POWSTANIE WARSZAWSKIE 1 sierpnia – 2 października 1944 63 dni heroicznej tragedii narodowej

Powstanie Warszawskie to wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „BURZA. W godzinę „W” 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17.00 w Warszawie rozpoczęło się powstanie. W ciągu kilku godzin na domach wywieszono biało-czerwone flagi narodowe, a na ulicach pojawiły się oddziały żołnierzy AK.

Decyzję o wybuchu Powstania podjął dzień wcześniej Generał Tadeusz Komorowski pseudonim „Bór”

Główne cele Powstania Warszawskiego: próba wyzwolenia stolicy spod okupacji niemieckiej 2. próba ratowania powojennej suwerenności 3. chęć przywrócenia przedwojennego kształtu granicy wschodniej 4. chęć przywrócenia w stolicy legalnych władz państwowych

Siły polskie w dniu wybuchy Powstania Armia Krajowa w godzinie „W” dysponowała zaledwie ok. 25 tys. żołnierzy. Tylko ok. 3 tys. powstańców było uzbrojonych, a zapas amunicji obliczony był na 2-3 dni walki.

Na pomoc żołnierzom ruszyła ludność cywilna Na pomoc żołnierzom ruszyła ludność cywilna. Masowe wznoszenie barykad, pomoc sanitarna i zaopatrywanie w żywność stały się udziałem głównie jej udziałem. Ten masowy, czynny udział ludności Warszawy w działaniu przeciwko okupantowi przekształcił wystąpienie zbrojne Armii Krajowej w powstanie, które w dziejach drugiej wojny światowej nie znajduje odpowiednika na taką skale.

Obok dorosłych do walki stanęły warszawskie dzieci Obok dorosłych do walki stanęły warszawskie dzieci. Chłopcy w wieku 11-18 lat zgłaszali się do dowódców oddziałów powstańczych żądając wręcz, aby pozwolono im podjąć walkę ze znienawidzonym najeźdźcą. Kilkunastoletni chłopcy pełnili służbę jako łącznicy, przewodnicy w kanałach, niszczyli butelkami z benzyną niemieckie czołgi, z bronią w ręku pełnili służbę liniową na barykadach.

Uzbrojenie Najsłabszą stroną powstańców było uzbrojenie. Na stanie uzbrojenia powstańców znajdowało się zaledwie: 1 000 karabinów zwykłych 300 pistoletów maszynowych 60 ręcznych karabinów maszynowych 7 ciężkich karabinów maszynowych 35 karabinów przeciwpancernych i Piatów 1.700 pistoletów zwykłych 25.000 granatów Amunicji wystarczało na 2-3 dni walki. W rezultacie w momencie wybuchu powstania liczba faktycznie uzbrojonych powstańców wahała się między 1 500 a 3 500 (na ok. 36 500 zmobilizowanych). Oznacza to, że na 100 powstańców tylko czterech przystępowało do walki uzbrojonych.

Siły niemieckie   Przeciwnik w łącznej sile około 50 000 niemieckich żołnierzy, żandarmów, policjantów, oraz rosyjskich i azjatyckich renegatów dysponował miażdżącą przewagą uzbrojenia. W dyspozycji miał czołgi, samoloty, pociągi pancerne, artylerię, miotacze min, dużą ilość broni maszynowej.

Wrzesień 1944 r. Uzbrojeni żołnierze Armii Krajowej w walkach podczas Powstania

Żołnierze zgrupowania "Radosław" 2 IX 1944

Koniec września 1944 r. Powstaniec z Mokotowa wychodzi z kanałów na terenie zajętym przez Niemców.

Strategiczne miejsca na mapie Warszawy w chwili wybuchu Powstania

2 października 1944 r., po 63 dniach heroicznego boju prowadzonego przez powstańców z wojskami niemieckimi, przedstawiciele AK podpisali w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.

Początek października 1944 r Początek października 1944 r. Jednostki Armii Krajowej wychodzą z Warszawy po kapitulacji Powstania

Straty polskie w Powstaniu Warszawskim Siły powstańcze zostały zniszczone, zginęło około 18 tys. żołnierzy AK, 3,5 tys. „kościuszkowców", 5 tys. żołnierzy zaginęło 25 tys. zostało rannych od 120 do 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej Około 650.000 ludności cywilnej zostało wywiezione z Warszawy do obozu przejściowego w Pruszkowie a stamtąd 150.000 do przymusowej pracy w Niemczech a 50.000 do obozów koncentracyjnych.

Straty wroga: Mimo ogromnej przewagi militarnej, wojska niemieckie poniosły ogromne, blisko 50% straty: 10.000 poległych, 7.000 zaginionych, 9.000 rannych. Powstanie było przez nich porównywane z bitwą o Stalingrad.

Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców. W dniu wybuchu Powstania Warszawskiego SS-Reichsführer Heinrich Himmler, powołując się na dyspozycję Hitlera, wydał rozkaz zniszczenia miasta i wyniszczenia ludności cywilnej Warszawy: Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców. Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy.

Tak Warszawa wyglądała po upadku Powstania

Domy i ulice Warszawy zostały doszczętnie zniszczone

Dawna Warszawa przestała istnieć

W ruinach Warszawy mieszkało zaledwie 1 000 osób

Przed wojną i po powstaniu

Tablica upamiętniająca miejsce wybuchu Powstania Warszawskiego

Cmentarz Powstańców Warszawy – największy w Europie cmentarz wojenny, Spoczywają tam żołnierze Powstania Warszawskiego z 1944 roku i jego ofiary cywilne.

Pomnik Powstania Warszawskiego na kopcu usypanym z ruin Warszawy

Pomnik Małego Powstańca na Starym Mieście

Muzeum Powstania Warszawskiego Muzeum zostało otwarte w przeddzień 60. rocznicy wybuchu powstania, 31 lipca 2004. Jest wyrazem hołdu warszawiaków wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę.

Pamiątkowy medal z PRZYWÓDCAMI PODZIEMNEGO PAŃSTWA POLSKIEGO 1939-1945

Epilog Powstanie warszawskie dla wielu Polaków to najlepszy przykład męstwa i bohaterstwa naszego narodu, jest to niemalże legenda. Minie pewnie jeszcze wiele lat zanim Polacy przestaną wspominać powstanie, zanim przestaną o nim pisać. Sprawa słuszności czy niesłuszności decyzji o powstaniu zaprząta Polaków od 70 lat i będzie zaprzątać jeszcze długo, nawet już po tym kiedy ostatni powstaniec warszawski odejdzie. Powstanie było bowiem zbyt tragicznym wydarzeniem w historii Polski i zbyt brzemiennym w skutki, aby zepchnąć je do dziś już beznamiętnych wydarzeń historycznych, które kiedyś tam miały miejsce. Tragedia powstania była tak ogromna, że jej dźwięk będzie trwał przez pokolenia.

Oprawa techniczna: Kamil Szewców Prezentacja została wykonana w ramach projektu „Bo był taki czas…” Opracowanie: Michał Kowalski, Jakub Lubiński Oprawa techniczna: Kamil Szewców