Leonardo da Vinci -Życiorys i twórczość

Życiorys artysty Leonardo da Vinci, właściwie Leonardo di ser Piero da Vinci (ur. 15 kwietnia 1452 w Vinci we Włoszech, zm. 2 maja 1519 w Clos Lucé we Francji) – włoski malarz, architekt, filozof, muzyk, poeta, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, geolog.

Życie artysty Urodził się i wychował niedaleko miasta Vinci, będąc nieślubnym synem notariusza ser Pierra da Vinci i chłopki, Cateriny. W rozumieniu współczesnym nie miał nazwiska, człon "da Vinci" oznacza bowiem "z miasta Vinci". Jego pełne nazwisko, nadane mu przy narodzinach, to "Leonardo di ser Piero da Vinci", czyli "Leonardo, syn ser Piera z miasta Vinci. Dom Leonardo da Vinci w Anchiano Leonardo często był opisywany jako archetyp "człowieka Renesansu", którego wydawałoby się niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności. Szeroko uważa się go za jednego z największych malarzy wszech czasów i prawdopodobnie najbardziej wszechstronnie utalentowaną osobę w historii .

Spekulacje Z wczesnym okresem życia Leonarda wiąże się wiele niejasności, gdyż zachowało się niewiele informacji na temat jego dzieciństwa i młodości. Nawet w jego życiorysach z XVI w. fakty mieszają się z legendami. Za powstanie wielu mitów o życiu Leonarda odpowiedzialny jest Giorgio Vasari, który spisał jego pierwszą biografię, zawierającą wiele przekłamań. Lata najbardziej wytężonej pracy w życiu Leonarda podzielone są na okresy: I florencki, I mediolański, II florencki, II mediolański i rzymski, mimo iż nazewnictwo to nie jest w pełni zgodne z faktycznym miejscem jego pobytu w tych okresach.

I okres florencki 1 lipca 1472 r. został członkiem florenckiego bractwa malarzy, Compagnia di San Luca, działającego niezależnie od cechu malarzy Arte dei Medici e Speziali, uzyskując status niezależnego artysty-malarza. Pozostając kilka lat w pracowni Verrocchia, stał się dla nauczyciela równorzędnym kolegą. Współcześni opisywali artystę jako pięknego mężczyznę o ujmującym charakterze, zawsze starannie ubranego. W tym okresie interesował się głównie malarstwem.

I okres mediolański W 1482 r. Leonardo zamknął warsztat we Florencji i udał się do Mediolanu wraz ze swoimi pomocnikami Tommasem di Giovanni Masinim i Atalantem Migliorottim. Okres ten rozpoczął się wraz z pracą na dworze Sforzów, dla Ludovico Sforzy. Książę zapraszał artystów i uczonych nie tylko dla rozrywki, ale także po to, by rozsławić swoją dynastię. Przedstawił się jako doskonały wynalazca machin wojennych, budowniczy mostów i urządzeń fortyfikacyjnych, mimo iż jego doświadczenie w tej dziedzinie było nikłe. Dodał, że w okresie pokoju może tworzyć obrazy bądź wykonywać rzeźby na poziomie dorównującym innym artystom. Początkowo mieszkał w Mediolanie, u malarzy, braci Evangelisty i Ambrogia de Predis, prowadzących warsztat

II okres florencki W kwietniu 1500 r. na dłużej przybył do Florencji. W czasie jego nieobecności nastąpiła tu diametralna zmiana stosunków politycznych. Leonardo stanął przed koniecznością odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Florentyńczycy postrzegali artystę jako dziwacznego i kapryśnego.

II okres mediolański Tworzył wówczas pierwsze projekty kościoła Santa Maria della Fontana. Artysta wielokrotnie wyjeżdżał do Florencji w celu uregulowania sporów majątkowych z przyrodnimi braćmi. Na początku 1513 r. Leonardo przybył do Mediolanu, gdzie zamieszkał u Prevostina Violi. W lecie artysta otrzymał zaproszenie do Rzymu i ofertę współpracy z rodem Medicich W tym okresie zostało dopracowanych wiele znanych dzieł artysty. Np.: Mona Lisa oddawał się studiom nad hydrologią, optyką, geometrią, geologią oraz zagadnieniem wzroku.

Okres rzymski W latach 1513-1516 Od roku 1516 zaczął pracować dla króla Francji Franciszka I. Zamieszkał w posiadłości Clos Lucé, w pobliżu królewskiej rezydencji w zamku Amboise kontynuował więc studia anatomii, badając zwierzęta Zajmował się zagadnieniami grawitacji i kwadratury koła oraz badaniem skamielin, a także zjawisk burzy, wiatru i potopu.

Wkład w rozwój techniki Stworzył kilka projektów wynalazków: Model spadochronu Skrzydło Aparat do nurkowania Maszyna tkacka Maszyny latające Płetwy Łódź podwodna Łożysko .

Twórczość artysty Leonardo wywarł głęboki wpływ na twórczość późniejszych epok, mimo iż często przy pierwszym zetknięciu wydaje się ona zaczerpnięta z dzieł Rafaela czy Michała Anioła. Formy Leonarda były podstawą dzieł wielu artystów.  Znany jest przede wszystkim z obrazów olejnych oraz fresków. Jego malarstwo było ściśle powiązane z jego filozofią i postawą życiową. W pracowni Verrocchia Leonardo zapoznał się z zasadami perspektywy. Doskonale obrazuje to studium perspektywiczne do tła ”Pokłonu Trzech Króli”. Pokazuje licznie linie pomocnicze, prowadzące z punktów położonych przy dolnej krawędzi obrazu do punktu zbieżnego. Im dalej od obserwatora znajdują się przedmioty, tym wydają się mniejsze. Jednak dzięki tej metodzie można uchwycić tylko przedmioty należące do architektury, ewentualnie elementy natury o kształtach zbieżnych z geometrycznymi.

Obrazy Leonardo da Vinci

„Madonna z goździkiem” „Zwiastowanie” Namalowany w latach 1472-75. Pierwszy obraz artysty. „Madonna z goździkiem” Namalowany w latach 1472-78

„Portret Ginevry Benci” „Madonna Benois” Namalowany w roku 1478 „Portret Ginevry Benci” Namalowany w latach 1478-80.

„Święty Hieronim na pustyni” Namalowany w latach 1479-81 „Pokłon trzech króli” Namalowany w latach 1481-82

„Madonna w grocie” – I wersja „Dama z gronostajem” Namalowany w latach 1483-90 „Madonna w grocie” – I wersja Namalowany w latach 1483-90

„Madonna w grocie” – wersja II „Portret muzyka” Namalowany w roku 1490 „Madonna w grocie” – wersja II Namalowany w latach 1490-1508

„Ostatnia wieczerza” „Mona Lisa” Namalowany w latach 1495-97 Namalowana w latach 1503-06

„Zbawiciel świata” „Jan Chrzciciel” Namalowany w latach 1506-13 „Jan Chrzciciel” Namalowany w latach 1513-16

Przedstawienie Mówiono o nim, że jak nikt inny potrafi napełnić swoje postacie wewnętrznym życiem. Znakiem rozpoznawczym postaci w jego malarstwie stał się lekki, ledwo zaznaczony uśmiech, ukazany m.in. na sławnym dziele Mona Lisa. Leonardo twierdził, że powinno się malować zarazem człowieka i jego wnętrze duchowe. To drugie starał się wyrażać przez gesty i ruchy ciała. Leonardo wyszedł poza tradycyjny repertuar gestów malarstwa i poszukiwał nowych ruchów. Dążył do tego by ciało w pełni wyrażało emocje. W tym zakresie pokazał pełnię kunsztu w Ostatniej Wieczerzy, gdzie każdy apostoł wykonuje inny gest, oddający jego stan uczuciowy. Leonardo stosował także kontrapost jako sposób wprowadzania dynamicznych napięć w kompozycji postaci. By doskonalić się w tym aspekcie Leonardo polecał obserwowanie ludzi na ulicy i utrwalanie ich ruchów w szkicach. Uważał, że malarstwo jest ukoronowaniem sztuki, gdyż daje możność przekazywania form i bogactwa świata. Zalecał uczniom by poznawali abstrakcyjne kształty, np: chmury, dym, by pobudzić do pracy wyobraźnię. Radził także zachowywać matematyczną precyzję.

Wynalazki i konstrukcje Leonarda da Vinci

Różne maszyny hydrauliczne Czołg Leonarda Różne maszyny hydrauliczne Wygląd latającej maszyny ze skrzydłami

Helikopter i lotnia Lot ptaka

Model statku zaprojektowany przez Leonardo da Vinci II model statku zaprojektowany przez Leonardo da Vinci

Wykonanie : Bartosz Tomala i Bartosz Bezdziecki Istnieje jeszcze wiele wiele wynalazków, konstrukcji, zapisków i dzieł Leonarda da Vinci, które warto obejrzeć i zastanowić się na nim. KONIEC Wykonanie : Bartosz Tomala i Bartosz Bezdziecki