Zasady transmisji w sieciach TCP/IP Wykład 8

Komunikacja w sieci Protokół komunikacyjny – zbiór ścisłych reguł, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia sieciowe w celu nawiązania łączności i wymiany danych.

Komunikacja w sieci Komunikacja między urządzeniami może przebiegać w trybie: połączeniowym (tryb niezawodny, gwarantuje dostarczenie informacji, komunikacja następuje po nawiązaniu logicznego połączenia między urządzeniami, np. ftp, poczta elektroniczna, telnet, IRC) bezpołączeniowym (tryb zawodny, nie gwarantuje dostarczenia informacji, komunikacja przebiega niezależnie, np. radio internetowe, vod, wgrywanie nowych wersji oprogramowania)

Rodzaje transmisji Ze względu na docelowego odbiorcę wyróżniamy następujące typy transmisji: unicast (jednostkowa, jeden odbiorca) broadcast (rozgłoszeniowa, każdy odbiorca) multicast (grupowa, dowolna grupa odbiorców) anycast (swobodna, topologicznie najbliższy odbiorca)

Rodzaje transmisji Ze względu na sposób przesyłanych danych wyróżniamy następujące typy transmisji: simplex (nadawanie i odbieranie informacji odbywa się tylko w jednym kierunku) half–duplex (nadawanie i odbieranie informacji odbywa się naprzemiennie w obu kierunkach) duplex (nadawanie i odbieranie informacji odbywa się jednocześnie w obu kierunkach)

Brama domyślna Maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach. Adres bramy domyślnej wskazuje na router, który przechowuje informacje o tym, jak dotrzeć do wybranej sieci. Adres ten jest jednym z parametrów konfiguracyjnych protokołu IP.

Router (trasownik) Urządzenie sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI służące do łączenia różnych sieci komputerowych. Routery są węzłami sieci, które przekierowują (trasują) pakiety do adresata, znajdującego się w innej logicznej sieci IP, na podstawie wpisów znajdujących się w tablicy routingu.

Tablica routingu Spis wskazujący, przez które sąsiadujące z routerem węzły sieci prowadzi trasa do węzłów oddalonych. Tablica trasowania jest utrzymywana niezależnie przez każdy router. Może być statyczna (aktualizowana przez administratora) lub dynamiczna (aktualizowana dynamicznie przez protokoły routingu)

Protokoły routingu Określają jak routery komunikują się ze sobą i przekazują informacje na temat sieci (wraz z trasami je łączącymi), do których mają dostęp, co pozwala na dynamiczną budowę tablic trasowania.

Protokoły routingu Do wyznaczania optymalnej trasy dla pakietu routery wykorzystują metrykę – wartość wyliczaną na podstawie czynników zależnych od protokołów routingu, np. liczby przeskoków, szerokości pasma, opóźnienia, obciążenia czy niezawodności łącza. Do wyznaczania tras w sieciach wewnętrznych stosowany jest algorytm Dijkstry wyznaczania najkrótszej drogi w grafie.

Podział protokołów routingu wewnętrzne (wymiana informacji o trasach w pojedynczym systemie autonomicznym) stanu łącza (przekazują okresowo do wszystkich sąsiednich routerów kopie swojej tablicy routingu wraz z metrykami, np. OSPF) wektora odległości (przekazują okresowo do wszystkich routerów w sieci informację o podsieciach podłączonych bezpośrednio do routera wraz metrykami, np. RIP, IGRP) zewnętrzne (wymiana informacji pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi, np. BGP)

Gniazdo Dwukierunkowy punkt końcowy połączenia w sieciach komputerowych umożliwiający wysyłanie i odbiór danych. Adres gniazda składa się z: adresu IP (odpowiadającego za identyfikację pojedynczego urządzenia w sieci) numeru portu (oznaczającego jaka aplikacja na urządzeniu docelowym ma przetwarzać dane)