MÓJ DZIADEK, ANDRZEJ PODSIADŁO

Miejscowość, w której mieszkam – Jeżówka, położona jest na jednym z najbardziej atrakcyjnych w Polsce rejonów turystycznych - Wyżynie Krakowsko – Częstochowskiej. Charakterystycznymi elementami kształtującymi lokalny krajobraz są liczne wzgórza, doliny oraz skałki często porośnięte drzewostanem.

W naszym powiecie olkuskim jest wiele lasów, którymi opiekują się leśnicy. Ja chciałabym zaprezentować postać mojego dziadka, który bardzo kocha swój las. W młodości mój dziadziuś miał gospodarstwo rolne. Część gruntów nie nadawała się do uprawy zboża, więc postanowił obsiać wszystkie swoje tereny górskie trawą. Potem hodował owce i krowy. Miał też konie. Kiedy brakło mu sił, podjął decyzję, aby do posiadanego wcześniej małego lasku, dosadzić więcej drzew. Pomysł wspaniały!

Dziadziuś szybko przeszedł do realizacji swoich planów. Załatwił wszelkie formalności i posadził według zaleceń naszego nadleśnictwa piękny las. W ten sposób nasza miejscowość- Jeżówka, zyskała małą fabrykę tlenu. Dziadziuś Andrzej nie posiada munduru leśniczego, ale na pewno nim jest. Spacerując po jego lesie z koleżankami czy znajomymi opowiada nam o swojej pracy, o zwierzętach, które zamieszkują lasy naszej okolicy oraz w jaki sposób można im pomóc przetrwać zimę.

Od najmłodszych lat dziadziuś uczy nas jak należy zachowywać się podczas wycieczki do lasu. Leśnik – Andrzej, bo tak mogę o nim powiedzieć, podkreśla, że to człowiek jest gościem w lesie i musi szanować zwyczaje gospodarzy, czyli zwierząt w nim mieszkających. Minęło już kilka lat. Las jest coraz piękniejszy. Uświadomiłam sobie, że życie lasu to nie chwila. Dorastam razem z lasem mojego dziadziusia. Dziś dziadziuś nie ma gospodarstwa rolnego. Wiek nie pozwolił mu na dalsze uprawianie roli. Przekazał swoje pole następcom- młodemu pokoleniu, czyli moim rodzicom i ciociom. Pozostawił sobie jednak swój las. Nie wyobraża sobie, aby pozostawić go bez opieki.

Mieszkańcy naszej miejscowości mogą korzystać z tego lasu w różnych formach. Zbierają grzyby, spacerują. Las ten jest domem wielu zwierząt. Mieszkają tam ptaki, zające, sarny i rude wiewiórki. Ten las jest również miejscem zabaw dzieci i moich kolegów. Dbanie o piękny wygląd jeżowskiego lasku stał się obowiązkiem mojego dziadka. Dziadziuś bardzo ubolewa, że w okresie Świąt Bożego Narodzenia musi bardzo pilnować lasu, ponieważ wiele osób chciałoby, bez zgody nadleśnictwa zabrać do domu choinkę. Smuci mnie ten fakt, bo wiem ile musi rosnąć takie małe drzewko.

Leśnictwem bezpośrednio kieruje leśniczy. Małym jeżowskim laskiem opiekuje się mój dziadziuś. Ponosi na pewno za niego odpowiedzialność. Zbliża się wiosna, więc mój dziadziuś szykuje się do przeglądu lasu. Na pewno zadba o uzupełnienie braków, czy usunięcie zniszczeń. Wykonywana obecnie praca mojego dziadka wynika z potrzeby serca i z chęci obcowania z przyrodą. Kocham go za to! /JEGO WNUCZKA GABRIELA MAŚLISZ/