Wizja raju w islamie autor: Julia Hopek, IId

Życie po śmierci Życie po śmierci stanowiło – obok jedności i jedyności Boga – główny temat przepowiadania Mahometa, dlatego tematyka sądu i zmartwychwstania bardzo często pojawia się na kartach Koranu. Święta Księga islamu szczegółowo opisuje przyszłe losy zbawionych i potępionych. W barwnych obrazach ukazane są radości życia w raju i męczarnie piekła. Również hadisy zawierają liczne opowieści o końcu świata i przyszłych losach człowieka.

Sąd W Dniu Sądu Ostatecznego, który nastąpi w czasie znanym tylko Bogu, wszyscy ludzie, którzy od początku świata żyli na ziemi, zmartwychwstaną i zostaną powołani przed Jego oblicze. Wszechmogący zadecyduje o nagrodzie lub karze na podstawie czynów człowieka. W celu sprawiedliwego osądzenia Bóg będzie miał do dyspozycji kilka elementów: księgi, w których zapisane są czyny ludzkie; wagę, na której te czyny zostaną zważone; oraz most, który z miejsca sądu – ponad piekłem – prowadzić będzie do bram nieba (37,23).

Sąd Na sądzie wystąpią również prorocy jako świadkowie tych narodów, do których zostali posłani. Zgodnie z tradycją, Mahomet będzie miał prawo wstawić się za muzułmanami, aby wyprosić im drogę do raju. Wizja życia pozagrobowego zawarta w Koranie ma charakter duchowy i cielesny. Dusza i ciało połączą się na nowo.

Anioły Muzułmanie wierzą, że po śmierci ich dusze spotykają dwóch aniołów: Nakira i Munkara. Dwójka ta wypytuje o przebieg życia doczesnego oraz decyduje o dalszych losach zmarłych. Anioły te jednak objawiają się ludziom w dwóch różnych wersjach. Kiedy mają do czynienia z grzesznikami przybierają formę wielkich, czarnych postaci. Ich oczy oślepiają sądzonych, a głos jest donośny i przerażający. Natomiast w przypadku, gdy mają do czynienia z osobami bogobojnymi, objawiają się im jako przyjaciele zadający pytania łagodnym i życzliwym tonem.

Szczęście i wiara Niebo jest stanem wiecznego szczęścia. Oprócz niekończących się przyjemności zmysłowych, istotą raju jest przede wszystkim uczestnictwo w Bożej chwale. Powołani do wiecznej szczęśliwości otrzymają za nienaganną wiarę i dobre życie wszystko, czego zapragną. Doświadczą tego w miejscu nazwanym „ogrodem rajów” (18,107), „ogrodem rozkoszy” (31,8; 22,56) i „ogrodem Edenu” (16,31) (39,34).

Ogrody Liczba tych ogrodów jest zróżnicowana, z zależności od źródła. W Koranie (55,46 i 55,62) jest mowa o „dwóch ogrodach”, względnie „dwóch podwójnych ogrodach”. Hadisy natomiast wymieniają ich siedem, a nawet osiem. Niejasny przekaz w sprawie liczby ogrodów jest powodem wielu interpretacji na temat jakości i organizacji nieba. Koraniczne opisy raju zwracają uwagę na olbrzymią przestrzeń, która jest do dyspozycji zbawionych.

Sady i winnice Ogrody są niczym sady i winnice, w których zorganizowane jest życie mieszkańców. W srebrnych naczyniach, dzbanach i do pełna wypełnionych kielichach podane zostanie im wino, ów trunek, który za życia na ziemi był zakazany (5,90). Mieszkańcy raju będą nosili cenne szaty i bransolety ze złota (18,31) oraz srebro i perły.

Rajski wypoczynek Odpoczywać będą na ozłoconych, zdobionych brokatem dywanach, fotelach i wygodnych łożach (88,13; 56,15; 18,31). Czas umilą im hurysy oraz posługujący piękni młodzieńcy. W przeciwieństwie do zachodnich interpretatorów, większość komentatorów muzułmańskich rozumie rajskie dziewice i młodzieńców w kategoriach oczyszczonych dusz. W niebie przebywać będą również aniołowie, którzy głosząc nieustannie Bożą chwałę, otaczają Jego tron.

Ogród Raj wyobrażany jest jako wielki ogród strzeżony przez anioła Ridwana. Jest to piękne miejsce, w którym panuje istny przepych, bogactwo i szczęście - złote drzewa, pałace z pereł, fontanny z imbirem. Wszyscy są tam równi sobie. Każdy ma po 33 lata, co nigdy ma już nie ulec zmianie. Na wiernych islamistów czekają dziewice, które staną się ich żonami. Ogród nazywa się Dżannah.

Dżannah Szczegóły życia wiecznego opisują hadisy. Opiekunem Dżannah jest anioł Ridwan. Odległość między dwiema bramami raju jest równa odległości z Mekki do Basry. W raju są domy z pereł i drzewa o pniach ze złota. Mieszkańcy raju nigdy nie śpią – Mahomet powiedział, że sen jest siostrą śmierci. Na mężczyzn czekają w raju doskonałe małżonki – hurysy. Kobiety zostaną z mężami których miały na Ziemi. Kobietom niezamężnym Allah da męża, z którego będą zadowolone

Hurysa Według hadisów hurysy, kobiety idealne, mają po 33 lata, są duchowo i cieleśnie nieskazitelne, są personifikacją dobrych uczynków z wypisanym na piersi imieniem Allaha. Są wiecznie piękne i młode, mogą odnawiać swoje dziewictwo. Każdy muzułmanin w ogrodzie Dżannah może mieć do 72 hurys i zależnie od jego woli będą one (lub nie będą) rodzić dzieci, osiągające pełną dojrzałość w ciągu godziny. Często uważane w literaturze islamu za alegorię mistycznych uniesień, rozumu i przymiotów Boga.

Rodzynki Christoph Luxemburg, badacz Koranu, wysunął tezę, że legenda o hurysach wzięła się z błędnego zrozumienia słowa hur, które przetłumaczono z arabskiego jako hurysy, podczas gdy po syriacku oznacza to białe rodzynki. hur

Hurysy w kulturze zachodu Hurysy zostały wspomniane w poemacie Juliusza Słowackiego „Beniowski” (Pieśń III): Juz widział dziesięć przynajmniej Andromed Do skał przykutych srogimi żelazy, Z warkoczem, który wisi jak u komet – Miłe nadzwyczaj w młodości obrazy! Młodość albowiem świeża – jak Mahomet Panteistyczną jest i wszystkie głazy Zmienia w kobiety, w ogień topi kruszce, Huryski widzi zamiast ziarnek w gruszce.

Hurysy w kulturze zachodu Do tego motywu odwołuje się również Jacek Kaczmarski w piosence Źródło wszelkiego zła: Unicestwić, pozarzynać, Wobec śmierci się nie wahać Biorąc z sobą poganina W wielkim hołdzie dla Allacha. By pijane rozpasanie Wieczność trwało w tamtym świecie - Trup z hurysą na kolanie Prorokowi służył przecież!

Koniec Dziękuję za uwagę