Program Zespołów Szybkiego Reagowania Wsparcie szpitali we wdrażaniu standardów jakości i bezpieczeństwa opieki Zespoły Szybkiego Reagowania Program Zespołów Szybkiego Reagowania dr med. Konstanty Szułdrzyński Klinika Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum Seminarium dla kadry zarządzającej szpitalami

Program Zespołów Szybkiego Reagowania Realizacja: Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia Wykonawca: Medycyna Praktyczna

Program Zespołów Szybkiego Reagowania Cele: poprawa bezpieczeństwa pacjentów - wczesna detekcja i interwencja poprawa jakości leczenia poprawa poczucia bezpieczeństwa pacjentów i personelu medycznego Rodzaj interwencji: zmiana organizacji opieki w szpitalu - rozszerzenie zadań zespołów resuscytacyjnych zmiana w zakresie komunikacji interpersonalnej projekt badawczo-wdrożeniowy

Interwencje w stanach krytycznych model „tradycyjmy” W razie pogorszenia stanu ogólnego: hierarchia wezwań w kolejności rosnących kompetencji (pielęgniarka, rezydent, młodszy specjalista, starszy specjalista, ordynator, OIT) brak jednoznacznych kryteriów wezwania brak jednolitego protokołu komunikacyjnego brak standardów postępowania: kogo wezwać, jak, kto podejmuje decyzje, kto kwalifikuje do OIT?

Zespoły Szybkiego Reagowania Rapid Response Teams Medical Emergency Teams Critical Outreach Teams Tworzone od lat ’90 w USA, Kanadzie i Australii, później w Europie Służą szybkiej reakcji w stanach zagrażających pogorszeniem stanu/zatrzymaniem krążenia oraz nadzorowaniu chorych wypisanych z OIT Składają się z 2 elementów: systemu powiadamiania ratunkowego (Early Warning System) właściwego zespołu szybkiego reagowania

Early Warning System System powiadamiania ratunkowego uruchamiany przez osoby pierwszego kontaktu z chorym pielęgniarki, lekarzy, techników, rodziny pacjentów (w niektórych krajach) Proste, jednoznaczne kryteria uruchomienia systemu Ocena kilku najprostszych parametrów - wczesne wykrycie pogorszenia Zorganizowany system przekazywania informacji: protokoły komunikacji (SBAR) dedykowany numer telefonu

Zespół Szybkiego Reagowania Zespół medyczny udzielający pomocy w stanach zagrożenia życia - rozwinięcie zespołów resuscytacyjnych Skład zespołu - różne modele - zazwyczaj: Lekarz doświadczony w zakresie stanów krytycznych - anestezjolog, intensywista, ratunkowy Lekarz w trakcie szkolenia (rezydent) Ewentualnie pielęgniarka Sposób postępowania zespołu: leczenie na miejscu kierowanie do badań i zabiegów kierowanie do innych oddziałów kwalifikacja i przekazanie do OIT Jasno określone kompetencje zespołu

Efekty wprowadzenia ZSR Zmniejszenie liczby zatrzymań krążenia Zmniejszenie śmiertelności szpitalnej Zmniejszenie liczby nieplanowanych przyjęć do OIT Zmniejszenie liczby ponownych przyjęć do OIT Poprawa poczucia bezpieczeństwa pacjentów i personelu medycznego

Efekty wprowadzenia ZSR dr hab. n. o zdr. Aleksandra Czerw, dr n. med. Grzegorz Juszczyk Zakład Zdrowia Publicznego, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Efekty wprowadzenia ZSR dr hab. n. o zdr. Aleksandra Czerw, dr n. med. Grzegorz Juszczyk Zakład Zdrowia Publicznego, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Wpływ ZSR na leczenie w OIT Wedle doświadczeń zagranicznych wprowadzenie ZSR może zmniejszyć liczbę przyjęć do OIT Racjonalizacja przyjęć do OIT: wczesna kwalifikacja i obserwacja przyjęcie przed wystąpieniem ciężkiego pogorszenia intensyfikacja leczenia w oddziałach zwykłych wczesna dyskwalifikacja chorych od terapii daremnej

Organizacja

Niezbędne elementy do działania ZSR Kryteria wezwania ZSR Wczesne rozpoznawanie i intensywne leczenie: w warunkach oddziału zwykłego szybka kwalifikacja do OIT

Niezbędne elementy organizacyjne ZSR Zarządzenie Dyrektora Szpitala System szkolenia Koordynator ZSR (np. dyrektor ds medycznych) Kadry medyczne Numer telefonu Współpraca z Zespołem ds Jakości

Niezbędne rozwiązania organizacyjne Zarządzenie Dyrektora Szpitala Powołanie Zespołu Szybkiego Reagowania Określenie kryteriów wezwania (w materiałach ZSR) Określenie trybu wezwania ZSR Wskazanie numeru telefonu powiadamiania ratunkowego (optymalnie odrębny numer telefonu) Wskazanie osoby odpowiedzialnej za ZSR - Kierownika/Koordynatora ZSR Wskazanie składu osobowego ZSR Określenie zasad organizacji ZSR w godzinach pracy/poza godzinami pracy Określenie obowiązków zespołu oddziału po wezwaniu ZSR Określenie kompetencji ZSR w miejscu interwencji uprawniających lekarza ZSR do podejmowania decyzji o sposobie leczenia na miejscu z wykorzystaniem zasobów oddziału wzywającego, o skierowaniu pacjenta do niezbędnych badań i zabiegów, wezwaniu konsultanta, skierowaniu do innego oddziału lub oddziału intensywnej terapii, skierowaniu do innego szpitala Określenie zasad współpracy ZSR z personelem oddziału wzywającego Określenie dokumentacji interwencji ZSR (w materiałach ZSR) Określenie zasad monitorowania i poprawy jakości działania ZSR

Tryb wezwania ZSR Osoba wzywająca: pielęgniarka lub lekarz oddziału Kiedy: po spełnieniu określonych kryteriów Jak: telefonicznie, na ustalony numer telefonu W jaki sposób: zgodnie z protokołem SBAR Komu: członkowi ZSR lub osobie upoważnionej

Kryteria wezwania ZSR

Kryteria wezwania ZSR

Kryteria wezwania ZSR

Skład osobowy ZSR Z góry ustalone: zasady działania i skład zespołu, harmonogram obowiązków, zakres odpowiedzialności i organizacja zespołu w godzinach i poza godzinami pracy (zespół działa 24 h) Koordynator ZSR - wskazana osoba personelu administracji Kierownik: kierownik OAiIT lub inny anestezjolog wskazany imiennie Zespół interwencyjny: Lekarz specjalista - obligatoryjnie (anestezjolog, ratunkowy, kardiolog) Lekarz w trakcie szkolenia - nieobligatoryjnie Pielęgniarka intensywnej terapii (optymalnie, jeśli jest taka możliwość)

Działania zespołu oddziału po wezwaniu ZSR Monitorowanie kardiomonitor pulsoksymetr regularny pomiar parametrów życiowych Zapewnienie dostępu do żyły obwodowej Podtrzymanie czynności życiowych wg potrzeb wentylacja, uzupełnienie płynów Powiadomienie lekarza prowadzącego Przygotowanie dokumentacji chorego historia choroby karta obserwacji karta zleceń bilans płynów

Interwencja ZSR Ocena stanu pacjenta Zapoznanie się z historią choroby Wstępna stabilizacja stanu pacjenta Określenie planu postępowania: stabilizacja i leczenie na miejscu skierowanie do badań dodatkowych, konsultacje skierowanie do innego oddziału, na zabieg, do innego szpitala skierowanie do OIT ustalenie ewentualnej wizyty kontrolnej lub raportowania stanu pacjenta telefonicznie (co 1, 3, 6 h)

Dokumentacja interwencji ZSR

Dalsze postępowanie z pacjentem Stabilizacja na miejscu Leczenie w oddziale macierzystym lub Przekazanie do OIT lub Przekazanie do innego oddziału Przekazanie do innego szpitala

ZSR u chorych przenoszonych z OIT Działanie ZSR zmniejsza częstość ponownych przyjęć do OIT Opieka ZSR u chorych wedle decyzji w chwili wypisu (np NIV, tracheostomia) po pogorszeniu stanu, na wezwanie z oddziału Wizyty pojedyncze lub regularne w mniejszym składzie ZSR lub osoby o mniejszych kompetencjach - rezydent

Kompetencje ZSR w trakcie interwencji Określenie kompetencji ZSR w miejscu interwencji uprawniających lekarza ZSR do: podejmowania decyzji o sposobie leczenia na miejscu z wykorzystaniem zasobów oddziału wzywającego, o skierowaniu pacjenta do niezbędnych badań i zabiegów, wezwaniu konsultanta, skierowaniu do innego oddziału lub innego szpitala oddziału intensywnej terapii Warunkiem powodzenia programu jest wyraźne określenie kompetencji ZSR do moment przekazania do OIT pacjent pozostaje w zakresie odpowiedzialności oddziału macierzystego - nie wolno zrzucać odpowiedzialności na ZSR!

Kryteria skierowania do OIT Należy kierować się uznanymi zasadami kwalifikacji i dyskwalifikacji chorych opracowanymi przez Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii

Kryteria skierowania do OIT 1) Układ krążenia Świeży zawał serca z towarzyszącym bólem, zaburzeniami rytmu, zastoinową niewydolnością krążenia lub brakiem stabilizacji parametrów dynamiki układu krążenia Zawał serca u pacjentów zakwalifikowanych do leczenia trombolitycznego lub w trakcie takiego leczenia Niestabilna dusznica bolesna Wstrząs kardiogenny Ostra zastoinowa niewydolność serca z niewydolnością oddechową i/lub wymagająca wspomagania hemodynamicznego Przełomy nadciśnieniowe z towarzyszącą encefalopatią, obrzękiem płuc, rozwarstwieniem aorty czy rzucawką

Kryteria skierowania do OIT 2) Układ oddechowy Ostra niewydolność oddechowa wymagająca wspomagania oddechu włącznie z wentylacją nieinwazyjną Ciężki stan astmatyczny z FEV1 lub przepływem szczytowym <40% od należnego, tętnem paradok- salnym >18 mm Hg, odmą opłucnową lub chory w stanie skrajnego zmęczenia spowodowanego pracą oddechową Zatorowość płucna z niestabilnością krążeniową i/lub chory kwalifikujący się do leczenia trombolitycznego

Kryteria skierowania do OIT 3) Ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy Udar mózgu u chorych kwali kujących się leczenia trombolitycznego lub w trakcie takiego leczenia (np. w ciągu 3 godz. od wystąpienia udaru niedokrwiennego) oraz udar móżdżku lub pnia mózgu i udar krwotoczny mózgu u chorych, u których doszło do ostrej niewydolności oddechowej i ostrej niewydolności krążenia przebiegającej pod różnymi postaciami Choroby OUN powodujące zaburzenia świadomości lub wydolności oddechowej w stopniu wymagającym przyrządowego zabezpieczenia drożności dróg oddechowych z terapią wentylacyjną lub aktywnie wspomaganą tlenoterapią Krwotok podpajęczynówkowy (I–III w klasy kacji Hunta i Hessa)

Kryteria skierowania do OIT 4) Zatrucia i przedawkowanie leków Znacznego stopnia upośledzenie świadomości, z zaburzeniami odruchów obronnych pochodzących z dróg oddechowych Drgawki w przebiegu zatrucia Konieczność wykonania ostrej hemodializy lub hemoperfuzji Niestabilność układu krążenia i oddechowego w przebiegu zatrucia

Kryteria skierowania do OIT 5) Zaburzenia układu pokarmowego Krwawienie z przewodu pokarmowego i jedno z poniższych: niestabilność układu krążenia (ciśnienie skurczowe <100 mm Hg i/lub tętno >120/min, lub utrzymująca się po przetoczeniu 1000 ml płynów hipotensja ortostatyczna) spadek ciśnienia wymagający miareczkowania leków presyjnych utrzymujące się krwawienie (jasnoczerwona krew z sondy żołądkowej), krew w badaniu per rectum nawracające krwawienia zaburzenia świadomości w przebiegu krwawienia niestabilna choroba układowa, której towarzyszy incydent krwawienia koagulopatia (INR>1,4 i/lub czas trombinowy >40 s) Ostry żółty zanik wątroby Ostre krwotoczne zapalenie trzustki (3 lub więcej kryteriów w skali Ransona)

Kryteria skierowania do OIT 6) Zaburzenia ze strony układu wewnątrzwydzielniczego Ciężka kwasica ketonowa, z niestabilnością układu krążenia lub zaburzeniami świadomości Zespoły hipertoniczne i hipotoniczne przebiegające ze śpiączką i/lub niestabilnością układu krążenia Przełom tarczycowy lub śpiączka w przebiegu hipotyreozy Ciężkie zaburzenia wodno‐elektrolitowe przebiegające z zaburzeniami świadomości Przełom nadnerczowy

Kryteria skierowania do OIT 7) Opieka pooperacyjna Pacjenci w bezpośrednim okresie pooperacyjnym, wymagający monitorowania dynamiki układu krążenia, wspomagania oddychania, leczenia niestabilności układu krążenia lub permanentnej kontroli drożności dróg oddechowych Chorzy neurochirurgiczni wymagający inwazyjnego monitorowania hemodynamicznego lub agre- sywnego leczenia dużych wartości ciśnienia wewnątrzczaszkowego albo skurczu naczyń mózgowych itp.

Kryteria skierowania do OIT 8) Ciężka sepsa, wstrząs septyczny wymagający inwazyjnego monitorowania lub wspomagania układu oddechowego i krążenia

Kryteria skierowania do OIT 9) Zaburzenia wartości parametrów zjologicznych będących wskazaniem do przyjęcia na oddział anestezjologii i intensywnej terapii Tętno <40 lub >150/min (>130/min u osób >65. rż.) Średnie ciśnienie tętnicze <60 mm Hg mimo odpowiednie resuscytacji płynowej (1500 ml) lub po- trzeba stosowania leków presyjnych dla MAP>60 mm Hg Ciśnienie rozkurczowe >110 mm Hg i jedno z poniższych: obrzęk płuc encefalopatia niedokrwienie mięśnia sercowego tętniak rozwarstwiający aorty rzucawka lub stan przedrzucawkowy (ciśnienie rozkurczowe >100 mm Hg) krwotok podpajęczynówkowy (ciśnienie rozkurczowe >100 mm Hg) Częstość oddechów >35/min (utrzymująca się) i niewydolność oddechowa PaO2 <55 mm Hg przy FiO2 >0,4 (ostre) Stężenie K+ >6,5 mmol/l (ostre) pH <7,2 lub >7,6 Stężenie glukozy w surowicy >44,5 mmol/l Stężenie Ca w surowicy >3,75 mmol/l Temperatura ciała wewnętrzna <32oC

ZSR a zagadnienia terapii daremnej

Dyskwalifikacja od leczenia w OIT Dyskwalifikacja od leczenia intensywnego chorych nie odnoszących korzyści pacjenci w schyłkowej fazie choroby przewlekłej pacjenci w schyłkowej fazie choroby nowotworowej pacjenci całkowicie zależni, z zespołem kruchości Istniejące wytyczne ograniczania „terapii daremnej” w OIT są rzadko stosowane Kübler, A., et al. "Wytyczne postępowania wobec braku skuteczności podtrzymywania funkcji narządów (terapii daremnej) u pacjentów pozbawionych możliwości świadomego składania oświadczeń woli na oddziałach intensywnej terapii,„." Anestezjologia Intensywna Terapia 46.4 (2014) Brak współpracy oddziałów zwykłych z lekarzami OIT

Terapia daremna Terapia daremna to nie jest eutanazja! Terapia daremna oznacza intensywność leczenia nieproporcjonalną do szansy chorego na odniesienie korzyści Kontynuacja terapii daremnej oznacza szkodę dla chorego Współpraca ZSR z lekarzami prowadzącymi w celu unikania terapii daremnej Ograniczanie terapii na różnym poziomie: rezygnacja z pozaustrojowego wspomagania narządów rezygnacja z wentylacji mechanicznej rezygnacja z pierwotnego lub ponownego przyjęcia do OIT

Rola komunikacji interpersonalnej Zespoły Szybkiego Reagowania Rola komunikacji interpersonalnej Poprawa jakości dzięki lepszej komunikacji w zespołach

Komunikacja interpersonalna a ZSR Wg doświadczeń zagranicznych wprowadzenie ZSR jest przede wszystkim interwencją komunikacyjną

ZSR - rola komunikacji interpersonalnej Stan aktualny brak właściwej wagi komunikacji marginalna rola szkoleń przed i podyplomowych kompetencje komunikacyjne poza oceną sztywny, „bizantyjsko-carski” model komunikacji nienaruszalna hierarchia komunikacja odzwierciedla role społeczne i zawodowe

ZSR - rola komunikacji interpersonalnej Efekty dla komunikacji opóźnienie w przekazaniu informacji w stanach krytycznych brak jednoznaczności komunikatu brak potwierdzenia zrozumienia komunikatu komunikacja przez pośredników - utrata pierwotnego sensu

ZSR - rola komunikacji interpersonalnej Aktualny model przekazywania informacji o stanie krytycznym: kolejność wzywania w odwrotności kompetencji (pielęgniarka, rezydent, lekarz prowadzący, ordynator, lekarz OIT) komunikacja przez pośredników - utrata pierwotnego sensu brak jednoznaczności komunikatu brak potwierdzenia zrozumienia komunikatu

Komunikacja wg protokołów Protokoły umożliwiające jasne, jednoznaczne i wyczerpujące przekazanie informacji Protokół SBAR Situation Background Assesment Recommendation

Harmonogram wdrożenia ZSR A. Faza wstępna (do 31.03.2018): 1. Przystąpienie do programu, seminarium 2. Promocja ZSR w szpitalu: dystrybucja materiałów dotyczących ZSR wstępne zapoznanie z zasadami działania przekonanie uczestników o korzyściach wyłonienie lidera i członków zespołu 3. Opracowanie lokalnych regulacji organizacyjnych „Zarządzenie Dyrektora” wskazanie kierownika ZSR oraz personelu sposób organizacji w godzinach i poza godzinami pracy zakres odpowiedzialności, uprawnienia i dokumentacja ZSR ustalenie zasad lokalnej kontroli jakości 4. Realizacja wymogów technicznych: telefon alarmowy wyposażenie (w miarę potrzeb)

Niezbędne rozwiązania organizacyjne Zarządzenie Dyrektora Szpitala Powołanie Zespołu Szybkiego Reagowania Określenie kryteriów wezwania (w materiałach ZSR) Określenie trybu wezwania Wskazanie numeru telefonu powiadamiania ratunkowego (optymalnie odrębny numer telefonu) Wskazanie osoby odpowiedzialnej za ZSR - Kierownika/Koordynatora ZSR Wskazanie składu osobowego ZSR Określenie zasad organizacji ZSR w godzinach pracy/poza godzinami pracy Określenie obowiązków zespołu oddziału po wezwaniu ZSR Określenie kompetencji ZSR w miejscu interwencji uprawniających lekarza ZSR do podejmowania decyzji o sposobie leczenia na miejscu z wykorzystaniem zasobów oddziału wzywającego, o skierowaniu pacjenta do niezbędnych badań i zabiegów, wezwaniu konsultanta, skierowaniu do innego oddziału lub oddziału intensywnej terapii, Określenie zasad współpracy ZSR z personelem oddziału wzywającego Określenie dokumentacji interwencji ZSR (w materiałach ZSR) Określenie zasad monitorowania i poprawy jakości działania ZSR

Harmonogram wdrożenia ZSR B. Szkolenie na miejscu (do 31.05.2018) organizacyjne komunikacyjne kliniczne

Harmonogram wdrożenia ZSR C. Faza wdrożenia (po szkoleniu na miejscu) 1. Uruchomienie systemu 2. Gromadzenie danych 3. Opinie użytkowników 4. Modyfikacje organizacji

Harmonogram wdrożenia ZSR D. Faza monitorowania jakości (od momentu wdrożenia) 1. Gromadzenie danych Monitorowanie całości programu - baza zbiorcza Monitorowanie lokalnie - ocena jakości i satysfakcji uczestników 2. Wsparcie organizatora programu (Medycyna Praktyczna): wizyta kontrolna konsultacje telefoniczne, mailowe, telekonferencje portal internetowy, forum dyskusyjne, historie sukcesu

Harmonogram wdrożenia ZSR E. Zakończenie wdrożenia i dalsze wsparcie 1. Konferencja kończąca 2. Dalsze monitorowanie jakości Monitorowanie całości programu - baza zbiorcza Monitorowanie jakości lokalnie - ocena jakości i satysfakcji uczestników 3. Portal internetowy forum dyskusyjne, historie sukcesu, materiały szkoleniowe, wyniki zbiorcze 4. Szkolenie ustawiczne we własnym zakresie: wstępne dla nowych pracowników okresowe dla wszystkich uczestniczących

Zakończenie programu Seminarium zamykające Publikacja wyników Portal internetowy zawierający: materiały medyczne - wspomaganie szkolenia i decyzji klinicznych skale oceny, kryteria kwalifikacji forum dyskusyjne historie sukcesu prezentację wyników wdrożenia ZSR porady ekspertów

Szkolenia w ramach ZSR

Szkolenia ZSR Szkolenie wdrożeniowe - w czasie trwania programu ZSR Szkolenia wstępne: dla osób przyjmowanych do pracy (w ramach szkolenia stanowiskowego) Szkolenia ustawiczne: powtarzane w równych odstępach czasu szkolenia w zakresie zasad działania ZSR dla lekarzy i pielęgniarek wskazane powtarzanie szkoleń w zakresie komunikacji interpersonalnej

Szkolenia w ramach programu ZSR Szkolenie wdrożeniowe - w czasie trwania programu ZSR, obejmujące następujące zagadnienia wyjaśnienie idei ZSR prezentacja korzyści z wdrożenia ZSR zasady działania ZSR i kwestie organizacyjne medyczne podstawy działania ZSR (najczęstsze jednostki chorobowe, zasady leczenia, kryteria kwalifikacji) szkolenie w zakresie komunikacji interpersonalnej Szkolenie trwające 2 dni, dla co najmniej 30 osób w każdym szpitalu lekarze pielęgniarki kadra zarządzająca Szkolenie liderów ZSR - 2 osoby z każdego szpitala, w połowie trwania programu

Monitorowanie i poprawa jakości Badanie efektu wdrożenia

Monitorowanie jakości Baza danych programu (dla wszystkich szpitali) Monitorowanie jakości na poziomie lokalnym - w szpitalu

Monitorowanie jakości na poziomie programu Gromadzenie informacji umożliwiających: ocenę stopnia wykorzystania i jakości działania ZSR ocenę efektów wdrożenia - poprawa jakości leczenia w szpitalu Warunkiem powodzenia - oparcie się na danych podstawowych obejmujących: liczbę interwencji zespołu, liczbę pacjentów wypisanych ze szpitala, liczbę przyjęć na OIT, liczbę zgonów – w szpitalu i na OIT, liczbę zatrzymań krążenia – w szpitalu i na OIT, czas pobytu pacjentów w szpitalu – wszystkich/po interwencji ZSR, czas pobytu pacjentów na OIT – wszystkich/po interwencji ZSR.

Monitorowanie jakości na poziomie programu Ocena wykorzystania ZSR - gromadzenie danych z kart interwencji obejmujących: przyczynę interwencji ZSR osobę wzywającą ZSR oddział, na którym ma miejsce interwencja środki zastosowane w trakcie interwencji – zabiegi/leki wyniki interwencji przekazanie na OIT wizyta kontrolna stabilizacja na miejscu

Monitorowanie jakości lokalnie Rola Szpitalnych Zespołów ds jakości Autoocena Kwestionariusz satysfakcji Wsparcie realizatora programu: wizyta kontrolna konsultacje telefoniczne i e-mailowe forum dyskusyjne na stronach programu możliwość modyfikacji programu

Poprawa jakości Możliwość modyfikacji założeń organizacyjnych ZSR na poziomie lokalnym i krajowym na podstawie: analizy baz danych analizy oceny satysfakcji pracowników opinii ekspertów i kadry zarządzającej

Projekt badawczy Badanie wpływu interwencji (wprowadzenia ZSR) na jakość opieki w szpitalach Ocena jakości leczenia w porównaniu z okresem poprzedzającym Analiza retrospektywna oraz prospektywna Zespół badawczy: kierownictwo i koordynacja: prof. J. Wordliczek, dr K. Szułdrzyński zespół badawczy: liderzy zespołów w szpitalach

Korzyści i ryzyko związane z wprowadzaniem ZSR

Przewidywane korzyści wprowadzenia ZSR w Polsce Zmniejszenie liczby zatrzymań krążenia Zmniejszenie śmiertelności szpitalnej Poprawa wykorzystania stanowisk IT: Zmniejszenie liczby nieplanowanych przyjęć do OIT Zmniejszenie liczby ponownych przyjęć do OIT Poprawa stanu pacjentów przyjmowanych do OIT Optymalizacja kosztów IT (ważna w kontekście sieci szpitali) Poprawa poczucia bezpieczeństwa pacjentów i personelu medycznego Poprawa jakości komunikacji interpersonalnej w szpitalu Zmiana ról społecznych w szpitalu: poprawa pozycji pielęgniarek, lekarzy IT

Przewidywane zagrożenia związane z wprowadzeniem ZSR w Polsce Zwiększenie obciążenia pracą personelu OIT Zwiększenie obciążenia pracą personelu pielęgniarskiego oddziałów zwykłych Konieczność zwiększenia zatrudnienia? Kwestie związane z komunikacją interpersonalną konflikty kompetencyjne zmiana ról społecznych w szpitalu (emancypacja pielęgniarek w oddziałach zwykłych)

Argumenty za wdrożeniem ZSR Dla lekarzy OIT: zwiększenie roli lekarzy OIT poprawa stanu chorych przyjmowanych do OIT mniejsza liczba zatrzymań krążenia ułatwienie wypisu pacjentów z OIT Dla lekarzy oddziałów zwykłych wsparcie w stanach krytycznych Dla pielęgniarek oddziałów zwykłych Dla administracji szpitala racjonalizacja wykorzystania stanowisk IT poprawa komunikacji interpersonalnej w szpitalu poprawa satysfakcji pacjentów interwencja jakościowa niskim kosztem

Wpływ ZSR na leczenie w OIT Wprowadzenie ZSR to interwencja jakościowa: poprawa komunikacji interpersonalnej oraz racjonalizacja kosztów i jakości leczenia w OIT