WOJNY I TERRORYZM

Terroryzm - to metoda walki, polegająca na stosowaniu przemocy wobec jednostek lub grup osób, w celu wymuszenia na władzach określonego państwa lub społeczeństwa działań korzystnych dla terrorystów. Wojna - zorganizowany konflikt zbrojny między państwami, narodami lub grupami etnicznymi i społecznymi.Wojna jest zjawiskiem społeczno-politycznym i jako taka jest obecna w historii człowieka od początków jego społecznej organizacji. Zasięg wojny jest zależny od stopnia rozwoju technologicznego.

Terroryzm zbrojny Terroryzm zbrojny, najczęściej kojarzony jest z pojęciem “terroryzm”. Polega na fali ataków sabotażowych, dywersyjnych lub zaczepnych, mających na celu zaszantażowanie lokalnej społeczności lub administracji w celu spełnienia swoich żądań. Jego zaprzestanie jest związane z spełnieniem postulatów terrorystów. Popularny pośród skrajnych grup fundamentalistycznych lub politycznych (IRA, ETA, Al- Kaida, Bejtar), które nie są w stanie dojść do realizacji swoich postanowień innymi metodami. Przykładem zamachu zbrojnego była seria zamachów w Iraku, gdzie zginęło 26 osób. Do zamachów zbrojnych zalicza się także zamach w An-Nasirijji (12 listopada 2003 rok)

Bioterroryzm Bioterroryzm, to rodzaj terroryzmu z użyciem środków pochodzenia biologicznego, najczęściej są to bakterie i wirusy. Choć o bioterroryźmie zrobiło się głośno po atakach w 2001 roku, to był on znany od bardzo dawna. Pierwsze przesłanki dotyczą Aleksandra Macedońskiego. W średniowieczu ciała zmarłych na dżumę przerzucane były przez fortyfikacje obronne nieprzyjaciela. Największy rozwój broni biologicznej miał miejsce w czasie i po II wojnie światowej -zajmowały sie rozwojem tego typu broni takie mocarstwa jak: Niemcy, ZSRR, Japonia, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i wiele innych. Duże zainteresowanie bronią biologiczną spowodowane jest tym, że broń ta jest bardzo skuteczna -100 kg przetrwalników wąglika uwolnionych nad Waszyngtonem może w sprzyjających warunkach zabić od 300 tys. do 3 milionów ludzi. Kolejnymi powodami jest prostota i krótki okres czasu w produkcji, taniość, szerokie spektrum zastosowań (od atakowania pojedyńczych osób do osiągnięcia celów socjoekonomicznych), łatwość w transmisji oraz trudność w wykrywaniu.

Terroryzm ideologiczny Terroryzm ideologiczny, to szantażowanie danej społeczności w celu przyjęcia określonej ideologii, doktryny politycznej lub wyznania. Polega on na fali oszczerstw przeciwko osobom spoza “pożądanego” “kręgu ideowego”.Kłamstwa mają wywołać negatywne skojarzenie wobec szkalowanej grupy, często oskarżając je o przyczynianie się do terroryzmu zbrojnego. Popularnie stosowany pośród lewackich organizacji takich jak “Anfita” czy “Nigdy Więcej”, stosują go także moderniści katoliccy, komuniści i republikanie.

Terroryzm medialny Terroryzm medialny, często jest związany z terroryzmem ideologicznym. Mechanizm jego jest w zasadzie podobny do ideologicznego z tą różnicą, że tutaj hasła są przesyłane drogą przekazu medialnego wprost, lub przy użyciu ukrytych symboli w nadawanych audycjach. Stosowany jest przez samodzielne wielkie koncerny medialne, wpływowe grupy z dostępem do popularnych środków masowego przekazu, lub mniej wpływowe grupki przy pomocy własnych, niskobudżetowych mediów.

Terroryzm polityczny Terroryzm polityczny, to najczęściej występujący rodzaj terroryzmu. Mamy z nim do czynienia w momencie, kiedy celem działań terrorystycznych jest próba narzucenia zmian prawnych czy politycznych, np. przejęcie władzy, dokonanie zmiany ekipy rządzącej bądź całego systemu politycznego, czasem nawet separatyzm albo utworzenie nowego państwa. Przykładami zamachów politycznych były: atak na parlament Indii 31 grudnia 2001 roku, zorganizowany przez Laszkar-i-Toiba. Zamach w Groznym, samobójczy zamach bombowy mający miejsce 27 grudnia 2002 roku. Wybuch ładunków wybuchowych na pokładzie samolotu pasażerskiego Boeing 727, 27 listopada 1989 roku. Wniesiona na pokład bomba, będąca efektem toczących się walk pomiędzy baronami narkotykowymi, a rządem wenezuelskim, miała na celu zabicie kandydującego na stanowisko prezydenta Cesara Gavirię, który w ostatniej chwili zrezygnował z lotu, unikając tym samym śmierci.Śmierć poniosło 110 osób. Za zamachem stał Pablo Escobar.

Terroryzm kryminalny Terroryzm kryminalny, dosyć często służy terroryzmowi politycznemu, w ten sposób grupy tego typu pozyskują środki na swoje cele. Terroryzm kryminalny wyróżnia spośród pozostałych kierowanie się pobudkami czysto materialnymi, nie zaś związanymi z kwestiami ideowymi. Do działań, które można tutaj zaliczyć, są przykładowo napady na banki, porwania, szantaż, sabotaż, rabowanie, nielegalny handel.

Walka z terroryzmem Walka z terroryzmem odbywa się obecnie na arenie militarnej. W tak zwaną wojnę z terroryzmem, czyli działania zbrojne zainicjowane przez Stany Zjednoczone w Afganistanie przeciwko organizacji terrorystycznej Osamy Bin-Ladena, odpowiedzialnego za zamachy z 11 września zaangażowanych jest tysiące żołnierzy i krajów NATO. Działania te zostały rozszerzone także na Irak, choć już nie pod hasłem walki z terroryzmem, a z antydemokratycznym reżimem dyktatora Saddama Husjana. W skali globalnej, wielkiej polityki, zwalczanie organizacji terrorystycznych nie może stać się faktem bez zlokalizowania i odcinania źródeł ich finansowania oraz zaopatrzenia w broń oraz zapewnienia efektywnych kontroli granicznych w zakresie przewozu wszelkiego rodzaju broni czy materiałów wybuchowych. Wiąże się to niestety z poważnymi niedogodnościami dla pasażerów podróżujących drogą lotniczą.

Uchodźcy i imigranci Konflikty wewnętrzne i międzynarodowe powodują, że rośnie liczba uchodźców, czyli ludzi, którzy nie z własnej woli przebywają poza swoim krajem i nie mogą do niego wrócić z obawy przed prześladowcami. Szacuje się, że około 200 mln ludzi na całym świecie ma status uchodźcy. Konieczność opuszczenia własnego kraju sprawia że sytuacja uchodźcy staje się bardzo trudna. Dlatego ONZ uchwaliła specjalną konwencję, w której zapisano podstawowe prawa uchodźców. Do tej pory ratyfikowało ją już ponad 150 państw. Konwencja zabrania zabrania odsyłania uchodźców do kraju, w którym są prześladowani, zobowiązuje państwa do zapewnienia im warunków do życia oraz gwarantuje im podstawowe prawa człowieka. Istnieje jeszcze inna duża grupa ludzi przebywająca poza swoimi krajami ojczystymi - imigranci. Imigranci opuszczają swoją ojczyznę dobrowolnie. Unia Europejska stara się uszczelniać granice przed napływem niechcianych osób, ale także prowadzi politykę ułatwiającą łączenie rodzin i przyjmowanie uchodźców i imigrantów z państw ogarniętymi wojnami lub biednych.

Źródła tml Anna Bańburska