„The Journal of Education, Culture and Society” . Zasady przygotowania tekstu w publikacjach współredagowanych przez IKN Variograf OGRODY NAUK I SZTUK Wszystkie fragmenty tekstów wykorzystane w prezentacji pochodzą z czasopism: „Ogrody Nauk i Sztuk”, http://www.ogrodynauk.pl/Czasopismo/Wydania/Wydanie/2011/01; „The Journal of Education, Culture and Society” .

Plan warsztatu: Wskazówki edytorskie – zasady podstawowe Przygotowanie tekstu – „wyróżnienia” w tekście głównym i w przypisach wyjaśniających Opis tabel, grafik „Ogrody Nauk i Sztuk” – wskazówki edytorskie (przypisy, bibliografia)

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – zasady podstawowe I Teksty należy przygotowywać w programie MS-Word II Czcionka: Krój: Times New Roman Wielkość 12 punktów: tekst główny Wielkość 10 punktów: przypisy dolne; tekst w tabelach Interlinia 1,5 wiersza: tekst główny Interlinia 1,0 wiersza: przypisy dolne; tekst w tabelach III Wyjustowanie tekstu głównego i przypisów

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE– zasady podstawowe W lewym górnym rogu: imię i nazwisko autora, adres mailowy Tytuł artykułu: nie używamy CapsLK, rozmiar czcionki: 14, zastosowanie pogrubienia, wyrównanie do lewej („Ogrody Nauk i Sztuk”) lub wyrównanie do środka w poziomie „ The Journal of Education, Culture and Society” Przypisy dolne Bibliografia na końcu tekstu

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE– zasady podstawowe Do artykułu należy dołączyć abstrakt (streszczenie) i słowa kluczowe w dwóch językach w języku polskim w języku angielskim Abstrakt: do 600 znaków Słowa kluczowe: od 5 do 10

PRZYGOTOWANIE TEKSTU – zasady podstawowe „Ogrody Nauk i Sztuk”

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – zasady podstawowe Śródtytuły: rozmiar czcionki: 12, zastosowanie pogrubienia, wyrównanie tekstu do lewej, bez tabulatora, przed śródtytułem odstęp Nie numerujemy śródtytułów w tekście

PRZYGOTOWANIE TEKSTU – zasady podstawowe PRZYKŁAD 3

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – wskazanie autorów Osoby (autorzy, twórcy, redaktorzy itp.) wymieniane w tekście po raz pierwszy podawane są z pełnym imieniem i nazwiskiem, po raz kolejny – inicjał imienia i pełne nazwisko, w przypisach podajemy inicjał imienia.

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – wskazanie autorów Pseudonimy wszelkiego typu piszemy w cudzysłowie; jeżeli razem z imieniem i nazwiskiem, wówczas pseudonim w cudzysłowie między imieniem i nazwiskiem lub po imieniu i nazwisku w cudzysłowie ze skrótem. Przykłady: Henryk „Hubal” Dobrzański, Leopold Okulicki ps. „Niedźwiadek” – ale: Tadeusz Bór Komorowski; Zenon „Miriam” Przesmycki – ale: Bolesław Prus, Aleksander Głowacki ps. „Bolesław Prus”.

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – „CUDZYSŁÓW” „Cytaty” czcionka prosta cudzysłów - cudzysłowy powinny być polskie (dolny i górny). Tekst cytowany w cytacie powinien być ujęty w tzw. żabki (» «). [w MS Word – wstawianie, symbol]  

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – „CUDZYSŁÓW”

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – „CUDZYSŁÓW” Tytuły gazet i czasopism zapisujemy czcionką prostą w cudzysłowie  Przykład: Pojęcia wprowadzane od innych autorów, terminy, hasła Przykład:

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – tekst główny (przypisy) Zastosowanie kursywy: tytuły książek, artykułów, utworów, filmów oraz dzieł artystycznych zwroty w języku obcym – łacińskie, angielskie itp. Brak kursywy: epoki, okresy literackie, nazwy ideologii i systemów (komunizm, socjalizm – mała litera)

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – tekst główny (przypisy)

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – Inne dygresja autora: stosujemy nawias kwadratowy [...] zastosowanie znaków interpunkcyjnych

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – Inne stosujemy ogólnie przyjęte skróty: r. - rok, roku; w. - wiek, wieku; także: np., itd., m.in.. DATY – w tekście głównym w pełnym brzmieniu zapisujemy cyfrowo, np. 12.04.2013 cyfry rzymskie tylko w przypadku określenia wieku, np. XX wiek Słownej nazwy miesięcy używamy w przypadku, gdy nie jest podana data roczna, np. 6 sierpnia Określenia roku i wieku skracamy po liczbie, przed liczbą piszemy w pełnym brzmieniu, np. "w 1618 r.", "w XVIII w.", ale: "w roku 1943" , "w wieku XX" Nie używamy cyfr dla określeń typu: lata trzydzieste, podobnie w przypadku numeracji wojen lokalnych i światowych (Druga Wojna Światowa) zakres dat: np. okres I wojny światowej zapisujemy:1914–1918 (z myślnikiem)

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – opis tabel/ rysunków opis „pod” tabelą, obrazem, zestawieniem itp. Czcionka: wielkość 10 punktów, pogrubienie używamy opisów: Tabela 1. (nazwa); Rys. 1. (nazwa); Zestawienie 1. (nazwa) opis źródła: Źródło: opracowanie własne na podstawie: J. Kasprzak, Cheiloskopia kryminalistyczna, Warszawa 1991, s. 39. Źródło: opracowanie własne autorki. źródło: J. Kasprzak, Cheiloskopia kryminalistyczna, Warszawa 1991, s. 38.

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY CEL „Ogrody Nauk i Sztuk” „Journal of Education Culture and Society” Informacja bibliograficzna przypisy dolne przypisy wewnętrzne Komentarze odautorskie, dygresje, uzupełnienie tekstu głównego Zasada ogólna: każdy przypis kończymy kropką czcionka: wielkość 10 punktów, interlinia 1,5

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE „Ogrody Nauk i Sztuk” Przypisy powinny mieć numerację ciągłą w obrębie całego artykułu. Jeżeli konieczne jest sporządzenie przypisu do tytułu tekstu, to przypisu tego nie numerujemy, tylko opatrujemy gwiazdką. Poszczególne elementy przypisu oddzielamy od siebie przecinkami, na końcu stawiamy kropkę.

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE „Ogrody Nauk i Sztuk”

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE „Ogrody Nauk i Sztuk”

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE „Ogrody Nauk i Sztuk” Tytuły prac cytowanych po raz pierwszy podawane są w przypisie w pełnym brzmieniu, wraz z miejscem i rokiem wydania. Przy ponownym cytowaniu pracy danego autora używamy zapisu skróconego tytułu pracy lub pomijamy tytuł, gdy tego autora przytaczamy w tekście tylko jedną pracę, po wielokropku stosując skrót „dz. cyt.”. Cytując dzieło z poprzedniego przypisu, stosujemy skrót „Tamże”. Gdy bezpośrednio po dziele danego autora cytujemy kolejne jego dzieło, zamiast nazwiska autora piszemy: „Tenże / Tejże". Identyczne zasady powtórnego cytowania stosujemy przy artykułach z czasopism, prac zbiorowych, w wydawnictwach źródłowych

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE „Ogrody Nauk i Sztuk”

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – PRZYPISY DOLNE/ BIBLIOGRAFIA „Ogrody Nauk i Sztuk” W przypadku cytowania po raz pierwszy publikacji obcojęzycznych - tytuł i dane podajemy w języku publikacji. Przekład - zaznaczamy tylko w sytuacji, gdy ma to kluczowe znaczenie (teksty literackie).

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – BIBLIOGRAFIA „Ogrody Nauk i Sztuk” Bibliografia Bibliografię zamieszczamy na końcu tekstu W bibliografii zamieszczamy przytaczane teksty w kolejności alfabetycznej: pełne nazwisko i inicjał imienia autora (artykułu lub pracy zbiorowej), tytuł, miejsce i rok wydania. Segregacja literatury cytowanej: teksty źródłowe; książki/czasopisma; netografia (strony internetowe); filmografia; w przypadku korzystania z innych mediów dodajemy kolejne kategorie.

WSKAZÓWKI EDYTORSKIE – BIBLIOGRAFIA „Ogrody Nauk i Sztuk”

„The Journal of Education, Culture and Society” „Ogrody Nauk i Sztuk” vs „The Journal of Education, Culture and Society” „Ogrody Nauk i Sztuk” „The Journal of Education, Culture and Society” Tytuł wyrównanie do lewej wyrównanie do środka w poziomie Abstrakt (Streszczenie)/ słowa kluczowe Na końcu tekstu „po bibliografii” Bibliografia Słowa kluczowe Streszczenie Streszczenie/ słowa kluczowe w dwóch wersjach językowych Na początku tekstu „po tytule” Abstrakt Tekst Abstrakt w języku angielskim Podstawowy styl dla cudzysłowów Używamy polskich cudzysłowów „…” Używamy anglosaskich cudzysłowów “…” Przypisy bibliograficzne Przypisy dolne Przypisy wewnętrzne Bez wydawnictw

Uzupełnienie: Podczas redakcji należy zwrócić uwagę na zapis nazwisk (częste pomyłki i literówki) Cyrylica powinna być w zapisie łacińskim (w nawiasie podajemy oryginalny zapis bibliograficzny w cyrylicy, po chińsku, arabsku albo w innym alfabecie) W tekście nie umieszczamy linków w przypisie wewnętrznym- wskazanie autora tekstu (zapis standardowy) albo umieścić tytuł dokumentu w tekście