Wytrzymałość materiałów

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Równowaga chemiczna - odwracalność reakcji chemicznych
Advertisements

Plan Czym się zajmiemy: 1.Bilans przepływów międzygałęziowych 2.Model Leontiefa.
© Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Metody optymalizacji - Energetyka 2015/2016 Metody programowania liniowego.
© Matematyczne modelowanie procesów biotechnologicznych - laboratorium, Studium Magisterskie Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej, Kierunek Biotechnologia,
Niepewności pomiarowe. Pomiary fizyczne. Pomiar fizyczny polega na porównywaniu wielkości mierzonej z przyjętym wzorcem, czyli jednostką. Rodzaje pomiarów.
Badania elastooptyczne Politechnika Rzeszowska Katedra Samolotów i Silników Lotniczych Ćwiczenia Laboratoryjne z Wytrzymałości Materiałów Temat ćwiczenia:
Rozwiązywanie równań I-go stopnia z jedną niewiadomą
Funkcja liniowa Przygotował: Kajetan Leszczyński Niepubliczne Gimnazjum Przy Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym Księży Orionistów W Warszawie Ul. Barska.
Dodawania i odejmowanie sum algebraicznych. Mnożenie sumy algebraicznej przez jednomian. Opracowanie Joanna Szymańska Konsultacja Bożena Hołownia.
W KRAINIE TRAPEZÓW. W "Szkole Myślenia" stawiamy na umiejętność rozumowania, zadawania pytań badawczych, rozwiązywania problemów oraz wykorzystania wiedzy.
Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne i wewnętrzne
Matematyka przed egzaminem czyli samouczek dla gimnazjalisty Przygotowała Beata Czerniak FUNKCJE.
Optymalna wielkość produkcji przedsiębiorstwa działającego w doskonałej konkurencji (analiza krótkookresowa) Przypomnijmy założenia modelu doskonałej.
Renata Maciaszczyk Kamila Kutarba. Teoria gier a ekonomia: problem duopolu  Dupol- stan w którym dwaj producenci kontrolują łącznie cały rynek jakiegoś.
Dorota Kwaśniewska OBRAZY OTRZYMYWA NE W SOCZEWKAC H.
 Austriacki fizyk teoretyk,  jeden z twórców mechaniki kwantowej,  laureat nagrody Nobla ("odkrycie nowych, płodnych aspektów teorii atomów i ich zastosowanie"),
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość Konstrukcji (Wytrzymałość materiałów, Mechanika konstrukcji) Nauka o trwałości spotykanych w praktyce typowych elementów konstrukcji pod działaniem.
Wytrzymałość materiałów
Okrąg i koło Rafał Świdziński.
W kręgu matematycznych pojęć
Wytrzymałość materiałów
MECHANIKA 2 Dynamika układu punktów materialnych Wykład Nr 9
Wytrzymałość materiałów
WYPROWADZENIE WZORU. PRZYKŁADY.
Metody matematyczne w Inżynierii Chemicznej
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Wytrzymałość materiałów
MATEMATYCZNE MODELOWANIE PROCESÓW BIOTECHNOLOGICZNYCH
Rachunki zdań Tautologiczność funkcji
Wytrzymałość materiałów
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
FIGURY.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Dynamika ruchu płaskiego
Podstawy automatyki I Wykład /2016
Wytrzymałość materiałów
Elementy analizy matematycznej
Wytrzymałość materiałów
Zajęcia przygotowujące do matury rozszerzonej z matematyki
Elementy fizyki kwantowej i budowy materii
PROCESY SZLIFOWANIA POWIERZCHNI ŚRUBOWYCH
Wytrzymałość materiałów
Moment gnący, siła tnąca, siła normalna
Wytrzymałość materiałów
PODSTAWY MECHANIKI PŁYNÓW
Wytrzymałość materiałów
Tensor naprężeń Cauchyego
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Dokumentacja rysunkowa
MATEMATYKAAKYTAMETAM
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wyrównanie sieci swobodnych
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Prawa ruchu ośrodków ciągłych c. d.
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów
Wytrzymałość materiałów (WM II – wykład 11 – część B)
Zapis prezentacji:

Wytrzymałość materiałów (WM II – wykład 7)

SPRAWY ORGANIZACYJNE Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW - II Prowadzący: dr hab. inż. Mirosław K. Gerigk, prof. nadzw. PG e-mail: mger@pg.gda.pl Wydział Mechaniczny PG Katedra Mechaniki i Mechatroniki, p. 107 WM Konsultacje: Wtorek: 14.00-15.00 (13.00-15.00) Piątek: 8.00-9.00

TEMATY WYKŁADÓW: … (zbiór dodatkowy) Zginanie płyt cienkich - Założenia teorii zginania płyt cienkich - Siły wewnętrzne i naprężenia w płycie - Równania równowagi elementu płyty - Równania różniczkowe powierzchni ugiętej płyty - Zagadnienia brzegowe dla płyt – etapy rozwiązywania   - Przykłady obliczeniowe - Przykłady praktyczne W PREZENTACJI WYKORZYSTANO MATERIAŁY AUTORSTWA: prof. dr hab. inż. Krzysztofa Kalińskiego

ZGINANIE PŁYT CIENKICH (17) Założenia teorii zginania płyt cienkich Płyta cienka o równomiernej grubości – ciało materialne - ograniczone dwoma równoległymi płaszczyznami, między którymi odległość (grubość) jest znacznie mniejsza niż dwa pozostałe wymiary, - przenoszące obciążenia prostopadłe do tych płaszczyzn. Przyjmiemy, że obie osie współrzędnych x i y leżą w poziomej, środkowej płaszczyźnie płyty, przechodzącej przez środek jej grubości h, a oś z jest zwrócona w dół. Obciążenie przypadające na jednostkę powierzchni płyty określa funkcja q(x, y) [N/m2]. x y h z q(x,y)

ZGINANIE PŁYT CIENKICH (17) Założenia: 1) Płytę cienką można traktować jako zbiór oddzielonych płaszczyznami prostopadłymi do osi z warstw, które nie oddziałują na siebie mechanicznie. Naprężenie normalne σz w dowolnym punkcie płyty równe jest zeru. 2) Każdy punkt środkowej płaszczyzny płyty doznaje wyłącznie przemieszczenia w kierunku osi z, zwanego ugięciem w, które jest znacznie mniejsze od grubości h. Składowe przemieszczeń w kierunku osi x i y są pomijalnie małe. Oznacza to, że płaszczyzna środkowa nie odkształca się względem osi x, y, a po odkształceniu płyty tworzy się powierzchnia ugięta. 3) Odcinek prostopadły do płaszczyzny środkowej pozostaje po odkształceniu płyty prosty i normalny do powierzchni ugiętej. 4) Płyta jest wykonana z materiału liniowo-sprężystego. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

warstwa środkowa płyty ZGINANIE PŁYT CIENKICH (18) Siły wewnętrzne i naprężenia w płycie Ty Mx Tx warstwa środkowa płyty σx dz z 0.5h x y dx dy σy τyz τyx τxy τxz Mxy Myx My Wyodrębnimy z płyty płaszczyznami prostopadłymi do osi x oraz y element o wymiarach dx, dy. Działają na niego momenty gnące Mx, My i skręcające Mxy = Myx, odnoszące się do jednostki długości linii środkowej odpowiedniego przekroju [Nm/m]. Indeksy przy momentach są identyczne z indeksami … © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH … przy wywołanych przez nie naprężeniach normalnych σx, σy od zginania i stycznych τxy = τyx od skręcania w warstwie płyty o grubości dz, odległej o z od warstwy środkowej. Ponadto na element płyty działają siły poprzeczne Tx i Ty odnoszące się do jednostki długości linii środkowej odpowiedniego przekroju, które wywołują naprężenia styczne τxz i τyz. Założenie 1: Pomijamy τxz i τyz, a więc Tx i Ty można pominąć w rozważaniach (teoria płyt cienkich). Wówczas dla płaskiego stanu naprężenia w dowolnej warstwie płyty. σx, σy, τxy = τyx Następnie τxz oraz τyz w zależności od Tx oraz Ty, ze wzoru Żurawskiego. Rezultat: rozwiązanie przybliżone (z uwagi na sprzeczność założeń). © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Związki geometryczne dla dowolnej warstwy płyty: oraz Następnie otrzymamy: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Wyrazimy przemieszczenia u i  przez funkcję w(x, y) opisującą powierzchnię ugiętą płyty po jej odkształceniu.  a a' b' b u z x w Pionowy odcinek ab przemieszcza się o w w dół i obraca się o kąt ugięcia , zajmując położenie a’b’ normalne do powierzchni ugiętej płyty, przy czym Przemieszczenie punktu odległego o z od warstwy środkowej płyty w kierunku osi x można obliczyć następująco: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH jako że przy dodatnich z i  jest ono zwrócone przeciwnie w stosunku do osi x. Analogicznie znajdziemy przemieszczenie  w kierunku osi y: Po uwzględnieniu powyższych zależności otrzymamy: Momenty Mx, My, Mxy równoważą układ elementarnych sił wewnętrznych, działających na jedną ścianę elementu płyty i określonych przez naprężenia σx, σy, τxy. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Warunki równowagi: Całka występująca w powyższych wyrażeniach jest momentem bezwładności prostokąta o podstawie 1 i wysokości h: [m3] [Nm] Sztywność zginania płyty D: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Stąd, otrzymujemy momenty Mx, My, Mxy wyrażone przez w(x, y): [Nm/m] [Nm/m] [Nm/m] (19) Równania równowagi elementu płyty Przy przejściu z punktu o współrzędnych x, y do punktu o współrzędnych x + dx, y + dy płyty funkcje Mx(x, y), My(x, y), Mxy(x, y) = Myx(x, y) doznają określonych przyrostów. Element płyty o wymiarach dx, dy – siły zewnętrzne q(x, y) i wewnętrzne utrzymują go w równowadze. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Przestrzenny układ sił równoległych do osi z – trzy równania równowagi. q(x,y) Myx y x Ty z Tx My Mx h Mxy dy dx Suma rzutów wszystkich sił na oś z jest równa zeru, czyli: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Po uproszczeniu: Suma momentów wszystkich sił względem prostej równoległej do osi y, pokrywającej się z dolną krawędzią widocznej ściany elementu płyty jest równa zeru: Po uproszczeniu i pominięciu małych wyższego rzędu: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Z analogicznego równania momentów względem prostej równoległej do osi x: (19) Równania różniczkowe powierzchni ugiętej płyty Po wprowadzeniu wyznaczonych zależności, wyrażeniu momentów Mx, My, Mxy przez funkcje w(x, y) po podzieleniu przez D i ostatecznie, po uproszczeniu i zmianie znaków równanie różniczkowe powierzchni ugiętej płyty – równanie Zofii Germain Marie-Sophie Germain (1776-1831), publikująca pod nazwiskiem Le Blanc © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH (20) Zagadnienia brzegowe dla płyt – etapy rozwiązywania 1) Znalezienie funkcji w(x, y), która spełnia równanie Zofii Germain oraz warunki brzegowe x y Płyta podparta swobodnie wzdłuż osi y – dla x = 0, w = 0 i Mx = 0. Moment skręcający Mxy = 0 można zastąpić statycznie równoważną dodatkową rozłożoną siłą poprzeczną działającą w podporze. x y . Płyta utwierdzona wzdłuż osi y – dla x = 0, w = 0 i © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:15

ZGINANIE PŁYT CIENKICH 2) Określenie Mx, My, Mxy = Myx przez wstawienie w(x, y). Siły poprzeczne w płycie Tx i Ty uzależniamy od w(x, y) otrzymując: 3) Wyznaczenie naprężeń w zależności od sił wewnętrznych. Na podstawie przedstawionych zależności – wzory na naprężenia od zginania i skręcania w płycie: Naprężenia σx, σy, τxy = τyx są liniowymi funkcjami współrzędnej z i osiągają wartości maksymalne w warstwach skrajnych płyty. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

płaszczyzna środkowa płyty ZGINANIE PŁYT CIENKICH τyz σy τyx τxy σx y płaszczyzna środkowa płyty τxz z x Składowe pionowe naprężeń stycznych, a także równe im naprężenia styczne w płaszczyznach prostopadłych do osi z wyznaczamy ze wzoru Żurawskiego, tak jak dla belki o przekroju prostokątnym: S – moment statyczny odciętej części przekroju prostokątnego o podstawie 1 i wysokości h względem osi x lub y. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Naprężenia τxz, τyz są kwadratowymi funkcjami współrzędnej z i osiągają wartości maksymalne w warstwie środkowej płyty. 4) Ocena wytrzymałości płyty na podstawie wartości maksymalnych naprężeń, które wynoszą: gdzie: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH (21) Przykład 1. Płyta eliptyczna o grubości h i konturze określonym równaniem: b a y x utwierdzona na brzegu przenosi równomiernie rozłożone obciążenie q. Określić moment gnący Mx w płycie, jeśli stałe materiałowe wynoszą E, v. Rozwiązanie. Funkcji w(x, y) będziemy poszukiwać w następującej postaci: gdzie C – nieznana wartość stała. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Obliczamy odpowiednie pochodne w(x, y), wstawiamy do równania Zofii Germain i wyznaczamy C: Funkcja opisująca powierzchnię ugiętą płyty przybiera następującą ostateczną formę: a jej pochodne wynoszą: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Warunki brzegowe – dla punktów leżących na konturze: są spełnione. Moment gnący Mx wyliczamy następująco: czyli po wstawieniu w(x, y): © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH (22) Przykład 2. Płyta prostokątna o wymiarach a, b i grubości h podparta swobodnie na obwodzie przenosi równomiernie rozłożone obciążenie q. Znaleźć równanie powierzchni ugiętej w(x, y), jeśli stałe materiałowe wynoszą E, v. b a y x Rozwiązanie. Funkcja w(x, y) w formie nieskończonego szeregu. W przypadku naszego zadania musi być w = 0 na konturze. Ponadto muszą się zerować na konturze momenty gnące. Stąd dla x = 0 i x = a, a także dla y = 0 i y = b. © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Czyli, dla spełnienia warunków brzegowych – podwójny nieskończony szereg trygonometryczny: gdzie Amn – stałe współczynniki Do znalezienia stałych Amn – równanie Zofii Germain, które po wstawieniu pochodnych w(x, y) i uproszczeniu przyjmie postać: Dla argumentu  szereg trygonometryczny jest zbieżny, tzn.: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH W naszym przypadku: Po podstawieniu i przekształceniach (m, n – nieparzyste): Warunkiem koniecznym i dostatecznym tego, aby suma niezależnych od siebie składników była równa zeru jest to, aby każdy składnik był równy zeru: © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

ZGINANIE PŁYT CIENKICH Wstawiamy Amn do poszukiwanego w(x, y). Ostatecznie: Uwaga: Amn=0 dla m,n parzystych © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16

Dziękuję za uwagę !!! © Copyright: M. K. Gerigk, Gdańsk University of Technology 2018-06-04 02:41:16