Czas trwania natywnego QRS po terapii resynchronizującej serca: wpływ na efekty kliniczne i rokowanie. Michał Chudzik https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27058406
Cel badania W badaniu sprawdzano, czy odwrotny remodeling elektryczny (RER) zdefiniowany jako zwężenie czasu trwania natywnego QRS po terapii resynchronizującej (CRT) może pozwalać na przewidzenie rokowania i poprawę echokardiograficznych wyników.
110 odbiorców CRT Przebieg badania Czas trwania natywnego QRS został zarejestrowany na początku leczenia i 6 miesięcy po CRT w celu określenia RER odpowiedź CRT (≥15 zmniejszenie objętości końcowoskurczowej lewej komory) odpowiedź FMR (całkowite zmniejszenie objętości FMR - RegV) Punkty końcowe badania: śmiertelność całkowita lub hospitalizacja oceniane w czasie 18 ± 3 miesięcy
Wyniki badania 48 pacjentów (44%) miało RER, co wiązało się z poprawą funkcjonalną (77% vs. 34%, p <0,001) i odpowiedzią CRT (81% vs. 52%, p <0,001) w porównaniu do osób bez RER. RER był predyktorem poprawy MR (p = 0,023), przeżycia (p = 0,043) i przeżycia wolnego od zdarzeń (p = 0,028) w analizie wieloczynnikowej.
Podsumowanie Skrócenie czasu trwania wrodzonego QRS jest związane z funkcjonalną i echokardiograficzną odpowiedzią CRT, zmniejszeniem MR i dobrym rokowaniem po CRT.