O Kościele II Ciało Chrystusa

„Trwajcie we Mnie, a Ja w was [trwać będę] „Trwajcie we Mnie, a Ja w was [trwać będę]. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,4-5).

„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,55-56).

„A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Kto jesteś Panie? – powiedział. A On: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz” (Dz 9,4-5).

Obserwator? Komentator? Cenzor? W Chrystusie

Jak ból, od którego nie można się zdystansować „Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony dopełniam niedostatki udręk Chrystusa w moim ciele dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół” (Kol 1,24). Jak ból, od którego nie można się zdystansować

Chrystus Głową Kościoła Una Mystica Persona (Św. Tomasz) CHRISTUS TOTUS

„… dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi” (Ef 1,10)

Św. Paweł Jedność (wobec wielości, różnorodności pochodzenia, narodowości) (1Kor 12,12-31) Różnorodność działań i posług „Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność – podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami” (Rz 12,4-5) 3. Nie do zastąpienia „Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch?” (1Kor 12,17) 4. Wzajemna zależność „Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie jesteś mi potrzebna, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was”. 5. Wzajemna troska (o najsłabsze części) „… lecz, żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem” Współodczuwanie (cierpienie i radość) „Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współradują się wszystkie członki”. 7. Wspólny wzrost/dojrzewanie „Natomiast, żyjąc prawdziwie w miłości, sprawmy, by wszystko wzrastało ku Temu, który jest Głową – ku Chrystusowi. Od Niego [poczynając] całe Ciało – zespalane i utrzymywane w łączności więzią umacniającą każdy z członków stosownie do jego miary – przyczynia sobie wzrostu do budowania siebie w miłości” (Ef 4,15-16)

Eucharystia i inkorporacja „Taka jest różnica pomiędzy pożywieniem cielesnym a duchowym, że pożywienie cielesne przemienia się w substancję tego, który jest karmiony. Z tej racji, pożywienie cielesne, jeśli nie jest rzeczywiście spożywane, nie może mieć wartości dla zachowania życia. Lecz pożywienie duchowe przemienia człowieka w siebie, zgodnie z tym, co pisze Augustyn w dziele Wyznania, że jakby usłyszał głos Chrystusa mówiącego: „Nie ty zmienisz Mnie w ciebie, tak jak pokarm twojego ciała, lecz ty zostaniesz zmieniony we Mnie”. ST, III, q. 73, a. 3, ad 2.

Kapłański (ofiary duchowe, ofiara Eucharystyczna) 1. Lud Boży Kapłański (ofiary duchowe, ofiara Eucharystyczna) Prorocki (zmysł wiary) Królewski (godność dziecka Bożego, przez służbę)

2. Oblubienica Chrystusa Nierozerwalna więź małżeńska - przymierze Miłość/troska Płodność