Poznawana przez uczniów rzeczywistość jest wieloraka, wielostronna. Skoro tak, to aby ją poznać trzeba podążać różnymi drogami. Proces kształcenia winien zatem dokonywać się za pomocą czterech dróg kształcenia, które są podstawą budowania dydaktycznych układów czynności nauczyciela i ucznia, czyli strategii kształcenia.
Ze strategiami kształcenia związane są określone grupy metod nauczania Metoda nauczania- wypróbowany układ czynności nauczycieli i uczniów systematycznie i świadomie stosowany w celu spowodowania założonych zmian w osobowości uczniów. Podział najbardziej pełny metod nauczania obejmuje cztery grupy, którym odpowiadają cztery rodzaje uczenia się/strategie kształcenia
Strategie kształcenia: uczenie się przez poznawanie, przyswajanie → strategia informacyjna uczenie się przez odkrywanie → strategia problemowa uczenie się przez przeżywanie → strategia emocjonalna uczenie się przez działanie → strategia operacyjna
metody podające/metody asymilacji (uczenie się przez przyswajanie) wykład, opowiadanie, pogadanka, dyskusja, dialog edukacyjny, praca z tekstem i inne
metody problemowe (uczenie się przez odkrywanie) - klasyczna metoda problemowa (oparta na pełnym akcie myślenia Deweya) - nieklasyczne metody problemowe (metody aktywizujące): metoda przypadków, sytuacyjna, burza mózgów (giełda pomysłów), inscenizacji problemowej, mikronauczanie, m.pytaniowa, gier symulacyjnych, m.intersemiotyczna i inne
metody waloryzujące (uczenie się przez przeżywanie) - impresyjne (wrażenia, odczucia, przeżycia w związku z kontaktem z dziełem sztuki, utworem literackim), - ekspresyjne (śpiew, recytacja).
metody praktyczne (uczenie się przez działanie) metoda laboratoryjna/metoda ćwiczebna, metoda zajęć praktycznych, realizacja zadań wytwórczych
„Słyszę i zapominam, widzę i pamiętam, działam i rozumiem” /Konfucjusz/
Świadomość celów bardziej różni eksperta od nowicjusza niż znajomość niezbędnych technik!