Mediolańska Szkoła Terapii Rodzin Bogdan de Barbaro Katedra Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Główni przedstawiciele Mara Selvini Palazzoli (1916 – 1999) Luigi Boscolo Gianfranco Cecchin (1932 – 2004) Giuliana Prata
Krótkie dzieje 1970 początek zespołu 1971 odejście od psychoanalizy 1980 podział zespołu
Wczesny model mediolański Paradoksy Przeciwparadoksy Pozytywne konotacje
W stronę konstrukcjonizmu społecznego Stawianie hipotez Neutralność Cyrkularność
Stawianie hipotez Punkt wyjścia w pracy z rodziną Hipoteza nie ma być prawdziwa, lecz użyteczna Hipoteza musi być systemowa
Cyrkularność Cyrkularność jako perspektywa badawcza Cyrkularność jako technika rozmowy z rodziną Szukanie pętli Szukanie różnic (np. „kto bardziej…”) Szeregowanie członków rodziny Szukanie zachowań wskazujących na zmianę Szukanie reakcji innych na zachowanie problemowe
Neutralność Dyspozycja psychiczna? Neutralność nie oznacza bierności Efekt wywołany wobec rodziny „terapeuta jest po stronie każdego”
Idea zaciekawienia Od etyki do estetyki Problem odpowiedzialności
Idea wykorzystywania stronniczości Cyrkularność? Przeciwprzeniesienie?
Idea irrewerencji Wyzwanie wobec zdrowego rozsądku Od prawdy do hipotez