Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej oddział w Drohobyczu 25 lecie (2014)

Drohobycz - wielokulturowy ośrodek miejski, który posiada powikłaną historię oraz ma ponad 900 lat. Ratusz Plac główny Starówka posiada klasyczny wzór – kwadratowy Rynek miejski z Ratuszem w środku oraz promieniście rozchodzącymi się we wszystkie strony uliczkami W ciągu dziejów Drohobycz należał do różnych państw. Przechodziły też przez miasto liczne linie frontów podczas różnych wojen i powstań.

Położony nad Tyśmienicą i Seretem Drohobycz na początku swego istnienia, jako mała osada/grodzisko, stał się ważnym punktem na mapie Europy. Wiązało się to z powstaniem „Żupy”, która dostarczała sól do wszystkich sąsiednich miejscowości, księstw, a nawet państw! Metodą warzenia soli, solankę, która pochodziła ze „Słonego Stawu”, wyparzano i pakowano w beczki/topki. To właśnie te 9 topek/beczek – widnieją na Herbie Drohobycza. Ciekawostką jest fakt, iż zakład produkujący sól drohobycką, pracuje do dziś i dostarcza sól do lokalnych sklepów i domów! Czyli tradycja warzenia soli zachowała się do dziś!

Herb Drohobycza Flaga Drohobycza

Żupa solna działająca do dziś Do dziś istnieje i działa w Drohobyczu żupa solna. Jest to prawdopodobnie najdłużej nieprzerwanie działające przedsiębiorstwo na terenach obecnej Ukrainy. Sól pozyskuje się tutaj prawie tymi samymi metodami, co przed wiekami. Powstanie Drohobycza związane jest z pokładami soli, które znajdują się w jego okolicach

Centrum Drohobycza To właśnie centrum wykazuje różnorodność kulturową jego mieszkańców, to tutaj obok siebie stoi potężny kościół rzymskokatolicki, cerkiew prawosławna, grekokatolicka i synagoga żydowska! To tutaj urokliwe i wąskie uliczki śródmieścia pamiętają władzę Polski, Austro-Węgier, ZSRR i niepodległej Ukrainy! To właśnie tutaj mieszkał i tworzył Bruno Schulz, tutaj urodził się i został zamordowany! To tutaj kształtowała się przedwojenna elita polska, żydowska i ukraińska!

Ważnymi zabytkami architektury sakralnej są: Cerkiew pod wyzwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła z 1828 roku. Funkcjonuje również część klasztorna. Kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja, wybudowany w końcu XIV wieku w czasach panowania króla Kazimierza Wielkiego. Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego – wybudowana na początku XVI wieku Cerkiew Przenajświętszej Trójcy – dawny kościół karmelicki z 1690 roku. Budynki klasztorne, są obecnie zamienione na biura Grekokatolickiego Seminarium Duchownego w Drohobyczu;

Zabytki Synagogi, kościoły, cerkwie Cerkiew Przenajświętszej Trójcy z 1690 r. (dawny kościół karmelicki) Kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja Synagoga z XIX w.

Dom B. Schulza Tablica na ścianie domu B. Schulza Obszar Galicji Wschodniej od wieków był zamieszkały przez ludność żydowską. Zgodnie ze spisami ludności przeprowadzanymi w Imperium Austro-Węgier, populacja ludności żydowskiej w Drohobyczu w roku 1880 stanowiła około 50% z ogółu ludności i odgrywała główną rolę ekonomiczną. II wojna światowa, przyniosła zagładę ludności żydowskiej w licznych obozach koncentracyjnych. Jedną z ofiar był Bruno Schulz Bruno Schulz (1892 - 1942) – polski prozaik żydowskiego pochodzenia, grafik, malarz, rysownik i krytyk literacki

Obchody schulzowskie w Drohobyczu Po raz pierwszy w 1992 roku zebrali się 19 listopada przy miejscu śmierci Brunona Schulza ci, którzy pragnęli oddać cześć wielkiemu pisarzowi i artyście. Od 2001 roku ekumeniczne spotkania w tym miejscu stały się stałym programem obchodów schulzowskich w Drohobyczu. Alfred Schreyer - jest muzykiem, działaczem społeczno-kulturalnym oraz ostatnim  uczniem Brunona Schulza z Drohobycza Budynek, w którym w czasach Schulza mieściło się drohobyckie gimnazjum. Tutaj pisarz pobierał naukę, a następnie pracował przez wiele lat jako pedagog.

Przepiękna dzielnica willowa w Drohobyczu – to ulice Iwana Franki oraz Tarasa Szewczenki.

Początek działalności Towarzystwa w Drohobyczu Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej oddział w Drohobyczu powstało w 1989 roku. Pierwszym prezesem Towarzystwa była p. Maria Galas

Nowy Prezes W 1998 roku w Drohobyczu odbyło się walne sprawozdawczo-wyborcze zebranie, gdzie większością głosów nowym prezesem Towarzystwa został wybrany Adam Aurzecki. Pod kierownictwem Adama Aurzeckiego Towarzystwo aktywnie włączyło się w działalność na rzecz Polaków mieszkających w Drohobyczu

Z inicjatywy Towarzystwa odremontowano kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej przy dworcu kolejowym. Kaplica była zdewastowana za czasów sowieckich. Remont kaplicy zakończono w 1999 roku. przeprowadzono uroczystości poświęcone dwusetnej rocznicy urodzin Adama Mickiewicza. Z tej okazji wmurowano pamiątkową tablicę na ścianie kościoła pw. św. Bartłomieja Fachowcami z Polski odnowiono pomnik Adama Mickiewicza, który stoi obok gmachu wydziału filologicznego Uniwersytetu Iwana Franki w Drohobyczu.

Towarzystwo zaopiekowało się zabytkowym cmentarzem przy ul Towarzystwo zaopiekowało się zabytkowym cmentarzem przy ul. Truskawieckiej oraz kaplicą cmentarną w 2001r. W tym samym roku rozpoczęto remont Grobu Nieznanego Żołnierza, wycięto krzewy i drzewa, które zagrażały nagrobkom oraz przeprowadzono prace remontowe. w latach 2007-2008 r była zorganizowana zbiórka pieniężna na odnowę cmentarza przy ul. Truskawieckiej. Na zebrane koszty grupa wolontariuszy z Polski odremontowała część zabytkowych nagrobków. W Drohobyczu wolontariusze zlokalizowali grobowce: Józefa Majewskiego (powstańca 1863r.); Jana Chciuka (powstanca 1863r.)- grobowiec jego rodziny znajduje się obecnie w fatalnym stanie i wymaga natychmiastowych prac renowacyjnych; Rodziny Lechów (dziadkowie i matka gen. Karaszewicza- Tokarzewskiego); Grobem Nieznanego Żołnierza i Krzyżem Niepodległości.

Pomysłodawcą wielu przedsięwzięć był proboszcz kościoła pw. św Pomysłodawcą wielu przedsięwzięć był proboszcz kościoła pw. św. Bartłomieja ksiądz Władysław Grymski. Właśnie dzięki jego wsparciu, zaangażowaniu i czynnej pomocy Towarzystwo zorganizowało zbiórkę funduszy na zakup drogi krzyżowej i ławek oraz na odwodnienie kościoła. Prawie rok zbierano pieniądze na pomnik Jana Pawła II, który został postawiony na dziedzińcu kościoła. Były to dobrowolne datki parafian oraz ludzi dobrej woli.

Tradycje Towarzystwa Tradycyjnie osoby samotne i potrzebujące dostają paczki świąteczne, są organizowane spotkania opłatkowe, uroczystości z okazji Konstytucji 3 Maja, Dnia Niepodległości, 1 listopada, Św.Mikołaj dla dzieci. Te uroczystości są kontynuowane po dzień dzisiejszy.

I Drużyna Harcerska „Orliki”. „Orliki” - to jedna z pierwszych takich placówek harcerstwa polskiego na Ukrainie. Utworzona w 1991 roku. Zaopiekował się drużyną p. Wiktor Garus. Obecnie harcerzami w Drohobyczu opiekuje się p. Halina Karaczewska. Drużyna Harcerska z Drohobycza pełni swoją służbę w rodzinnym mieście. Biorą udział we wszystkich akcjach charytatywnych, inicjatorem których jest Towarzystwo Kultury Polskiej. Dobrą tradycją jest akcja „Znicz” przeprowadzana 1 listopada.

„Leśne kwiaty” Przedwojenne tradycje Drohobycza wykonywania muzyki popularnej i pieśni ludowych na mandolinie stały się inspiracją do założenia zespołu mandolinistów. Pomysłodawcą była p. Lucyna Nielipa – absolwentka liceum muzycznego w Drohobyczu. Ten pomysł podtrzymał dyrektor Polskiej Sobotniej Szkoły w Drohobyczu p.Adam Chłopek i w listopadzie 1998 roku powstał dziecięcy zespól mandolinistów „Leśne kwiaty”. Członkowie zespołu to dzieci i młodzież w wieku od 7-20 lat. Zespół liczy 19 osób i wykonuje polskie, ukraińskie, żydowskie pieśni ludowe oraz różne melodie popularne. Zespół regularnie występuje w różnych miejscowościach

dziekuję!