Fantastyczne istoty mityczne

Satyr Satyr– bóg grecki; demon leśny; bóstwo płodności; według niektórych ojcem satyrów był Hermes, matką Iphtime; choć nie wymieniane przez Homera, u Hezjoda określane są mianem braci nimf górskich i Kuretów. Fakt, że kojarzono satyrów z nimfami, kultem dionizyjskim oraz płodnością natury wskazuje na pierwotnie chtoniczną naturę tego bóstwa.

Hydra Hydra lernejska to potwór w mitologii greckiej - wielogłowy wąż wodny, spłodzony przez Tyfona i Echidnę. Hydra podobna była do psa, lecz miała 8 lub 9 wężowych łbów. Jeden ze łbów Hydry był nieśmiertelny. Według innych wersji, Hydra miała nawet 50 lub 100 głów. Na miejscu odciętej odrastały dwie lub trzy nowe głowy. Hydra była bardzo jadowita, a nawet zapach jej śladów miał powodować śmierć. Potwór, który norę miał u źródła rzeki Amymone, pustoszył okolice Lerny, która leżała w okolicach Argos.

Sfinks Sfinks – w mitologii greckiej uskrzydlony potwór o ciele lwa i głowie kobiety. Wg Hezjoda córka Chimery i Ortrosa, wg innych przekazów córka Tyfona i Echidny. Pilnowała dostępu do Teb, siedząc na skale w wąwozie i pożerając ludzi, którzy nie potrafili rozwiązać jej zagadki. Zadawała pytanie, którego nauczyła się od muz: "Co to za zwierzę, które rano chodzi na czterech nogach, w południe na dwóch, a wieczorem na trzech?". Edyp, po wróżebnym śnie, rozwiązał jej zagadkę odpowiadając, że to człowiek (dzień to życie człowieka, który w dzieciństwie raczkuje, jako dorosły chodzi na dwóch nogach, a na starość często używa trzeciej nogi, czyli laski). Rozwiązanie zagadki doprowadziło do śmierci potwora, który rzucił się w przepaść.

Zmora ZMORA - Najpopularniejszy demon wśród starożytnych Słowian była zwana też kikimorą lub marą, (stąd powiedzenie "sen - mara, Bóg wiara"). Mara to dusza człowieka, który zmarł nagłą śmiercią bez rozgrzeszenia. Jej specjalnością było bolesne duszenie śpiących, a szczególnie dziewek. Zmora zaś mogła być duszą zmarłej osoby, ale równie dobrze mogła to być złośliwa dusza żyjącej osoby, która korzystając ze snu "właściciela" opuszczała jego ciało i używała ile wlezie. Dana osoba mogła nawet nie wiedzieć, że jej sen uwalniał zmorę.

Minotaur Minotaur postać z mitologii greckiej. Zazwyczaj przedstawiany jako człowiek z głową byka, jednak czasem w postaci istoty z torsem i głową człowieka, od pasa w dół zaś z ciałem byka. Został zrodzony ze związku Pazyfae, żony Minosa, i byka zesłanego przez Posejdona. Minos obiecał złożyć zwierzę w ofierze, jednak tej obietnicy nie dotrzymał. Posejdon zemścił się, sprawiając, że Pazyfae zapałała do byka miłością. Groźny Minotaur został zamknięty przez króla Krety Minosa w zaprojektowanym przez Dedala Labiryncie, który znajdował się pod pałacem w Knossos.

Skrzat Krasnoludek, krasnal, skrzat to przyjazna ludziom istota pojawiająca się często w literaturze polskiej i zagranicznej, szczególnie w baśniach. Krasnoludki wyglądem przypominają małych ludzi. Przeważnie są przedstawiane w szpiczastych czerwonych czapeczkach, od koloru których pochodzi ich nazwa. Zgrubieniem nazwy krasnoludek, po raz pierwszy użytym w tłumaczeniu Władcy Pierścieni J. R. R. Tolkiena autorstwa Marii Skibniewskiej, jest słowo krasnolud, którego w literaturze fantasy używa się dla rasy istot niższych od człowieka, jednak nie tak małych, jak zwykle przedstawiane są krasnoludki.

Wilkołak Wilkołak - to w wielu mitologiach (m.in. Słowiańskiej) i legendach człowiek, który potrafił się w określonym czasie (np. pełnia księżyca) przekształcić w wilka. Był wtedy groźny dla innych ludzi i zwierząt domowych, gdyż atakował je w morderczym szale. Po powrocie do ludzkiej postaci nie pamiętał niczego, co czynił w wilczej skórze.

WYKONAWCY Materiały: Izabella Toporek Wykonanie: Krystian Gancarczyk Sprzęt: Piotr Garbacz Sprzęt: TomaszWęgrzyn Pomoc: Marcin Czopek Źródła: Internet Zygmunt Kubiak ,,Mitologia Greków i Rzymian” Czesław Białczyński ,,Mitologia słowiańska”