Odwiedziny domu Sienkiewiczów Czyli fotoreportaż z wycieczki do Woli Okrzejskiej
Dotarliśmy do Woli Okrzejskiej około godziny 11 Dotarliśmy do Woli Okrzejskiej około godziny 11.00 Miejscowość, w której mieści się muzeum Henryka Sienkiewicza, okazała się być miłą i spokojną wioską, a sam dom wraz z ogrodem utrzymano w stylu XIX wiecznym. Miejsce sprawiało wrażenie ciepłego i przytulnego wiejskiego domku.
Nasz przewodnik-pani Anna Cybulska jest współzałożycielką muzeum Nasz przewodnik-pani Anna Cybulska jest współzałożycielką muzeum. Wraz ze swoim mężem od czterdziestu lat dbają o atmosferę tego miejsca. Na początku wycieczki zebraliśmy się w pokoju gościnnym, gdzie przewodniczka opowiedziała nam o wczesnych latach Sienkiewicza, o Jego rodzinie i życiu w Woli Okrzejskiej.
Kolejnym pokojem, który zwiedziliśmy, był salonik-miejsce urodzenia Henryka Sienkiewicza. W pokoju urządzonym w stylu biedermeier znajduje się kołyska małego Henryka. Przy serwantce stoi zdjęcie pisarza wykonane przed Jego wyjazdem do Szwajcarii z roku 1914.
Rodzinny zegar z początków XIX wieku. Pierwsze wydania powieści H. Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”
Ostatnia sala, jaką zwiedzaliśmy, była poświęcona ekranizacjom powieści Sienkiewicza. Na tronie Nerona-autentycznym eksponacie z filmu J.Kawalerowicza „Quo vadis” nie zasiadł surowy Neron, ale… Obok tronu manekin ze strojem Poppei i Petroniusza, na ścianie wiszą zdjęcia z ekranizacji „Trylogii”.
Po odwiedzeniu miejsca urodzin polskiego Noblisty zebraliśmy się przy ognisku, gdzie wszyscy smażyli kiełbaski, zajadali się sałatkami i innymi przysmakami przez ponad godzinę.
Kilka zdjęć z ogniska
Zwiedziliśmy również kościół w Okrzei, konsekrowany przez prababkę pisarza Teresę z Lelewelów Cieciszowskich. Tutaj brali ślub rodzice Henryka, a on sam został ochrzczony. Kościół jest niezbyt duży, zbudowany w stylu klasycystycznym, o biało-żółtej fasadzie. Na sklepieniu nawy namalowano sceny z „Quo Vadis” i „Potopu”.
Ostatnim punktem wycieczki był kopiec w Okrzei, usypany na cześć Henryka Sienkiewicza. Na szczycie znajduje się pomnik pisarza. Kopiec ręcznie usypali mieszkańcy okolicznych wsi latach 1932-1938 r.
Bartek Łukowiak kl.IIIG