Kliknij tu by powiększyć mapkę to najdłuższy żeglowny kanał w Polsce, na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Zbudowany został w latach 1845÷1860. Projektantem i realizatorem Kanału był inż. Georg Jacob Steenke, który przyjął zlecenie Fryderyka Wilhelma II chcącego połączyć szlakiem żeglownym Prusy Wschodnie z Bałtykiem. Kanał do pełnej eksploatacji oddano wiosną 1862 roku. Inwestycja kosztowała równowartość 77 ton złota. Jej koszt był wyższy o 10% niż wartość budowy wieży Eiffla w Paryżu. Całkowita długość kanału z odgałęzieniami to 151,7 km. Odcinek Elbląg-Ostróda ma długość 84,2 km, w tym Drużno – Miłomłyn 52 km. Na kanale jest 5 pochylni i 4 śluzy. Minimalna szerokość kanału to 7 metrów. Osobliwością Kanału Elbląskiego są pochylnie do transportu po lądzie jednostek pływających. Dzięki pochylniom pokonuje się różnicę poziomów wody w kanałach wynoszącą łącznie 99,5 m. Kanał Elbląski jest unikatowym zabytkiem hydrotechnicznym. Podobnej atrakcji turystycznej nie ma w Europie i na świecie, a istniejące zbliżone kanały w Belgii czy USA są w znacznym stopniu przebudowane. Kliknij tu by powiększyć mapkę

Przystań statków wycieczkowych „Białej Floty” w Elblągu

Na każdej pochylni oprócz podwójnego torowiska z wózkami znajduje się budynek maszynowni z kołem wodnym (wyjątkowo na Pochylni Całuny - z turbiną), rurociąg stalowy doprowadzający wodę na koło wodne (lub turbinę), kanał obiegowy oraz filary kół linowych na górnym i dolnym stanowisku. Wózki połączone są ze sobą i bębnem maszyny wyciągowej liną stalową.ż Na każdej pochylni oprócz podwójnego torowiska z wózkami znajduje się budynek maszynowni z kołem wodnym (wyjątkowo na Pochylni Całuny - z turbiną), rurociąg stalowy doprowadzający wodę na koło wodne (lub turbinę), kanał obiegowy oraz filary kół linowych na górnym i dolnym kanale. Lina stalowa łączy dwa wózki transportowe ze sobą i bębnem maszyny wyciągowej. Na każdej pochylni oprócz podwójnego torowiska z wózkami znajduje się budynek maszynowni z kołem wodnym (wyjątkowo na Pochylni Całuny - z turbiną), rurociąg stalowy doprowadzający wodę na koło wodne (lub turbinę), kanał obiegowy oraz filary kół linowych na górnym i dolnym stanowisku. Wózki połączone są ze sobą i bębnem maszyny wyciągowej liną stalową.

Maszyna wyciągowa napędzana turbiną Francisa Maszynownia pochylni Całuny

Automatyczne wyświetlanie Do momentu wyświetlenia myszki proszę nie klikać Slides will advance automatically

Wózek waży 24 tony i może zabrać jednostkę ważącą do 38 ton Zabierana na wózek jednostka może mieć maksymalnie 26,8 m długości i maksymalną szerokość przy dnie 2,6 m oraz u góry 3,35 m

Wózek z zacumowaną do niego jednostką wjeżdża do kanału górnego Po osiągnięciu punktu końcowego jednostka jest odcumowana od wózka i odpływa

Koła dolne kołowrotów górnych Filar kołowrotu górnego z układem kół linowych

Pochylnia Buczyniec

Napędowe koło wodne ma średnicę ok. 8 m i szerokość 5 m. Posiada 64 łopaty. Na każdą z nich napiera z siłą 1 tony woda doprowadzana rurą o średnicy 1 m z górnego kanału wodnego.

W Buczyńcu można zwiedzać maszynownię pochylni oraz muzeum historii kanału.

Kliknij tutaj by uzyskać Foto i opracowanie: Tadeusz Łomiński 2012 © Muzyka: Fernando Touzent - fragment „Se Busca” Kliknij tutaj by uzyskać dodatkowe informacje

Informacja: Od sierpnia 2011 do grudnia 2014 przeprowadzona będzie gruntowna rewitalizacja kanału polegająca na kompleksowej przebudowie wszystkich pięciu pochylni, umocnieniu brzegów oraz odmuleniu szlaku wodnego. Po sezonie turystycznym 2012 roku żegluga na kanale wstrzymana zostanie na 2 lata. Koszt rewitalizacji kanału wyniesie ok. 95 mln zł. Ze środków Unii Europejskiej sfinansowane będzie 57 mln zł. W pierwszym etapie wykonane będzie pogłębianie kanału. Remont pochylni polegający na wymianie wszystkich elementów mechanicznych i hydrotechnicznych, m.in. kół wodnych oraz remont budynków maszynowni, turbin napędowych, filarów, torowisk i lin wykonany będzie w 2013 r. W Buczyńcu powstanie izba historyczna z salą multimedialną oraz ekspozycją m.in. form odlewniczych urządzeń pochylni oraz dokumentów dotyczących powstania kanału, w tym tych z oryginalnymi podpisami jego budowniczego inż.Georga Jacoba Steenke. Kanał Elbląski w 2007 r. w plebiscycie „Rzeczpospolitej” został uznany za jeden z siedmiu cudów Polski.