Wodzowie – wybitne postacie w historii Polski Stanisław Żółkiewski Jan Karol Chodkiewicz Stefan Czarniecki Jeremi Michał Korybut Wiśniowiecki

Wielkimi wodzami byli Hetmani W XVII w. Rozegrano wiele bitew które bardzo wpłynęły na losy Rzeczypospolitej a ich sukces zawdzięczamy głównie naszym wielkim wodzom oraz wspaniale przygotowanej armii. Rzeczypospolita posiadała najlepsza jazdę konną zwaną Husarią. Wielkimi wodzami byli Hetmani i Kanclerze Wielcy Koronni. Byli to ludzie wykształceni i z reguły bardzo majętni. Należy podkreślić fakt ,że Rzeczypospolita XVII w. posiadała największe terytorium swojego państwa w historii. Olbrzymia długość granic i liczne narody wchodzące w skład naszego Państwa powodowały ,że liczne wojny w tamtych czasach były nieuniknione. Polska także jako mocarstwo regionalne starało się kształtować politykę państw ościennych.  http://static1.opracowania.pl/images/185773/ziemie_rzeczypospolitej_w_końcu_xvii_wieku.jpg

Stanisław Żółkiewski (1547-1620) Herb Lubicz http://c.wrzuta.pl/wi5854/6512078a0027a15f4abe4580/stanislaw_zolkiewski

Żółkiewski Stanisław - hetman polny koronny, kasztelan lwowski, wojewoda kijowski, hetman wielki koronny, kanclerz wielki koronny. Odznaczył się w: wyprawach rosyjskich Stefana Batorego, w bitwach pod Wieliżem i Pskowem, podczas wyprawy mołdawskiej w bitwie pod Cecorą, tłumił powstanie kozackie S. Nalewajki. Zwolennik obozu kanclerskiego, przeciwnik prohabsburskiej i antymoskiewskiej polityki Zygmunta III Wazy, 1607 wystąpił jednak w obronie władcy, przyczyniając się do zwycięstwa wojsk królewskich nad rokoszanami (rokosz sandomierski 1606-1609) pod Guzowem (6 lipca 1607). 1609 wyruszył wraz z Zygmuntem III na wyprawę moskiewską. 4 lipca 1610 w bitwie pod Kłuszynem rozgromił czterokrotnie liczniejsze wojska moskiewsko-szwedzkie, zajął Moskwę i przeprowadził elekcję królewicza Władysława na tron rosyjski. 1617, podpisując traktat pokojowy pod Buszą, zażegnał niebezpieczeństwo wybuchu wojny polsko-tureckiej. 1620 podjął wyprawę do Mołdawii, w celu powstrzymania planowanego ataku sułtana tureckiego Osmana II i udzielenia pomocy hospodarowi G. Grazzianiemu. Pokonany pod Cecorą, zginął w czasie odwrotu pod Mohylewem.

Jan Karol Chodkiewicz (1560-1621) Herb Gryf z mieczem http://www.husaria.jest.pl/hetchodkiewicz.jpg Herb Gryf z mieczem

Jan Karol Chodkiewicz służył pod rozkazami Żółkiewskiego Jan Karol Chodkiewicz służył pod rozkazami Żółkiewskiego. W 1601 został hetmanem polnym litewskim, a po Zamoyskim objął naczelne dowództwo w Inflantach(1602). Odebrał Szwedom Dorpat i pobił ich pod Białym Kamieniem (1604). Już jako hetman wielki litewski rozbił Szwedów pod Kircholmem (1605). W 1609 roku, mając tylko 2000 żołnierzy, zdobył Parnawę (miasto i zamek) oraz uwolnił od szwedzkiej blokady Rygę; po drodze zaskoczył eskadrę szwedzką pod Salis - przy pomocy zaimprowizowanej floty spalił dwa okręty, a resztę rozproszył. Następnie pobił Szwedów nad rzeką Gauja i zdobył Dynemunt. Był przeciwnikiem interwencji polskiej w Rosji, ale gdy położenie stało się tam niebezpieczne, objął w 1611 roku dowództwo, by ratować sytuację. Dostarczył posiłki i żywność wojsku polskiemu w Moskwie, a w 1612 roku ruszył z odsieczą, jednak po trzydniowych walkach musiał się cofnąć. W 1616 roku został wojewodą wileńskim. W 1621 roku, gdy gotowała się wielka wyprawa turecka przeciwko Polsce,, Chodkiewicz objął naczelne dowództwo i stawił Turkom opór pod Chocimiem. Zmarł na zamku chocimskim, na dwa tygodnie przed odwrotem Turków. 

Stefan Czarniecki (1599-1665) Herb Łodzia http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1b/Stefan_Czarniecki_111.PNG

Był wybitnym wodzem i strategiem. Szybko piął się po szczeblach kariery. Został kasztelanem kijowskim w 1655 roku, dwa lata później stał się wojewodą ruskim. Zaś już w 1664 roku stal się wojewodą kijowskim, rok później awansował na stanowisko hetmana polnego koronnego. Zaprawiony w bojach Czarniecki uczestniczył w kampanii szwedzkiej 1626 – 1629 i w powstaniu Chmielnickiego w latach 1648 - 1655. Uczestniczył już w pierwszej bitwie z buntownikami pod Żółtymi Wodami, gdzie po porażce sil polskich dostał się do niewoli. Dążył podobnie jak Jeremi Wiśniowiecki do szybkiej rozprawy z Kozakami. W 1651 r. walczył pod Beresteczkiem. W pamięci Polaków pozostał jednak dzięki swej służbie królowi podczas potopu szwedzkiego. W 1656 r. odniósł zwycięstwo pod Warką, zajął Bydgoszcz i Tucholę, wyzwolił Warszawę, w 1657 r. zmusił do kapitulacji armię Janusza Rakoczego, sprzymierzeńca Szwedów. W latach 1658-59 dowodził oddziałami polskimi wysłanymi na pomoc Danii. Od 1660 uczestniczył w walkach z Rosją. Zginął podczas wyprawy przeciwko Kozakom w 1665 roku. Charakterystyczna jest śmierć wielkiego wodza. Przed śmiercią zwyczajem starożytnych pożegnał się ze swoim koniem, orężem i żołnierzami. W tradycji narodowej jest wzorem niezłomnego i ofiarnego żołnierza. Został wspomniany w polskim hymnie państwowym. Wielki patriota kierował się maksymą „Jam nie z roli ani z soli ale z tego co mnie boli”

Jeremi Michał Korybut Wiśniowiecki (1612-1651) Herb Korybut http://c.wrzuta.pl/wi16615/7045552a001107e74abccf74/jeremi_wisniowiecki

Jeremi Wiśniowiecki to postać legenda, był doskonałym wodzem i bohaterem szlachty. Pochodził ze starego ruskiego rodu. Swoje wykształcenie zyskał w Niderlandach, gdzie studiował nowoczesną sztukę fortyfikacyjną. Posiadał bardzo wielką osobistą armie liczącą około 6 do 7 tysięcy świetnie wyszkolonych żołnierzy. Najgłośniejszy był spór o Hadziacz. Jarema zjawił się pod grodem z całą swoją potęgą, zbombardował bramy z armat i wziął miasto szturmem. Pozwany w tej sprawie na sejm, udał się do Warszawy na czele 4 tysięcy rębajłów. Na szczęście konflikt zdołali zażegnać nieco przestraszeni senatorowie. Wyróżniał się podczas "wojny smoleńskiej„. Wielokrotnie dając popisy odwagi. Do legendy przeszedł w głównej mierze dzięki Powstaniu Chmielnickiego. Opowiadając się wielokrotnie za stłumieniem buntu już w zarodku walnie przyczynił się do zwycięstwa pod Beresteczkiem. Prowadząc jedna z największych szarż w historii polski. Jeremi Wiśniowiecki został otruty przez mnicha który w komunii podał mu truciznę. Zmarł mając zaledwie 39 lat.

Projekt pod opieką Hanny Miąskiewicz wykonali: Kamil Fidura, Patryk Padamczyk, Mateusz Suski i Maciej Świerczewski