Objawienia w Gietrzwałdzie

Gietrzwałd jest położony w połowie drogi między Ostródą i Olsztynem, w ziemi warmińskiej. Miejscowość ta jest słynna z powodu mających tu miejsce objawień Najświętszej Maryi Panny.

Objawienia gietrzwałdzkie trwały od 27 czerwca do 16 września 1877r. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Obie pochodziły z niezamożnych polskich rodzin. Matka Boża przemówiła do nich po polsku, co miało szczególne znaczenie na terenach zaboru pruskiego, które były poddawane w tamtym czasie intensywnej germanizacji.

Matka Boża objawiła się pierwszy raz Justynie, kiedy wracała z mamą z egzaminu przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii świętej. Następnego dnia „Jasną Panią” w postaci siedzącej na tronie z Dzieciątkiem Jezus pośród Aniołów nad klonem przed kościołem w czasie odmawiania różańca zobaczyła też Barbara Samulowska

Na pytanie dziewczynek: Kto Ty Jesteś Na pytanie dziewczynek: Kto Ty Jesteś?- odpowiedziała: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta!” Na pytanie: Czego żądasz Matko Boża?- padła odpowiedź: „Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec!”. Dalej między wieloma pytaniami o zdrowie i zbawienie różnych osób, dzieci przedłożyły i takie: „Czy Kościół w Królestwie Polskim będzie oswobodzony?” „Czy osierocone parafie na południowej Warmii wkrótce otrzymają kapłanów?” – W odpowiedzi usłyszały: „Tak, jeśli ludzie gorliwie będą się modlić, wówczas Kościół nie będzie prześladowany, a osierocone parafie otrzymają kapłanów !”

Faktycznie one się wypełniły. Aktualność tych pytań potwierdzały prześladowania Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym przez carat i ograniczaniu jego wpływów w zaborze pruskim w okresie germanizacji. Odpowiedzi Matki Bożej przyniosły wtedy pocieszenie Polakom. Faktycznie one się wypełniły.

Od początku trwania objawień dziewczynki pytały Maryję, czy przybywający chorzy pielgrzymi doznają uzdrowienia. Matka Boża obiecywała, że takie wypadki będą miały miejsce, ale zawsze potrzebna jest modlitwa, poprawa życia, czasem zamówienie Mszy św. Ostatniego dnia objawień pobłogosławiła pobliskie źródełko, z którego woda do dziś uzdrawia chorych.

Po zakończeniu objawień dziewczynki zostały przez ks Po zakończeniu objawień dziewczynki zostały przez ks. Augustyna Weichsla, proboszcza Gietrzwałdu, umieszczone u szarytek (sióstr miłosierdzia) w Lidzbarku Warmińskim. Później wraz z wypędzonymi przez władze pruskie zakonnicami Barbara przeniosła się do Chełmna. Stamtąd siostry wysłały ją do Pelplina, gdzie wraz z innymi dziewczętami podjęła naukę w szkole prowadzonej przez siostry. W 1883 r. wstąpiła do zakonu w Chełmnie, rozpoczynając postulat. s. Barbara Samulowska Wkrótce skierowana została do Paryża, aby tam odbyć nowicjat. W stolicy Francji - gdzie przebywała blisko 12 lat - pracowała w żłobku i przytułku prowadzonym przez szarytki. Tu też złożyła w 1889 r. śluby zakonne i przyjęła imię Stanisława. Ponieważ czuła powołanie do pracy misyjnej, w 1895 r. została wysłana do Gwatemali. Zmarła w 85 roku życia w szpitalu w Gwatemali po trwającej rok ciężkiej chorobie nowotworowej. W zakonie przeżyła 66 lat, z czego 54 na misjach. Obecnie jest kandydatką na ołtarze.

Wpływ objawień na Warmii oraz w pozostałych zaborach był ogromny Wpływ objawień na Warmii oraz w pozostałych zaborach był ogromny. Nastąpiło odrodzenie życia obyczajowego i podniesienie świadomości religijnej wiernych. 10 września 1967 roku na dziewięćdziesięciolecie objawień prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński, koronował obraz Matki Bożej. 1977 Kościół zatwierdził treść Objawień jako autentyczne. 2 lutego 1970 roku Papież Paweł VI nadał kościołowi w Gietrzwałdzie tytuł i godność Bazyliki Mniejszej.

Bardzo szybko Gietrzwałd stał się najpopularniejszym sanktuarium w Polsce północnej, stąd często określano go mianem Częstochowy Północy. Kult maryjny zaowocował też powstaniem szeregu stowarzyszeń religijnych. I tak powstało stowarzyszenie św. Zyty, św. Franciszka Ksawerego, św. Wojciecha, Apostolstwa Modlitwy. Szczególne ożywienie modlitwy różańcowej było efektem istniejącego w Gietrzwałdzie od 1878 roku arcybractwa różańcowego. Faktycznie objawienia wpłynęły na rozpowszechnienie się tej modlitwy we wszystkich grupach społecznych. Przy silnym wpływie protestantyzmu, któremu uległy całe Mazury, objawienia Matki Bożej przyczyniły się do umocnienia Kościoła katolickiego.