DEPRESJA

CO TO JEST DEPRESJA? Gdyby depresję zdefiniować tylko na podstawie objawów można by ją opisać jako chorobę charakteryzującą się brakiem radości albo utratą zdolności zachwycania się czymkolwiek. Depresję można podzielić na wywołane na widoczny czynnik zewnętrzny(czyli reaktywne) albo nie mające uchwytnej przyczyny(czyli endogenne).

PRZYCZYNY DEPRESJI Jedną z najważniejszych przyczyn pojawienia się depresji jest utrata poczucia własnej wartości. Związane jest to z kompleksami, które mogą być spowodowane wyglądem(nie podobanie się sobie), wynikami w nauce lub w pracy, naszym miejscem w hierarchii grupy społecznej. Inną przyczyną powstania depresji może być przesadnie negatywne postrzeganie świata i relacji między ludzkich. Jeśli osoba o takim nastawieniu nie osiągnie zakładanego celu, uważa że poniosła klęskę we wszystkich swoich przedsięwzięciach. Do depresji może prowadzić także poczucie winy, strachu przed odrzuceniem, wewnętrzna złość, która nie została wyładowana.

Głównymi objawami depresji są: OBJAWY DEPRESJI Głównymi objawami depresji są:

UTRATA ZAINTERESOWAŃ – chory nie znajduje w niczym przyjemności, nic go nie cieszy. Porzuca dawne zainteresowania, nie zajmuje się tym, co dotychczas lubił robić.

BRAK ENERGI – chory osłabiony, mało aktywny, zmęczony BRAK ENERGI – chory osłabiony, mało aktywny, zmęczony. Wolno mówi i porusza się, codzienne czynności zajmują mu wiele czasu. Zadań wymagających więcej wysiłku (posprzątanie pokoju, odrabianie pracy domowej) w ogóle nie jest w stanie wykonać.

LĘK – chory ma poczucie zagrożenia z nie wiadomych powodów, dokucza mu niepokój, napięcie, oczekiwanie na najgorsze. Obawia się przyszłości, jest pesymistą.

POCZUCIE WINY I NISKA SAMOOCENA – chory uważa się za nieudacznika surowo siebie ocenia, myśli że spotkała go zasłużona kara.

PROBLEMY ZE SNEM – występuje nadmierna senność i osłabienie w ciągu dnia lub bezsenność i częste budzenie się w nocy. Nawet jeśli pacjent przesypia w łóżku pół dnia, to nie jest wypoczęty, taki sen nie regeneruje.

BRAK KONCENTRACJI – trudność w skupieniu uwagi, precyzji i myślenia BRAK KONCENTRACJI – trudność w skupieniu uwagi, precyzji i myślenia. Nie może się skoncentrować, praca i nauka sprawiają problem.

BRAK APETYTU – następuje spadek wagi, chory chudnie kilka kilogramów w krótkim czasie.

MYŚLENIE O ŚMIERCI – nie widząc szans na poprawienie swojego stanu coraz częściej myśli o śmierci, umieraniu, dostrzega w tym jedyne wyjście. W konsekwencji prowadzi to do prób samobójczych.

Leki przeciwdepresyjne - Obecnie w leczeniu zaburzeń depresyjnych stosuje się kilka sprawdzonych metod: Leki przeciwdepresyjne - stosuje się się u wszystkich pacjentów z depresją. Efekt działania tych leków nie jest natychmiastowy, zanim nastąpi poprawa musi upłynąć 10-14 dni

Psychoterapia - w połączeniu z lekami stanowi skuteczny sposób walki z depresją. Szczególnego znaczenia nabiera po uzyskaniu początkowej, wywołanej lekami, poprawy stanu psychicznego. Prowadzona jest zazwyczaj w formie grupowej przez wykwalifikowanego psychoterapeutę. Psychoterapia umożliwia choremu lepsze zrozumienie depresji, pozwala na nieskrępowane wyrażanie uczuć, dzielenie się swoimi przeżyciami z innymi chorymi. W lżejszych stanach depresyjnych psychoterapia może stanowić podstawową i jedyną metodę leczenia.

Elektrowstrząsy - jest to bardzo skuteczna metoda leczenia depresji, stosowana w sytuacji, gdy nie uzyskano poprawy zdrowia pacjenta mimo stosowania leków przeciwdepresyjnych. Elektrowstrząsy - lub inaczej elektroterapia - są stosowane jako metoda leczenia depresji u kobiet w ciąży - gdy nie są wskazane leki przeciwdepresyjne. Elektroterapia jest metodą bezbolesną, bezpieczną, zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym (jak np. przy krótkich zabiegach ginekologicznych).

Muzykoterapia - forma psychoterapii wywierająca leczniczy wpływ na pacjenta poprzez różnorodne elementy i rodzaje muzyki problem w tym, że nie każda muzyka działa na każdego w taki sam sposób. Sztuka polega na umiejętności dobrania muzyki do danej grupy pacjentów (gdy mówimy o terapii grupowej), choć w rzeczywistości najważniejsze jest znalezienie klucza do każdego pacjenta z osobna, biorąc pod uwagę jego wiek, doświadczenie, potrzeby, gust, a przede wszystkim możliwości percepcji. Jeśli ów klucz zostanie znaleziony, pod wpływem muzykoterapii pacjenci będą pogodniejsi, bardziej zrelaksowani i podbudowani swoimi możliwościami. – Czasami są to wyniki krótkotrwałe (tu i teraz), czasami znacznie lepsze, długotrwałe. Jako terapeuta mam bardzo dużo dobrych doświadczeń z pacjentami, dla których pobyt na oddziale był czasem prawdziwego uzdrowienia, a jednocześnie, także dzięki muzykoterapii, zapamiętali go jako czas odpoczynku, relaksu, nawiązywania znajomości .