8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. (Rdz 2,7)
8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. (Rdz 2,7) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele! (1 Kor 6,19-20)
8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. (Rdz 2,7) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele! (1 Kor 6,19-20) Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. (Mt 10,28)
8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. (Rdz 2,7) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele! (1 Kor 6,19-20) Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. (Mt 10,28) Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? (Mt 16,26)
8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” „Osoba ludzka, stworzona na obraz Boży, jest równocześnie istotą cielesną i duchową. Opis biblijny wyraża tę rzeczywistość językiem symbolicznym, gdy stwierdza, że «Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą» (Rdz 2,7). Cały człowiek jest więc chciany przez Boga. Pojęcie dusza często oznacza w Piśmie Świętym życie ludzkie lub całą osobę ludzką. Oznacza także to wszystko, co w człowieku jest najbardziej wewnętrzne i najwartościowsze; to, co sprawia, że człowiek jest w sposób najbardziej szczególny obrazem Boga: «dusza» oznacza zasadę duchową w człowieku”. (Katechizm Kościoła katolickiego, 362-363)
codzienna modlitwa poranna i wieczorna 8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” Troska o ciało mycie się pielęgnacja chodzenie do fryzjera wizyty u lekarza przyjmowanie leków zdrowe odżywianie sport estetyczny ubiór sen Troska o duszę codzienna modlitwa poranna i wieczorna utrzymywanie więzi z Bogiem Stwórcą troska o własne sumienie, częsta spowiedź przebywanie w towarzystwie ludzi mądrych i dobrych czytanie wartościowych książek oglądanie dobrych filmów uczenie się zdobywanie nowych umiejętności odkrywanie, pielęgnowanie i rozwijanie własnych talentów życie zgodne z przykazaniami troska o życie kulturalne kultura na co dzień („proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”)
8. Człowiek jednością ciała i duszy – „dwa w jednym” „Jak dwie ręce złączone są w modlitwie i jedna nie jest ważniejsza od drugiej, tak ciało i dusza są dwiema złożonymi rękami i razem wejdą do życia wiecznego. I będą jak dwie związane dłonie w tym, co jest bardziej nieskończone niż modlitwa, niż sakrament na wieki.” (Charles Peguy)