Decyzje podejmowane na zasadzie konsensusu Justyna Świt Anastazja Śmigielska Gr. 12z3 Podstawy Zarządzania

Co to jest podejmowanie decyzji? Podejmowanie decyzji jest aktem wyboru jednej możliwości spośród ich zestawu. Proces podejmowania decyzji obejmuje rozpoznanie i zdefiniowanie charakteru sytuacji decyzyjnej, zidentyfikowanie alternatywnych wariantów, wybór rozwiązania "najlepszego" i w końcu jego praktyczne zastosowanie.

Co to jest konsensus? Konsensus jest procesem, który umożliwia zaprezentowanie opinii, pomysłów przez wszystkich uczestników zgromadzenia. Konsensus nie wymaga od każdego, aby zgadzał się ze wszystkimi, natomiast wymaga od grupy wypracowania wspólnego celu i chęci wspólnego rozwiązywania problemów.

Jak właściwe osiągać konsensus ? Najczęstszym problemem przy dochodzeniu do konsensusu jest blokowanie propozycji ze względu na czyjeś przekonania, zagrożenia indywidualnego stylu życia lub wartości. Dla wyjaśnienia, zaprezentujemy przykład.

Pewna wspólnota w Stanach Zjednoczonych, nazwijmy ją tu „Jagodową Farmą”, mimo naglącej potrzeby nie posiada regulacji dotyczących traktowania zwierząt domowych. Ilekroć ktoś proponuje powołanie grupy roboczej, która miałaby zająć się tą sprawą, właściciel dwóch psów wetuje to działanie bo, jak twierdzi, nie zgadza się, by w jakikolwiek sposób ograniczać wolność jego podopiecznych. Jego zastrzeżenia nie dotyczyły określonej regulacji, jak np. ewentualny obowiązek prowadzania psów na smyczy, lecz mimo to konsekwentnie sprzeciwia się zespołowej konfrontacji z tym tematem.

W wyżej przytoczonym przykładzie został zaburzony proces konsensusu W wyżej przytoczonym przykładzie został zaburzony proces konsensusu. Z jednej strony mamy rzeczywiste osobiste powody (szczęście psów i troska o Ziemie), z drugiej sprzeciw wobec czegoś, co nie łączy się bezpośrednio z tymi obawami. Chodzi bowiem nie o ograniczenie wolności psów, a utworzenie komitetów zajmujących się tematem zwierząt.

Zalety konsensusu: Decyzje mają lepszą jakość (dłużej się utrzymują i są mniej kontrowersyjne). Konsensus odzwierciedla opinie wszystkich. Propozycja jest udziałem całej grupy. Grupa wypracowuje własną propozycję. Każdy ponosi odpowiedzialność. W świecie rządzonym przez konsensus nie byłoby miejsca na broń nuklearną, ludobójstwo i zaniedbywanie ludzi żyjących w ubóstwie, na niszczenie środowiska naturalnego i obłęd wojny. Mniej konfrontacyjny. Ułatwia słuchanie.

Wady konsensusu: Blokowanie decyzji. Czasochłonność. W decyzjach wymagających szybkich decyzji konsensus może być nieprzydatny. Zdominowanie procesu decydowania przez grupę jednostek o silnej osobowości. Konsensus jest niemożliwy w sytuacjach, gdy interesy stron są nie do pogodzenia.

trzy filozoficzne drogi do osiągnięcia konsensusu: Poszanowanie uczuć: jeżeli ktoś odnosi wrażenie, że grupa porusza się w złym kierunku, usprawniacz i inni członkowie grupy mają obowiązek wyśledzić tego rodzaju uczucia. Nie wolno ich zignorować i powiedzieć „Skoro nie jesteś w stanie wyjaśnić, dlaczego tak odczuwasz, to nie ma to znaczenia”. Oświadczenie tego rodzaju ma charakter obrazy i osłabia aktywność i zaangażowanie osób.

Uaktywnianie ludzi: proces podejmowania decyzji idealnie stosowany, służy uaktywnianiu członków grupy. Powinniśmy zmieniać usprawniacza i inne funkcje, tak aby ludzie mogli nabyć odpowiedniego doświadczenia i uczyć się nawzajem. Brak szefów: Jest takie powiedzenie: Who needs to be bossed around when you can manage yourself, które można przetłumaczyć: Kto potrzebuje być prowadzonym na smyczy, jeśli sam potrafi się poruszać.

Podsumowanie Konsensus usiłuje dać maksimum władzy jednostce, przez co umożliwia nam włączenie w proces podejmowania decyzji, tyle wspólnych doświadczeń, wiedzy i mądrości jak tylko jest możliwe. Potrzeba konsensusu wynika z doświadczenia, że każda decyzja oparta o uproszczenia prawd (przy stosowaniu modeli) ujawnia niebezpieczeństwo pominięcia ważnych elementów i uwag. Różnorodność i wielość opinii kształtuje lepszy obraz.

Dziękujemy za uwagę