Drgania punktu materialnego MECHANIKA 2 Wykład Nr 8 Drgania punktu materialnego

Drgania swobodne punktu materialnego Punkt materialny o masie m porusza się ruchem prostoliniowym pod działaniem siły , przyciągającej ten punkt do stałego punktu 0, zwanego środkiem drgań. Siła oddziaływania sprężyny jest proporcjonalna do jej wydłużenia

Drgania swobodne punktu materialnego Dynamiczne równanie tego ruchu ma postać: Po podstawieniu równanie ruchu przybiera postać: a po przekształceniu Po podstawieniu otrzymamy równanie ruchu w postaci

Drgania swobodne punktu materialnego Rozwiązanie ogólne ma postać: Wprowadzając stałe całkowania w postaci:

Drgania swobodne punktu materialnego Otrzymujemy rozwiązanie ogólne w postaci: gdzie: a – amplituda drgań, wt + j – kątowa faza drgań, j – faza kątowa początkowa drgań, w – częstość kątowa drgań. Ruch określony powyższym wzorem jest ruchem okresowym o okresie T= 2p/, częstości f = 1/T . Zgodnie z wcześniejszym oznaczeniem

Drgania tłumione punktu materialnego Przyjmiemy teraz, że drgania następują w ośrodku stawiającym opór proporcjonalny do prędkości Siłę nazywamy siłą tłumiącą, a współczynnik proporcjonalności  - współczynnikiem tłumienia.

Drgania tłumione punktu materialnego Dynamiczne równanie tego ruchu ma postać: Po wprowadzeniu wyrażenia na siłę oporu otrzymamy: Po oznaczeniu i otrzymamy dynamiczne równanie drgań tłumionych w postaci:

Drgania tłumione przy mały tłumieniu Przypadek ten zachodzi, gdy  >n. Rozwiązanie ogólne ma postać: Zamiast C1 i C2 wprowadzimy nowe stałe: a oraz  Dynamiczne równania ruchu przybiorą postać:

Drgania tłumione przy małym tłumieniu W przypadku małego tłumienia punkt wykonuje drgania, jednak dla t  ∞ będzie x  0, czyli ruch nie jest okresowy. Jednak z równania ruchu wynika, że przejścia punktu przez położenia równowagi (x = 0) następują okresowo. Możemy więc mówić o drganiach tłumionych o okresie Tt i częstości kątowej t , określonych zależnościami:

Drgania tłumione przy małym tłumieniu Okres drgań jest nieznacznie większy od okresu drgań swobodnych. Tłumienie powoduje wykładnicze zmniejszanie amplitudy drgań, proporcjonalnie do aż do całkowitego zaniku drgań. Dwie sąsiednie amplitudy występujące dla t i t +T/2 wynoszą:

Drgania tłumione przy małym tłumieniu

Dekrement drgań tłumionych Stosunek bezwzględnych wartości amplitud drgań jest stały i wynosi Stosunek ten nazywa się dekrementem drgań. Logarytm naturalny tego stosunku d nazywamy logarytmicznym dekrementem drgań:

Drgania tłumione przy dużym tłumieniu Przypadek ten zachodzi wtedy, gdy . Rozwiązanie ogólne: Po podstawieniu stałych całkowania w postaci: Otrzymamy równanie ruchu w postaci:

Drgania tłumione przy dużym tłumieniu Zmienimy jeszcze raz stałe całkowania Równanie ruchu przybiera postać: Ruch określony tym równaniem nie jest ruchem okresowym. Przy dużym tłumieniu w > n punkt materialny nie wykonuje drgań.

Krytyczne tłumienie Przypadek ten zachodzi wtedy, gdy n = w . Rozwiązanie równania ruchu ma w tym przypadku postać: Poczynając od tłumienia krytycznego n = w ruch punktu staje się ruchem nieokresowym.

Drgania wymuszone punktu materialnego Na punkt materialny działa dodatkowa siła wymuszająca S, okresowo zmienna wg równania pt – faza siły wymuszającej p – częstość kątowa siły wymuszającej - amplituda siły wymuszającej. - okres siły wymuszającej

Drgania wymuszone punktu materialnego Równanie ruchu ma postać: Po wprowadzeniu oznaczeń częstość kątowa drgań swobodnych, jednostkowa amplituda siły wymuszającej Równanie różniczkowe drgań wymuszonych przyjmuje postać

Drgania wymuszone punktu materialnego Całka ogólna różniczkowego równania ruchu ma postać – jest amplitudą drgań wymuszonych: Drgania wymuszone są sumą dwu drgań harmonicznych: - drgań swobodnych o częstości kątowej w - drgań wywołanych siłą wymuszającą o częstości kątowej p Działanie siły wymuszającej wywołuje drgania harmoniczne, które nakładają się na drgania swobodne.

Zjawisko rezonansu mechanicznego Amplituda drgań wymuszonych wynosi dla oraz dla Amplituda drgań wymuszonych zależy od częstości drgań swobodnych, częstości siły wymuszającej oraz amplitudy siły wymuszającej. Dla p = w amplituda

Zjawisko rezonansu mechanicznego W przypadku gdy ogólne rozwiązanie równania różniczkowego drgań wymuszonych przyjmuje postać : a szczególne rozwiązanie Z równań ruchu wynika, że kiedy częstość siły wymuszającej zbliża się do częstości drgań swobodnych, to maksymalne odchylenie punktu od położenia zerowego zmierza do nieskończoności. Mówimy, że zachodzi zjawisko rezonansu mechanicznego.

Wpływ tłumienia na drgania wymuszone Równanie dynamiczne tego ruchu lub

Wpływ tłumienia na drgania wymuszone Rozwiązanie równania ruchu ma postać: dla małego tłumienia, gdy 2)   dla dużego tłumienia, gdy , 3)   dla tłumienia krytycznego, gdy ,

Wpływ tłumienia na drgania wymuszone Częstość siły wymuszającej osiągnie wartość wartość zwaną częstością rezonansową równą przy założeniu, że . W przeciwnym przypadku nie istnieje częstość rezonansowa. Badając drugą pochodną łatwo stwierdzimy, że dla , występuje maksimum amplitudy.