna sądowa Medycyna sportowa Mikrobiologia lekarska Nefrologia Nefrologia dziecięca Neonatologia Neurochirurgia Neurologia Neurologia dziecięca Neuropatologia Okulistyka

Onkologia i hematologia dziecięca Onkologia kliniczna Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Otorynolaryngologia Otorynolaryngologia dziecięca Patomorfologia Pediatria Pediatria metaboliczna Perinatologia Położnictwo i ginekologia Psychiatria Psychiatria dzieci i młodzieży Radiologia i diagnostyka obrazowa Radioterapia onkologiczna Rehabilitacja medyczna Reumatologia Seksuologia Toksykologia kliniczna Transfuzjologia kliniczna Transplantologia kliniczna Urologia Urologia dziecięca Zdrowie publiczne

Znaczny rozwój nauk medycznych spowodował konieczność wprowadzenia specjalizacji podstawowych i szczegółowych. Tytuł lekarza specjalisty w danej specjalności medycznej uzyskuje się po odbyciu trwającego zwykle 5-6 lat szkolenia w trakcie pracy zawodowej. Szkolenie lekarza przed uzyskaniem tytułu specjalisty w szczegółowej specjalności (tj. możliwej do uzyskania dopiero po zakończeniu szkolenia w podstawowej specjalności) ze względu na procedury administracyjne oraz wymogi formalne trwa zwykle około 15-20 lat, licząc od momentu rozpoczęcia studiów. Dwustopniowy system specjalizacji w Polsce wprowadzono po II wojnie światowej ze względu na ogromny niedobór kadry lekarskiej i konieczność skróconego szkolenia specjalistów oraz chęć jak najszybszego "poprawienia" danych statystycznych dotyczących liczby specjalistów (w statystykach podawano łączną liczbę specjalistów bez informacji o stopniu). W tym ostatnim aspekcie Polska wzorowała się na ZSRR, gdzie istniały nawet 3 stopnie specjalizacji. W systemie dwustopniowym przeważnie stosowano zasadę trzyletniej specjalizacji I stopnia i dwuletniej II stopnia. Tytuł lekarza otrzymują także absolwenci medycyny weterynaryjnej (lekarz weterynarii) oraz stomatologii (lekarz dentysta). Absolwenci kierunku lekarskiego uzyskują tytuł zawodowy "lekarza", choć w powszechnym użyciu jest nie posiadający umocowania prawnego zwrot "lekarz medycyny".

Zawód lekarza medycyny jest jednym z zawodów, które cieszą się najwyższym prestiżem i poważaniem w społeczeństwie. Wynika to głównie z ogromnej roli jaką medycyna odgrywa we współczesnym społeczeństwie. Lekarz zajmuje się oceną stanu zdrowia pacjenta a€“ poprzez przeprowadzenie specjalistycznych badań diagnozuje chorobę, ustala plan leczenia pacjenta, przepisuje potrzebne medykamenty i nadzoruje cały proces leczenia. Do niego należy koordynowanie całego procesu leczenia, prowadzenie rehabilitacji, modyfikowanie terapii na bieżąco. W przypadku ukończenia specjalizacji chirurgicznych, lekarze wykonują zabiegi i operacje chirurgiczne, przeszczepiają narządy, zajmują się protezowaniem. W razie potrzeby lekarz danej specjalności kieruje pacjenta do innych specjalistów a€“ bardzo często ustalanie choroby i jej leczenie wymaga współpracy kilku lekarzy, a co za tym idzie odpowiedniego doboru leków i metod leczenia, aby ze sobą nie kolidowały. Lekarz medycyny przeprowadza również badania osób zdrowych dla celów kontrolnych, orzeka możliwość pracy w danym zawodzie, pobiera materiał biologiczny do dalszych badań oraz przygotowuje opinie lekarskie dla potrzeb różnych instytucji, jak np. zakłady ubezpieczeń, sądy. Poza leczeniem pacjentów, lekarze prowadzą także działalność profilaktyczną i zajmują się wykonywaniem badań w ramach różnych akcji społecznych. Prowadzą także badania i prace w zakresie nauk medycznych.

Zawód lekarza bardzo często jest traktowany jako powołanie i tylko przy takim nastawieniu lekarz może dobrze wykonywać swoje zajęcie. Poza bardzo obszerną wiedzą z zakresu medycyny, lekarz musi charakteryzować się pracowitością i dokładnością. Ciągły rozwój medycyny i nowe odkrycia w tej dziedzinie wymagają ciągłego dokształcania się i stałego podnoszenia swoich kwalifikacji. W przypadku niektórych specjalizacji, jak np. chirurgia bardzo ważne są umiejętności manualne. Istotne są również predyspozycje psychiczne oraz umiejętność nawiązywania dobrego kontaktu z pacjentem, empatia, wytrzymałość na stres i zdecydowanie. Niejednokrotnie od ryzykownych decyzji lekarza zależy zdrowie i życie pacjenta. Równocześnie kandydat na lekarza musi być przygotowany na to, że do niego będzie należało informowanie pacjentów o ich ciężkim stanie lub rodziny o śmierci pacjenta. Lekarz medycyny może pracować w przychodniach, klinikach, szpitalach, sanatoriach, ośrodkach rehabilitacji, gabinetach lekarskich, hospicjach, stacjach pogotowia ratunkowego i€“ dotyczy to zarówno państwowej służby zdrowia, jak również prywatnej.

Zarobki lekarza są bardzo zróżnicowane a ich wysokość jest uzależniona od posiadanych specjalizacji, miejsca pracy i rejonu zatrudnienia. Najbardziej dochodowym jest posiadanie własnej praktyki lub zatrudnienie w prywatnej placówce. Proponowane wynagrodzenie brutto wacha się między 1 750 PLN a 8 600 PLN w zależności od stanowiska i rodzaju umowy.