Ziemia − trzecia, licząc od Słońca, a piąta co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Mars.
Advertisements

Spacer po układzie słonecznym
O obrotach ciał niebieskich
KOSMOS.
Wykonał: Dawid Bryl kl. 2d
BUDOWA ATMOSFERY Opracowali: Jan Antoszkiewicz (troposfera)
SFERY POWŁOKI ZIEMSKIEJ
Jowisz.
Układ Słoneczny.
Szkolny Klub Przyrodniczy „Altair”
UKŁAD SŁONECZNY.
Konkurs astronomiczny
Wykonała: Magda Pokorska klasa 2M
Układ Słoneczny.
Układ słoneczny Powstanie Układu Słonecznego wyjaśnia teoria Wielkiego Wybuchu. Układ Słoneczny powstał około miliardów lat temu z obłoku gazowo.
WSZECHŚWIAT.
Ciekawe obiekty Układu Słonecznego
Planety Układu Słonecznego
* 07/16/96 Woda Co to jest woda? Pytanie niby banalne, ale myślę, że trochę faktów nikomu nie zaszkodzi. Zapraszam do obejrzenia prezentacji. *
Michał Milżyński i Mikołaj Stankiewicz
Ziemia we wszechświecie . Kształt i wymiary Ziemi.
Prezentacja Multimedialna
Ruch obrotowy Ziemi.
Układ Słoneczny.
UKŁAD SŁONECZNY.
Ruch obiegowy Ziemi..
KSZTAŁT I ROZMIARY ZIEMI.
A. Krężel, fizyka morza - wykład 3
WODA – ŹRÓDŁO ŻYCIA.
Planety w królestwie Hanna Dulik Słońca.
KOSMOS WEJŚCIE.
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris - portal wiedzy dla nauczycieli” współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego.
Ziemia we Wszechświecie
Astro odyseja po Układzie Słonecznym
Słońce i planety Układu Słonecznego
PLANETY UKŁADU SŁONECZNEGO
RUCH WIROWY ZIEMI.
Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)
Ziemia – planeta ludzi.
Układ Słoneczny.
Planety Michał Szymala.
Gabrysia Nycz, Klara Godlewska, Julia Blinowska, Piotrek Wojnar, 1B
JOWISZ JOWISZ.
Pluton-lodowy karzeł.
TAJEMNICE PLANET TAJEMNICE PLANET.
Opracowali: Piotr Romaniak Paweł Sandulski
Ruch w polu centralnym Siły centralne – siłę nazywamy centralną, gdy wszystkie kierunki Jej działania przecinają się w jednym punkcie – centrum siły a)
Czym jest ruch obiegowy Ziemi?
Układ słoneczny Planety i gwiazdy Jakub Walczak.
KOSMOS.
Układ słoneczny.
Woda na Ziemi – hydrosfera
Obieg wody w przyrodzie..
Układ słoneczny Imię i nazwisko Kl. I D.
Julia Mikoda Laura Kłapińska
Planety Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Zalasewie Przygotowały:
Charakterystyka planet układu słonecznego
Układ Słoneczny w Górach Izerskich
Andrzej Gis i Cezary Rydz
Wielki Wybuch Około 15 miliardów lat temu cała materia i energia, którą możemy dziś obserwować, skupiona w obszarze wielkości złotówki zaczęła się rozszerzać.
Ilustrowany atlas Układu Słonecznego
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
Kosmos.
Układ Słoneczny K. Śliwa i K. Jasnosz.
Układ Słoneczny.
Kosmos–Układ Słoneczny
Prezentacja Saturna Zapraszam !
SŁOŃCE.
Projekt systemowy współfinansowany przez Unię Europejską ze środków
Zapis prezentacji:

Ziemia − trzecia, licząc od Słońca, a piąta co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta skalista Układu Słonecznego.

Historia Ziemi Ziemia oraz pozostałe planety Układu Słonecznego powstały 4,54 ± 0,05 mld lat temu z mgławicy słonecznej – obłoku gazu i pyłu, który podczas powstawania Słońca przekształcił się w dysk. Z owego dysku miały powstać wszystkie planety oraz planetoidy.

Ziemia w liczbach Promień równikowy: 6378,1366 km Promień biegunowy: 6356,8 km Przeciętny promień: 6371,0 km Obwód równikowy: 40 075,014 km Objętość: 1,083206916846×1012km³ Masa: 5,97219×1024 kg Gęstość: 5,513 g/cm³ Przyspieszenie ziemskie średnie: 9,80665 m/s² Średnia prędkość kątowa: 7,2921150(1)×10−5rad/s Nachylenie równika względem płaszczyzny orbity: 23,4393⁰ Powierzchnia: 510 072 000 km²

Średnia odległość od Słońca: 149.600.000 km (1) AU Najmniejsza odległość od Słońca (Peryhelium): 147.100.000 km Największa odległość od Słońca (Aphelium): 152.200.000 km Średnia prędkość obiegu: 107.250 km/h Max prędkość obiegu: 109.080 km/h Min. prędkość obiegu: 105.440 km/h Satelity naturalne: 1 (Księżyc) Powierzchnia lądu: 148 940 000 km² (29,2%) Powierzchnia wody: 361 132 000 km² (70,8%)

Cechy: Jedyna znana planeta na której występuje życie. Trzecia, licząc od Słońca, a piąta co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Rozwój życia na lądzie umożliwiła powłoka ozonowa. Obrót wokół własnej ośi trwa 24 h, a obieg wokół słońca- 365 i 1/4 dni.

Rozmiary planet zachowane w skali Kolejno: Merkury, Wenus, Ziemia i Mars

Wnętrze planety:

Atmosfera Masę atmosfery ziemskiej szacuje się na 5,1 x 1018 kg. Na poziomie morza gęstość powietrza wynosi 1,217 kg/m³, a ciśnienie atmosferyczne – 101,325 kPa i maleje wraz z wysokością. Warstwa atmosfery o grubości do 100 km (homosfera) składa się przede wszystkim z azotu (78% objętości powietrza), tlenu (20,9%) oraz argonu (0,9%). Zawiera także śladowe ilości dwutlenku węgla i gazów szlachetnych. Zawartość pary wodnej w atmosferze ulega częstej zmianie i wynosi średnio ok. 1%. Atmosfera Ziemi stale ulatnia się w kosmos w tempie około 3 kg wodoru i 50g helu na sekundę.

Nachylenie osi Ze względu na ruch obrotowy i nachylenie osi ziemskiej względem płaszczyzny ekliptyki, ilość promieniowania słonecznego docierającego w dane miejsce na powierzchni planety jest zmienna. Prowadzi to do wahań klimatu w przeciągu całego roku, w szczególności do występowania pór roku. W kręgach polarnych, Słońce okresowo znajduje się stale pod horyzontem– od 20 godzin nad kołami podbiegunowymi do 179 dni nad biegunami. Jeżeli stan taki utrzymuje się przez co najmniej 24 godziny, zjawisko określane jest jako noc polarna. Przeciwnym zjawiskiem jest okres, podczas którego tarcza słoneczna pozostaje stale nad horyzontem – od 20 godzin do 186 dni. Jeżeli utrzymuje się to przez co najmniej 24 godziny, występuje dzień polarny.

Księżyc Księżyc to jedyny stały naturalny satelita ziemski. Jego średnica wynosi 3474,8 km (ok. 1/4 średnicy Ziemi), co czyni go największym księżycem w Układzie Słonecznym w stosunku do orbitowanej planety. Masa satelity wynosi 7,349×1022 kg, a okres orbitalny trwa 27 dni 7 godzin 43,7 minut.

Orbita i rotacja Okres obrotu Ziemi wokół własnej osi względem gwiazd odpowiada jednej dobie gwiazdowej, którą zdefiniowano jako 86164,098903691 sekund lub 23 godzin 56 minut i 4,098903691 sekund czasu uniwersalnego (UTC). Są to wartości uśrednione, gdyż okres ten potrafi się wahać o całe milisekundy z roku na rok.

Animacja przedstawiająca ruch obrotowy ziemi z uwzględnieniem kąta nachylenia do płaszczyzny orbity

Litosfera: Rzeźba terenu różni się w poszczególnych miejscach na Ziemi. Około 70,8% powierzchni pokrywa woda, a szelf kontynentalny znajduje się średnio 130 m poniżej poziomu morza. Na lądach (29,2%) spotyka się góry, pustynie, równiny, płaskowyże i inne typy ukształtowania geomorfologicznego.

Hydrosfera Ze względu na unikalną w Układzie Słonecznym wodną powłokę – hydrosferę, Ziemia ma przydomek „Błękitnej planety”. Tworzą ją wody powierzchniowe (oceany, morza, rzeki, jeziora, bagna) i podziemne, jak również lodowce, pokrywy śnieżne oraz para wodna.

Atmosfera Atmosfera ziemska – powłoka gazowa otaczająca planetę Ziemię, utrzymywana przy powierzchni przez grawitację planety. Ogrzewa ona powierzchnię Ziemi dzięki efektowi cieplarnianemu i zmniejsza różnice temperatur między stroną dzienną i nocną.

Biosfera Przestrzeń, w której występują organizmy żywe planety nazywa się biosferą. Ziemia jest jedynym znanym miejscem występowania życia. Planeta znajduje się w strefie, w której panują jedyne w Układzie Słonecznym warunki (temperatura od - 70 °C do 80 °C, ciekła woda, tlen cząsteczkowy), umożliwiające rozwinięcie się organizmów o strukturze takiej jak ziemskie.

Kształt Rzeczywisty kształt planety jest nazywany geoidą – jest to powierzchnia prostopadła do pionu w każdym jej punkcie. Geoida zerowa pokrywałaby się z powierzchnią oceanów przy pełnej równowadze znajdujących się w nich mas wodnych, czyli bez krótkotrwałych zmian poziomu morza przez prądy morskie i pogodę. Odchylenia geoidy od idealnej elipsoidy wynoszą od -106 m do 85 m. Ponieważ nieregularności geoidy mogą mieć znaczenie przy dokładnym określaniu położenia, przy pomiarach i obliczeniach geodezyjnych preferowane jest odniesienie do elipsoidy. W porównaniu do idealnej elipsoidy, odchylenie względne geoidy wynosi ok. 1/584, czyli 0,17%.

KONIEC Prezentację wykonali: Jakub Biedrzycki i Artur Załęski z klasy ID