Jan Paweł II przyjacielem młodzieży Jan Paweł II fascynował ludzi młodych, gdyż mówił nam prawdę o tym, że tylko ten, kto kocha, może być szczęśliwy.

Spotkania Jana Pawła II z młodzieżą na ojczystej ziemi Papież Jan Paweł II podczas wszystkich pielgrzymek do ojczyzny aż trzynaście razy spotykał się z polską młodzieżą, w tym raz z przedstawicielami młodzieży z całego świata - w 1991 roku na Jasnej Górze podczas VI Światowego Dnia Młodzieży. Papież bardzo często powtarzał, że "młodzież jest nadzieją Kościoła" i wzywał ją do budowania "cywilizacji miłości". Kochał młodzież, a ona Jego.

Światowe dni Młodzieży 16 października 1978 roku o godzinie 18:44 wszystkie odbiorniki radiowe i telewizyjne przekazały następującą informację, którą ogłosił kardynał Felicii „ ... habemus Papam. ... Cardinalem Wojtyła. ... Qui sibi nomen imposuit Joannem Paulum Secundum. ‘’ Większość ludzi na świecie nie wiedziała kto to taki. Niektórzy sądzili, że to afrykański kardynał. Natomiast polski nard eksplodował szczęściem był pełen radości, dumy, uniesienia i satysfakcji. Mieszkańcy tego niedużego państwa wychodzili na ulice, gratulowali sobie i przeplatając śmiech z płaczem, nie mogąc się nadziwić temu wydarzeniu, cieszyli się. Tak oto rozpoczął się jeden z najdłuższych, jak do tej pory, na pewno najbardziej niesamowity pontyfikat, albowiem jeszcze żaden Papież ( oprócz Świętego Piotra) nie pielgrzymował, nie spotykał się z wiernymi, nie organizował choćby „ Światowych Dni Młodzieży”.

Galeria Jana Pawła II z Młodzieżą

Przemówienie do pielgrzymów I pielgrzymka Jana Pawła II do Kalwarii Zebrzydowskiej 7 czerwca 1979 r. Przemówienie do pielgrzymów 1. Nie wiem po prostu, jak dziękować Bożej Opatrzności za to, że dane mi jest jeszcze raz nawiedzić to miejsce. Kalwaria Zebrzydowska: sanktuarium Matki Bożej – i dróżki. Nawiedzałem je wiele razy, począwszy od lat moich chłopięcych i młodzieńczych. Nawiedzałem je jako kapłan. Szczególnie często nawiedzałem sanktuarium kalwaryjskie jako arcybiskup krakowski i kardynał. Przybywaliśmy tu wiele razy z kapłanami, koncelebrując przed Matką Bożą... czasem pełne prezbiterium Kościoła krakowskiego, zwłaszcza w momentach ważnych. Ostatnie takie spotkanie było zapowiedziane na jesień ubiegłego roku, ale na nie już nie wróciłem z Rzymu...

Jan Paweł II - Wielki (1920-2005) VIII pielgrzymka Jana Pawła II do Polski odbywała się pod hasłem Bóg bogaty w miłosierdzie Odbywała się w dniach od 16 do 19 sierpnia 2002. W tym czasie papież odwiedził Kraków i Kalwarię Zebrzydowską. Głównym celem tej czterodniowej wizyty było poświęcenie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, w którym spoczywają prochy św. Faustyny Kowalskiej. Była ona wielką apostołką Bożego Miłosierdzia. Pielgrzymka ta ze względu na tematykę kultu Bożego Miłosierdzia miała charakter uniwersalny i budziła duże zainteresowanie całego świata, jak żadna z dotychczasowych. Była to ostatnia podróż apostolska papieża Jana Pawła II do jego ojczyzny.

16:30 wylot z Rzymu do Krakowa Program pielgrzymki Piątek, 16 sierpnia 16:30 wylot z Rzymu do Krakowa 18:15 Kraków-Balice: przylot Ojca Świętego Sobota, 17 sierpnia 10:00 Msza św. i poświęcenie sanktuarium w Łagiewnikach 13:30 spotkanie ze środowiskiem akademickim w kampusie PAT spotkanie Ojca Świętego z władzami RP w pałacu arcybiskupim w Krakowie 18:00 spotkanie z prezydentem RP Aleksandrem Kwaśniewskim 18:30 spotkanie z premierem Leszkiem Millerem Niedziela, 18 sierpnia 10:00 Msza św. na krakowskich Błoniach 13:00 obiad z biskupami polskimi 18:00 prywatne nawiedzenie katedry na Wawelu 19:00 prywatne nawiedzenie grobu rodziny na Cmentarzu Rakowickim Poniedziałek, 19 sierpnia 10:30 Msza w Kalwarii Zebrzydowskiej 13:00 obiad z franciszkanami 17:30 Kraków-Balice: ceremonia pożegnania 18:30 odlot 20:30 lądowanie w Rzymie

Pielgrzymki Jana Pawła II Jan Paweł II jako papież pielgrzymował do Ojczyzny 8 razy. Papieskie celebracje gromadziły kilkusettysięczne tłumy. Były to dla Polaków niezapomniane przeżycia duchowe i niezwykłe doświadczenia jedności i siły, nie tylko wobec ucisku komunistycznego, ale również i później, po 1989 r. w obliczu nowych wyzwań i trudności. Oto kolejne lata, w których Jan Paweł II odwiedzał Polskę: I pielgrzymka (2–10 czerwca 1979) II pielgrzymka (16–23 czerwca 1983) III pielgrzymka (8–14 czerwca 1987) IV pielgrzymka (1–9 czerwca, 13–20 sierpnia 1991) V pielgrzymka (22 maja 1995) VI pielgrzymka (31 maja–10 czerwca 1997) VII pielgrzymka (5–17 czerwca 1999) VIII pielgrzymka (16–19 sierpnia 2002)

Wiersze-Jana PawłaII Prosiłem Boga o wodę, Dał mi ocean. Prosiłem Boga o kwiat, Dał mi ogród. Prosiłem Boga o drzewo, Dał mi las. Prosiłem Boga o przyjaciela, Dał mi CIEBIE. Pan, gdy się w sercu przyjmie, jest jak kwiat, spragniony ciepła słonecznego. Więc przypłyń, o światło z głębin niepojętego dnia i oprzyj się na mym brzegu. Płoń nie za blisko nieba i nie za daleko. Zapamiętaj, serce, to spojrzenie, w którym wieczność cała ciebie czeka. Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne, zamglone w głębinach ócz, nad kwiatem niedosiężnym, nad jedną z róż.

Stać tak przed Tobą i patrzeć tymi oczyma, w których zbiegają się drogi gwiazd - O oczy, nieświadome Tego, Kto w was przebywa, odejmując Sobie i gwiazdom niezmierny blask. Więc wiedzieć jeszcze mniej, a jeszcze więcej wierzyć. Powieki powoli zamykać przed światłem pełnym drżeń, potem wzrokiem odepchnąć przypływ gwieździstych wybrzeży, nad którymi zawisa dzień. Boże bliski, przemień zamknięte oczy w oczy szeroko otwarte - i nikły podmuch duszy drgającej w szczelinach róż otocz ogromnym wiatrem. Bliskość, która przywraca ci kształt. On odszedł. Kiedy odchodzi człowiek, bliskość ulatuje jak ptak, w nurcie serca zostaje wyrwa, w którą się wdziera tęsknota. Tęsknota - głód bliskości Często myślę o tym dniu widzenia, który pełen będzie zdziwienia nad tą Prostotą, z której świat jest ujęty, w której przebywa nietknięty aż dotąd - i dalej niż dotąd. A wtedy konieczność prosta coraz większą się staje tęsknotą za owym dniem, który wszystko obejmie taką niezmierną Prostotą, miłosnym tchem.

"Czy zdołasz nas nauczyć, że są krzywdy inne prócz naszej?" "Po co mi mówisz" Co mi mówisz górski strumieniu? W którym miejscu ze mną się spotkasz? Ze mną, który także przemijam?... Zatrzymaj się - to przemijanie ma sens! Potok się nie zdumiewa, lecz zdumiewa się człowiek! Kiedyś temu zdumieniu nadano imię "Adam". Zatrzymaj się... ...we mnie jest miejsce spotkania " z Przedwiecznym Słowem" Jeśli chcesz znaleźć źródło musisz iść do góry, pod prąd. Gdzie jesteś źródło? Cisza. Dlaczego milczysz? Jakże starannie ukryłeś tajemnicę twego początku. Pozwól mi wargi umoczyć w źródlanej wodzie, odczuć świeżość. "Myśląc ojczyzna" Ojczyzna - kiedy myślę - wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, Mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, Która ze mnie przebiega ku innym, Aby wszystkich ogarnąć w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: Z niej się wyłaniam... Gdy myślę Ojczyzna - By zamknąć ją w sobie jak skarb. Pytam wciąż, jak go pomnożyć, Jak poszerzyć tę przestrzeń, Którą wypełnia. "Czy zdołasz nas nauczyć, że są krzywdy inne prócz naszej?"

Pieśń Jana Pawła II Pan kiedyś stanął nad brzegiem (Barka) 1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem. D A D D7 Szukał ludzi gotowych pójść za Nim, G A By łowić serca słów Bożych prawdą. D A D D7 Ref. O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, G A D Twoje usta dziś wyrzekły me imię. e A D7 Swoją barkę pozostawiam na brzegu, G A D (fis h) Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów. e A D 2. Jestem ubogim człowiekiem, Moim skarbem są ręce gotowe Do pracy z Tobą i czyste serce. 3. Ty potrzebujesz mych dłoni, Mego serca młodego zapałem, Mych kropli potu i samotności. 4. Dziś wypłyniemy już razem Łowić serca na morzach dusz ludzkich Twej prawdy siecią i słowem życia.